ตโต มลา มลตรํ อวิชฺชา ปรมํ มลํ
อวิชชาเป็นมลทินร้ายที่สุดกว่ามลทินทั้งหลาย
(องฺ.อฏฺฐก. ๒๓/ ๑๐๕/ ๑๙๘)
สิ่งของเประเปื้อนแปลกปลอม โลหะขึ้นสนิมคอนกรีตมีขยะเจือปนย่อมสร้างมลทินและอันตรายอย่างใหญ่หลวงได้แต่กระนั้นก็ไม่ถึงเศษเสี้ยวแห่ง "อวิชชา"ที่ปลอมปนอยู่ในใจมนุษย์อวิชชา เป็นต้นตอแห่งความไม่รู้ทั้งปวงความไม่รู้ที่ทำให้คนเราคิดผิด พูดผิด กระทำผิดเป็นสิ่งติดตามมานับภพนับชาติไม่ถ้วนแล้วความไม่รู้ความเป็นจริงของชีวิต คือไม่รู้ทุกข์ไม่รู้สาเหตุที่เกิดทุกข์ ไม่รู้ว่าต้องดับสาเหตุแห่งทุกข์ไม่รู้วิธีพ้นทุกข์ ซึ่งจะทำให้หลุดพ้นจากสังสารวัฏ ความไม่รู้สิ่งเหล่านี้เป็นมลทินที่ร้ายแรงที่สุดอันตรายที่สุด ต้องเร่งแก้ไขอย่างเร่งด่วนที่สุดจะแก้ไข "อวิชชา"ได้ด้วยมี "วิชชา"จะแก้ไข "ความไม่รู้" ได้ด้วยมี "ความรู้"ความรู้ที่เกิดจากใจหยุดนิ่ง ก่อเกิดการเห็นแจ้งในสรรพสิ่งพรั่งพรูปัญญาให้สว่างไสวหลั่งไหลความสุขใจอย่างไม่มีประมาณสะอาด สว่าง สงบ รู้แจ้ง เห็นแจ้งไม่มีช่องว่างให้มลทินใจอยู่เลยแม้แต่น้อยจึงหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
-----------------------------------------------------------
" หนังสือส่องธรรม ล้ำภาษิต "
พระครูสมุห์ณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
