พระเจดีย์กับคุณยาย
โดย พระณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
"คุณยายเป็นที่พึ่งทางใจ แค่เพียงเรานึกถึงท่าน
เมื่อเรามีความทุกข์ เมื่อเราท้อ เมื่อเราเจ็บ
เมื่อเราเจออุปสรรค ความทุกข์ ความท้อ
และอุปสรรคเหล่านั้นเหมือนละลายไป"
พระณรงค์ ทนฺตจิตฺโต
อายุ ๓๗ ปี พรรษา ๑๖
เข้าวัด เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๒๘
การศึกษาทางโลก ประโยควิชาชีพขั้นสูง (ช่างสำรวจ)
สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขต
ทุ่งมหาเมฆ (วิทยาลัยเทคนิคกรุงเทพ)
การศึกษาทางธรรม นักธรรมเอก
งานพระศาสนา พระอาจารย์ประจำโครงการปฏิบัติธรรมพิเศษ
เมื่อประมาณ ๑๐ ปีที่แล้ว อาตมาได้ฟังถ้อยคำประโยคหนึ่ง ซึ่งพระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์(หลวงพ่อธัมมชโย) ได้กล่าวถึงคุณยายเป็นถ้อยคำที่ลึกซึ้งกินใจและประทับใจมากว่า "คุณยายนั้นเปรียบประดุจพระเจดีย์ใหญ่" อาตมาได้ไตร่ตรอง และพิจารณาว่าคุณยายกับพระเจดีย์มีความสัมพันธ์กันอย่างไรทำไมพระเดชพระคุณหลวงพ่อจึงอุปมาคุณยายกับพระเจดีย์เช่นนั้น
คุณลักษณะของพระเจดีย์ กับคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง มีความสัมพันธ์กันอย่างน้อย ๕ ประการ คือ
ประการที่ ๑ พระเจดีย์ใหญ่นั้นอยู่ใกล้ก็มองเห็นอยู่ไกลก็มองเห็น
อยู่ไกลก็เห็น อย่างเช่น มหาธรรมกายเจดีย์ของเราเมื่อเราออกไปข้างนอก อยู่ไกลถึงบางขันธ์ (ห่างประมาณ ๗ ก.ม.) ถ้ามองเข้ามาก็จะเห็นมหาธรรมกายเจดีย์ สีทองของเรา มีความงดงามได้อย่างชัดเจน แม้ทางอากาศ มองลงมาจากเครื่องบิน ก็สามารถมองเห็นมหาธรรมกายเจดีย์ได้ชัดเจนเช่นกัน
คุณยายก็เช่นเดียวกัน คนอยู่ใกล้ก็พึ่งพาท่านได้ คนอยู่ไกลก็พึ่งพาท่านได้ การมีที่พึ่งเป็นสิ่งสำคัญ บุคคลทั้งหลายต่างแสวงหาที่พึ่งด้วยกันทั้งสิ้น แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้ที่พึ่งที่ถูกต้องร่องรอยตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบ้าง
คุณยายเป็นที่พึ่งทั้งทางกายทางวาจา และทางใจให้กับลูกหลานทุกๆ คนทุกเพศทุกวัยทุกภาวะฐานะ
ที่กล่าวว่าคุณยายเป็นที่พึ่งทางกายนั้น ตั้งแต่ภายนอกดูบุคลิกภาพ ความสงบ ความเรียบร้อยของท่าน แม้บุคคลหนึ่งบุคคลใดมีความเร่าร้อนใจมา เมื่อได้มาพบคุณยาย ความเร่าร้อนก็ดับไป กลายเป็นความฉ่ำเย็น บางท่านมีความทุกข์มาหาคุณยาย แม้คุณยายยังไม่ได้พูดคุยอะไรเลย เพียงแค่เห็นหน้าท่าน ความทุกข์เหล่านั้นก็ละลายไปทันที
คุณยายเป็นที่พึ่งทางวาจา พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยได้กล่าวว่า ตั้งแต่ได้ศึกษาธรรมะกับคุณยายมากว่า ๓๐ ปี พบว่าคุณยายท่านพูดเป็นอรรถเป็นธรรมเสมอ ไม่เคยเห็นท่านพูดอะไรโลเล หรือล้อเล่นเลย
ประการสำคัญอีกสิ่งหนึ่งที่หาได้ยากอย่างยิ่งในมวลมนุษย์ทั้งหลายคือ การไม่นินทา การนินทานั้นเป็นปกติของปุถุชนทั่วไป ไม่ว่าชายหรือหญิง ผู้หญิงอาจจะมีตรงนี้มากนิดหนึ่ง แต่คุณยายไม่นินทาเลย กว่า ๓๐ ปีที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อใกล้ชิดคุณยายท่านยืนยัน และแม้อาตมาก็ดี หมู่คณะก็ดีที่ได้เจอะเจอคุณยาย ก็ขอยืนยันว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆคุณยายไม่เคยนินทาใคร มิหนำซ้ำยังห้ามปรามลูกหลานไม่ให้นินทาคนอื่นอีกด้วย
คุณยายเป็นที่พึ่งทางใจ แค่เพียงเรานึกถึงท่าน เมื่อเรามีความทุกข์ เมื่อเราท้อ เมื่อเราเจ็บ เมื่อเราเจออุปสรรคความทุกข์ ความท้อ และอุปสรรคเหล่านั้นเหมือนละลายไปกำลังใจอันสูงส่งก็เกิดขึ้นมาทันที เมื่อเราตรึกระลึกนึกถึงคุณยาย
แม้ช่วงหลังๆ คุณยายไม่ได้ออกมารับแขก เพราะความป่วยไข้ ซึ่งเป็นธรรมดาของสังขาร เมื่อเข้าวัยชราแล้วหลายท่านแม้ไม่ได้เจอคุณยายแต่มีความคิดว่า มากราบที่หน้ากุฏิคุณยายก็ยังดี ขอพึ่งบารมีคุณยายให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บบ้าง ให้ช่วยเหลือชีวิตครอบครัวบ้าง การงานบ้าง แล้วเขาก็ประสบความสำเร็จในสิ่งเหล่านั้นเป็นอัศจรรย์ จึงกล่าวได้ว่าคุณยายเป็นที่พึ่งทางใจให้แก่บุคคลทั้งหลาย
คุณยายเป็นที่พึ่งแก่บุคคลทั้งหลาย แม้อยู่ไกลถึงต่างประเทศก็พึ่งพาอาศัยท่าน อยู่ในบุญบารมีในการดูแลของท่านมีรายหนึ่งเป็นภิกษุณีชาวไต้หวันบอกว่า แค่เพียงเห็นรูปคุณยายก็รักเคารพท่านมาก อยากจะมากราบ อยากจะศึกษาธรรมะสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นมาในดวงใจเต็มดวง จึงลงทุนนั่งเครื่องบินจากไต้หวันมาหาคุณยาย
ในทำนองเดียวกับอีกหลายๆ คน ในหลายๆ ประเทศทั้งฮ่องกง ญี่ปุ่น อเมริกา เบลเยี่ยม ออสเตรเลีย พูดเหมือนกันในทำนองเดียวกันว่าไม่รู้จักคุณยาย แต่รักเคารพคุณยายมาก บางคนถึงกับฝันถึงคุณยายทีเดียว
อีกรายหนึ่งเป็นคนไทยอยู่ที่ สหรัฐอเมริกา เคยศึกษาธรรมะกับคุณยายที่บ้านธรรมประสิทธิ์ (ก่อนปี พ.ศ. ๒๕๑๘ )คนนี้ห่างวัดไปนาน เนื่องจากไปทำมาหาเลี้ยงชีพที่ประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อไม่นานมานี้ฝันว่าคุณยายมาหาแล้วบอกว่าคุณยายได้ละสังขารไปแล้ว ให้มาช่วยกันสร้างวัดให้สำเร็จ มาสร้างบารมีต่อ ฝันเช่นนั้นแล้ว เขาก็แปลกใจเพราะห่างวัดไปนานทำไมจึงฝันอย่างนี้ได้ ความจริงจะเป็นอย่างนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ในที่สุดก็ตัดสินใจโทรศัพท์างไกลมาเช็คข้อมูลว่า คุณยายยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ พอโทรมาก็ไม่กล้าถามตรงๆ ถามอ้อมแอ้มเพราะเกรงว่าจะเป็นการแต่งต่างๆ นานา แต่พอโทรเช็คข่าวก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ว่า คุณยายได้ละสังขารไปแล้ว นี้ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์อีกเรื่องหนึ่งเหมือนกัน
ประการที่ ๒ พระเจดีย์มีคุณลักษณะควรแก่การเคารพบูชา
ผู้เคารพสักการะพระเจดีย์นั้นจะได้ผลบุญมาก ได้อานิสงส์มาก เหมือน สตรีท่านหนึ่งกำลังจะนำดอกบวบขม ๔ดอก ไปสักการะพระเจดีย์ที่พระเจ้าอชาตศัตรูได้ทรงสร้างเพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในระหว่างเดินทางจะไปนมัสการพระเจดีย์นั้น นางได้ถูกโคแม่ลูกอ่อนขวิดตาย ตัวนางไปไม่ถึงพระเจดีย์ ดอกไม้ที่จะบูชาพระเจดีย์ก็ยังไปไม่ถึง แต่ด้วยใจที่ไปถึงแล้ว เมื่อละโลกไปแล้วทำให้สตรีท่านนี้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีวิมานสวยงามทีเดียว นี้เป็นเครื่องแสดงว่าพระเจดีย์นั้นเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การเคารพบูชา
คุณยายก็เช่นเดียวกัน เป็นบุคคลผู้ควรค่าแก่การเคารพบูชา ที่กล่าวเช่นนี้เพราะว่าคุณยายมีคุณธรรมหลายๆประการ อาทิเช่น ความอ่อนน้อมถ่อมตน ซึ่งเป็นกุศโลบายในการสอนคน โดยคุณยายจะยกมือไหว้บุคคลอื่นก่อนเสมอเพื่อต้องการฝึกให้บุคคลเหล่านั้นมีคุณธรรมในตัวสามารถลดมานะทิฐิทำให้สามารถบรรลุมรรคผลนิพพานได้โดยง่าย
แม้เมื่อ ๑๐ กว่าปีก่อน อาตมาก็ซาบซึ้งเรื่องนี้ว่าเพิ่งบวชใหม่ๆ เวลาคุณยายคุยด้วยท่านอ่อนน้อม และเคารพพระภิกษุสามเณรมากท่านจะพนมมือตลอดทั้งๆ ที่คุณยายคือบุคคลที่สร้างวัด เป็นบุคคลที่เป็นครูบาอาจารย์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองที่เคารพยิ่งของพวกเรามาก่อน อาตมาก็เป็นพระเด็กๆ รูปหนึ่ง คุณยายก็พนมมือไหว้ตลอดเวลา
ท่านจะมีคำพูดติดปากอยู่คำหนึ่งพนมมือไปก็บอกว่า"ท่านอย่าให้ยายบาปนะ อย่าให้ยายบาปนะ" พูดคำนี้บ่อยๆท่านมีความเคารพในพระสงฆ์ ซึ่งเป็นหนึ่งในพระรัตนตรัยเป็นอย่างดี แม้เป็นพระลูกพระหลานเพิ่งบวชไม่นาน หรือเพิ่งบวชได้วันเดียวก็ตามท่านก็ทำเสมอหน้ากันอย่างนี้ นี้บ่งบอกถึงคุณธรรมของคุณยายจริงๆ
อาตมายังประทับใจคำให้พรของคุณยายมาก คุณยายได้ให้ไว้เมื่อตอนบวชใหม่ๆ คุณยายให้พรว่า "ขอให้ท่านได้ธรรมะเหมือนยาย"ท่านให้สั้นๆ แต่ประทับใจมาก เพราะเป็นสุดยอดของความปรารถนาทีเดียว
เครื่องบ่งชี้ความมีคุณธรรมของคุณยายผู้ควรค่าแก่การเคารพ แม้พระภิกษุสามเณรก็ได้ทุ่มเแรงกายแรงใจสนับสนุนงานของคุณยายมาตลอด ดังเช่น คุณยายอายุ ๘๔ ปี คือ พ.ศ. ๒๕๓๕ ได้มีบริวารกฐิน ซึ่งอาจจะกล่าวได้ว่าเป็นบริวารกฐินครั้งแรกทีเดียว ที่พระภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกาได้ร่วมบริจาคกันมากมาย
ต่างคนต่างชักชวนกันบริจาคทั้งแก้วแหวนเงินทองสิ่งมีค่าต่างๆ เป็นบริวารกฐินให้แก่คุณยาย ๒๐๐ กว่ารายการเป็นพันๆชิ้น หนึ่งในจำนวนนั้นเป็นทองคำน้ำหนัก ๑๐๐ กว่าบาท แล้วนำทองคำน้ำหนัก ๑๐ บาทมาตีเป็นแผ่นทองรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าจารึกข้อความถวายเป็นบริวารกฐินแก่คุณยายนั่นแสดงถึงความเคารพรัก ที่พระภิกษุสามเณรมีต่อคุณยายเป็นอย่างยิ่ง
ย้อนไปเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๑ ในสมัยเมื่อคุณยายมีอายุ ๘๐ ปี เป็นปีแรกที่คุณยายเป็นประธานกฐิน คือคุณยายทำบุญอย่างอื่นมามากแล้วทำที่สุดแห่งบุญ คือทำวิชชากับพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ก็ทำมาแล้วสร้างวัดก็สร้างแล้ว บวชพระก็บวชแล้ว แต่เป็นเจ้าภาพใหญ่ทอดกฐินคุณยายยังไม่ได้เป็น คุณยายปรารถนามาก
เมื่อขออนุญาตพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยได้แล้ว คุณยายก็ดีใจมากบุกตระเวนบอกบุญไปทั่วประเทศสาธุชนทั้งหลายพอทราบข่าวว่าคุณยายเป็นประธานกฐินต่างก็ปลาบปลื้ม ยินดีเบิกบานในบุญ ขวนขวายในบุญอย่างเต็มที่จนกระทั่งในวันงานกฐินมีคนมามาก และจำนวนปัจจัยก็เข้า วัดมากทำลายสถิติงานบุญใหญ่ของทุกปีที่ผ่านมาตั้งแต่สร้างวัดพระธรรมกาย อีกทั้งบรรยากาศต่างๆ ที่วัดในวันนั้นก็ดีมากเป็นพิเศษ
ตัวอย่างบุคคลที่เขาตั้งใจมาร่วมบุญกับคุณยาย ดังเช่น ผู้นำบุญจังหวัดกำแพงเพชรท่านหนึ่ง ต้องการมาร่วมงานกฐินคุณยาย พอไปจ้างรถบัสปรากฏว่ารถถูกจองหมดแล้ว เขาจึงนำรถอีแต๋นมา มากันมาได้กี่คนก็พากันมา อุตส่าห์ฝ่ากำแพงที่เป็นเพชรออกมา เพื่อมาแสวงหากำแพงบุญที่วัดพระธรรมกาย
ส่วนที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีผู้มีบุญท่านหนึ่ง เป็นหญิงมีครรภ์แก่ใกล้จะคลอด แต่เมื่อรู้ว่าจะทอดกฐินยาย จึงปรารถนาร่วมบุญกับยาย แม้มาวัดไม่ได้ก็ขอจัดคนขึ้นรถทำหน้าที่ผู้นำบุญอย่างน่าสรรเสริญ ใจอยู่กับบุญกฐินมาก พอจัดการเรียบร้อย จึงกลับมาโรงพยาบาลด้วยความปลอดภัยดีใจว่าตนเองได้ทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์แล้ว
ส่วนทางภาคใต้ เนื่องจากช่วงนั้นมีฝนฟ้าคะนองน้ำหลากถนนขาด ถนนขาดก็จริง แต่ใจเขาไม่ขาด ใจเขาต่อติดกับบุญ เพราะฉะนั้นถนนขาดก็ขาดไป ลงรถต่อเรือ ลงเรือแล้วขึ้นรถมาวัดพระธรรมกาย น้ำที่ขวางหน้าก็ไม่เป็นอุปสรรคเลยอีกรายหนึ่งขึ้นรถมาวัดแล้วปรากฏว่าตกรถ ขาหักต้องเข้าโรงพยาบาลใส่เฝือก แต่ความที่จะเอาบุญกับคุณยาย ใส่เฝือกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วก็มางานกฐินยาย แล้ววันนั้นหลายๆ คน หลายๆท่านก็เกิดคำว่าทำบุญแบบ "เท"เกิดขึ้นช่วงนี้เรารู้จักและคุ้นกันดีแล้ว แต่สมัยก่อนยังไม่ค่อยคุ้นกับคำว่าเทเท่าไร คราวนั้นเป็นคราวแรก เทปัจจัยร่วมบุญกับคุณยายปิดบัญชีแบงค์เปิดบัญชีบุญทำบุญกันอย่างสุดหัวใจเลย
ทั้งหมดนี้เป็นเพียงบางตัวอย่างที่เป็นเครื่องบ่งชี้ว่า คุณยายเป็นบุคคลที่ควรแก่การเคารพบูชาทำให้บุคคลทั้งหลายจากทั่วสารทิศได้ตั้งใจสร้างบารมีกับท่านขนาดนี้
ประการที่ ๓ พระเจดีย์เป็นสิ่งก่อสร้างที่มั่นคง
พระเจดีย์ใหญ่อย่างเช่นสาญจิเจดีย์สร้างประมาณปี พ.ศ. ๓๐๐ หรือ ๒,๐๐๐ กว่าปีมาแล้ว
พระเจดีย์เป็นสิ่งก่อสร้างที่มั่นคง คุณยายก็เช่นเดียวกันเป็นบุคคลผู้มั่นคง คือมั่นคงต่อคุณธรรมความดีนั่นเอง ดูแค่เรื่องหยาบๆ คุณยายได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เมื่ออายุ ๒๙ ปี แล้วก็บวเป็นแม่ชี อยู่ในเพศภาวะแห่งการเป็นแม่ชีประมาณ ๖๓ ปี คิดดูง่ายๆ คนที่ตั้งใจบวชรักษาศีล อย่างบริสุทธิ์มาขนาดนี้ หาไม่ได้ง่ายๆเลย คนทั่วไปรักษาศีล ๕ ก็ไม่ค่อยได้แล้ว บางท่านรักษาศีลได้ไม่กี่วันก็เลิกลาไป แต่คุณยายรักษาศีล มาตลอดระยะเวลา ๖๓ ปี แล้วยิ่งเป็นเพศนักบวชมีข้อจำกัดในหลายๆ อย่างต้อง ละสิ่งต่างๆ มากมาย นี่ก็บ่งชี้ถึงคุณธรรมของท่านเป็นอย่างดี
อีกตัวอย่างหนึ่ง คุณยายอายุประมาณ ๗๒- ๗๓ ปี คราวนั้นท่านป่วยหนักจนกระทั่งเดินไม่ได้เลย แต่ใจคุณยายบอก "ไม่ได้เราจะไม่แพ้ เราจะเดินให้ได้" คุณยายพยายามยกเท้า ก็ยกไม่ขึ้น พยายามขยับก็ขยับไม่ได้ แต่ใจบอก "มันต้องก้าวออก มันต้องไหว" คุณยายลองใหม่ขยับทีละนิ้วๆ พอครบห้านิ้ว ก็ยกเท้าขึ้นได้ แล้วคุณยายก็บอกว่า "มันสำคัญที่ใจนะ ถ้าใจสู้ซะอย่าง มันก็ทำได้" นี้คือใจที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเหล็กยิ่งกว่าเพชรของคุณยาย
นอกจากนี้ใจคุณยายยังมีคุณธรรมที่หนักแน่นท่านไม่ทิ้งเป้าหมายที่เกิดมาสร้างบารมีเลย คือ เมื่อวันที่ ๑๘ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๐ อาตมากับหมู่คณะ ทีมงานดอกไม้บานได้ไปกราบพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยท่านได้เมตตาเล่าให้ฟังว่าไม่กี่วันก่อนหลวงพ่อไปหาคุณยายที่กุฏิ พอเจอคุณยาย หลวงพ่อก็ถามคุณยายว่า "คุณยายวันๆ คุณยายคิดอะไร" ก็อยากจะรู้ว่าคุณยายตอนนั้นอายุ ๘๙ ปี วันๆ คิดอะไร
คุณยายก็ตอบว่า "ยายคิดว่าทำอย่างไรจะปราบไอ้ดำให้ถึงที่สุดให้ได้"
นี่คือคุณยายไม่ละทิ้งเป้าหมายเลย ใจของท่านจรดจดจ่อเสมอว่า เกิดมาในภพหนึ่งชาติหนึ่ง เกิดมาเพื่อจะปราบกิเลส ปราบพญามารให้ได้สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ เพราะคนส่วนใหญ่เมื่อตั้งเป้าหมายไว้แล้ว ถ้าเจออุปสรรคก็ถดถอยหรือละทิ้งเป้าหมายนั้นไป แต่คุณยายของเราท่านไม่เคยถอยไม่เคยทิ้งเป้าหมายเลย
ประการที่ ๔ พระเจดีย์จำลองจักรวาลเอาไว้ในองค์พระเจดีย์
นี่คือความรู้โบราณที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวได้ไปค้นมาว่าเจดีย์เก่าๆ ได้จำลองภพภูมิเอาไว้ คือ จักรวาลหนึ่งๆ จะประกอบด้วย นิพพาน ภพสาม โลกันต์ ที่ฐานของเจดีย์จะมี ๔ ชั้น บ่งบอกถึงอบายภูมิ ๔ (สัตว์นรกสัตว์ดิรัจฉาน เปรต อสุรกาย) นี้ซ่อนความหมายที่ลึกซึ้งเอาไว้สูงขึ้นไป เป็นรูปโอคว่ำ บ่งบอกถึงภพภูมิของความเป็นมนุษย์ พอสูงขึ้นไปอีกก็จะมี ๖ ปล้อง หมายถึง สวรรค์ ๖ ชั้น ถัดขึ้นไปก็จะมีอีก ๑๖ ปล้อง หมายถึง รูปพรหม ๑๖ ชั้น ถัดจากนั้นก็จะมีอีก ๔ ปล้อง หมายถึงอรูปพรหม ๔ ชั้น แล้วบนยอดสุดส่วนใหญ่ก็ทำเป็นทรงกลมเอาไว้ หมายถึง พระนิพพาน
ในองค์พระเจดีย์มีการจำลองจักรวาลเอาไว้ คุณยายได้กำความรู้ทั้งจักรวาลเอาไว้ พูดอย่างนี้เกินเลยไปไหม! ไม่เลย เพราะว่าทุกคนก็สามารถทำได้ เชี่ยวชาญในวิชชา ๓ อภิญญา ๖ ก็มีความรู้ทั้งจักรวาลทีเดียว เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนทำได้เมื่อไปถึงจุดนั้น
คุณยายได้ฝึกฝนตนเองจนมีอภิญญาจิตเชี่ยวชาญ ซึ่งหลายๆท่านได้ประสบด้วยตนเองมาแล้ว เช่น มีพระภิกษุรูปหนึ่ง ในช่วงนั้นท่านมีความคิดอยากจะสึก ซึ่งธรรมดาใจคนมีขึ้นมีลง ขณะนั้นท่านช่วยงานอยู่แถวเต็นท์สามหลัง ตรงกันข้ามกับสภาธรรมกายสากลหลังคาจาก ปกติคุณยายไม่ค่อยได้ไปเต็นท์สามหลังนั้น วันนั้นท่านไป แล้วไปหาพระรูปนั้น พอไปเจอ คำแรกที่คุณยายพูดก็คือ "ท่านท่าน อย่าสึกเลยนะ" ฟังแล้วขนลุกเลย ซึ้งใจคุณยายปัจจุบันพระรูปนั้นยังบวชอยู่เลย
อีกตัวอย่างหนึ่ง อาตมาเจอกับตัวเอง เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๒ ขณะนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ได้เมตตา
ให้อาตมากับหมู่คณะกลุ่มหนึ่งเข้าไปนั่งสมาธิที่อาคารภาวนาในช่วงนั้นมีโอกาสเจอคุณยายบ่อยมาก เจอแทบทุกวัน พอเจอคุณยาย คุณยายก็จะเมตตาเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง มีอยู่วันหนึ่งอาตมามีธุระจะรีบไป เดินออกมาพบคุณยายกำลังนั่งบนรถสามล้อ บริเวณกุฏิสามหลังภายในวัด คุณยายนั่งรถสามล้อออกมา อาตมาเดินออกมา ก็เจอกันพอดี เพราะความรีบเร่ง ในใจจึงคิดว่าวันนี้ไม่อยากเจอคุณยายเลย แต่ถ้าจะหันหลังกลับก็จะน่าเกลียดมาก จึงเดินต่อไป
พอเดินมาถึงระยะห่างกันไม่ถึง ๑๐ เมตร คุณยายท่านพนมมือมองหน้ามาหาอาตมา ดวงตามองเขม็งปากพูดว่า"ท่านท่านไปเถอะ ยายไม่กวนท่านหรอก"
อาตมาตัวชาเลย ยืนนิ่ง โลกทั้งใบหยุดหมดทุกอย่างหยุด ลมหายใจหยุดทุกอย่างนิ่งไปหมด
ประการที่ ๕ พระเจดีย์บรรจุสิ่งมีค่าไว้
สิ่งมีค่าในทางพุทธศาสนาได้บรรจุไว้ในพระเจดีย์ เช่น พระพุทธรูป พระบรมสาริกธาตุบ้าง พระธรรมคัมภีร์บ้างคุณยายก็เช่นเดียวกัน ในตัวท่านบรรจุสิ่งที่มีค่าไว้ คือ พระธรรมกายละเอียด ซึ่งท่านมีมากมายทีเดียวท่านฝึกฝนมาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ จนมีจิตที่ละเอียดตลอดเวลา เพราะคุณยายมักจะถูกหลวงพ่อวัดปากน้ำ ซักถามประจำ เวลาพักซึ่งก็มีน้อยเต็มทีอยู่แล้ว
หลวงพ่อวัดปากน้ำก็จะถาม "ลูกจันทร์เอ๊ย! ออกไปข้างนอกเมื่อกี้ไปทำอะไร" "ไปซักผ้าค่ะ" หลวงพ่อ "เออแล้วใจเอ็งอยู่ในกลางหรือเปล่าวะ" (ท่านพูดภาษาพ่อกับลูกไม่ได้หยาบคายอะไร) "อยู่เจ้าค่ะ" คุณยายจะถูกจี้ตลอดทำวิชชาอย่างนี้ตลอดท่านบอกว่า "ไม่ได้ ถ้าไม่ละเอียดไม่ได้ ไม่ละเอียดก็ไม่รู้ว่าเขารู้สึกอย่างไรต้นเขาคิดอะไร ต้องทันเขาให้ได้จะไปปราบเขาต้องละเอียดตลอดเวลา" เพราะฉะนั้นคุณยายจึงติดนิสัยต้องทำจิตให้ละเอียดตลอดเวลา
เหมือนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวท่านเขียนไว้ในหนังสือเล่าเรื่องยาย วันหนึ่งเจอคุณยายถอนหญ้าอยู่เรียนถามคุณยายว่า "ยาย...ยายทำอะไร" เพราะว่าเห็นถอนหญ้าอยู่ก็จริง แต่เหมือนถอนไปนึกคิดอะไรไปด้วย
คุณยายก็บอกว่า "ยายก็ถอนหญ้าไประลึกชาติไปว่า พระพุทธเจ้าในอดีตท่านสร้างบารมีอย่างไรบ้าง"
เพราะฉะนั้นคุณยายเป็นบุคคลที่บรรจุสิ่งที่มีค่าภายใน คือพระธรรมกายละเอียดภายในที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง ธรรมกายละเอียดนี้เองเป็นเนื้อนาบุญส่งผลให้มีความสุข ความเจริญ ใครทำบุญกับธรรมกายละเอียดหนึ่งองค์ ก็ได้บุญแบบหนึ่งองค์ทำบุญกับผู้เข้าถึงธรรมกายสององค์ ก็ได้บุญแบบคูณสองไป เข้าถึงล้านองค์ก็คูณล้านไป เข้าถึงอสงไขยองค์ ก็คูณอสงไขยไปเข้าถึงอสงไขยองค์ไม่ถ้วน ก็คูณอสงไขยนับไม่ถ้วนไปคุณยายทำวิชชากับหลวงพ่อวัดปากน้ำทำวิชชาปราบมารต้องเข้ากลางธรรมกายละเอียดภายในนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วนทีเดียว ต้องมีความละเอียดมากอย่างนั้น
เพราะฉะนั้นคุณยายไม่ใช่บุคคลธรรมดาที่หาได้ง่ายๆ ทั่วๆ ไป คุณยายควรค่ากับเรือนทองที่เราเห็นอยู่เบื้องหน้านี้แล้วให้ทุกท่านดูรูปคุณยายที่อยู่ข้างหน้า ดูอาภรณ์ของท่านเหมือนอาภรณ์ที่เป็นของจริงที่มีความสะอาดสะอ้านสะท้อนถึงบุคลิกที่แท้จริงของท่าน ดูผิวพรรณของท่านประดุจตัวจริงแล้วดูให้ลึก ดูให้ซึ้ง คุณยายแม้เป็นผู้หญิงแต่จิตใจกล้าแกร่งไม่แพ้ชายชาตรี
คุณยายแม้อยู่กุฏิหลังเล็กๆ แต่จิตใจท่านยิ่งใหญ่
คุณยายแม้อยู่ที่แคบ แต่จิตใจท่านกว้างขวางไม่มีประมาณ
คุณยายดูท่านผอมบาง แต่จิตใจท่านอัดแน่นด้วยบุญบารมี
ดูท่านให้ดี ดูดวงตาของท่านที่แฝงด้วยพลังเอาไว้ ดวงตาอย่างนี้เป็นดวงตาที่ไม่กลัวแม้พญามาร และเป็นดวงตาที่คอยดูแลเราได้ แม้เราทั้งหลายจะอยู่มุมไหนของโลกก็ตามท่านก็ดูแล คุ้มครอง ปกป้องเราอยู่
นอกจากนี้คุณยายยังผูกพันกับมหาธรรมกายเจดีย์ ท่านมีความปลื้มปีติเสมอเมื่อเห็นมหาธรรมกายเจดีย์ของเราท่านปลื้มใจที่ได้ร่วมเฉลิมฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ เมื่อวันที่ ๒๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๓ ที่ผ่านมา แต่ท่านจะปลื้มใจมากขึ้นเมื่อได้สร้างลานธรรมสำเร็จลุล่วงไป
พวกเราทั้งหลายผู้มีจิตใจอันสูงส่ง มุ่งมั่นที่จะสร้างลานธรรมให้เป็นโป้งประวัติศาสตร์ที่โลกต้องจารึกเอาไว้ ให้โป้งประวัติศาสตร์ของเราโยงใยกับคุณยาย กระจายไปทั่วแผ่น พื้นลานธรรมรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ให้จิตวิญญาณของเราผสมผสานกับจิตวิญญาณของยอดนักสร้างบารมีอย่างคุณ ยายให้รวมเป็นหนึ่ง ณ มหาธรรมกายเจดีย์ตลอดไป ให้ลูกหลานยายได้เจริญรอยตามคุณยาย ผู้ผ่านวัยอย่างมีคุณค่าผ่านเวลาอย่างมีคุณธรรม
เจดีย์ที่ยิ่งใหญ่ ใกล้และไกลก็มองเห็น
"คุณยาย"ท่านแหละเป็น ที่พึ่งเย็น ใกล้และไกล
เจดีย์น่าเคารพ คุณยายครบทุกสิ่งใส
สะอาดสะอ้านใจสิ่งใดๆ มิแผ้วพาน
เจดีย์แสนมั่นคงช่างยืนยงนิรันดร์กาล
คุณยายมั่นคงนาน ต่อนิพพานตลอดไป
เจดีย์มีค่าล้ำ ทรงพระธรรมนำสุขใส
กลางกายคุณยายไซร้ "ธรรมกาย" เอนกอนันต์
เจดีย์จำลองจักร วาลไว้ให้กล่าวขาน
คุณยายคือสายธาร จักรวาลหมดธาตุธรรม
ผู้รู้หวังหลุดพ้น เชิญมายลให้อิ่มหนำ
บุญนี้จักน้อมนำสุขเลิศล้ำมากนักเชียว
ลานธรรมของคุณยาย บุญมากหลายสุดแลเหลียว
ทำบุญเพียงโป้งเดียว บุญเต็มเหนี่ยวเกี่ยวนิพพาน
ทำได้หลายหลายโป้ง รวยนำโด่งถึงลูกหลาน
เหมาหมดยิ่งเบิกบาน จรดนิพพานสุดธรรมเอย
