นิทานธรรมะ
ตอนกรรมทันตาเห็น
เรื่องมีว่า ในกรุงสาวัตถี มีคนฆ่าโคคนหนึ่ง (โคฆาตก์) ชื่อนันทะ มีอาชีพฆ่าโค เเล้วเอาเนื้อไปขาย ตลอดเวลา ๕๕ ปี เเละอาหารประจำวันของเขาได้เเก่เนื้อ จะขาดเสียมิได้
วันหนึ่งเขาขายเนื้อหมดตั้งเเต่ตอนกลางวัน ก็กลับบ้านเก็บเนื้อไว้ชิ้นหนึ่งมอบให้ภรรยา พร้อมสั่งว่า "ให้ย่างเนื้อชิ้นนี้ให้ฉันกิน" เเล้วไปอาบน้ำ
เพื่อนบ้านของคนฆ่าโคมาซื้อเนื้อ ภรรยาบอกว่า "เนื้อขายไปหมดเเล้ว เหลืออยู่ชิ้นเดียว กำลังย่างไว้ให้สามีกิน" เพื่อนบ้านผู้นั้นบอกว่า "ขายเนื้อที่กำลังย่างให้ฉันเถิด" ภรรยาคนฆ่าโคไม่ขายให้ เพื่อนบ้านคนนั้นก็เเย่งเอาเนื้อชิ้นนั้นเเล้วหนีไป
คนฆ่าโคพออาบน้ำเสร็จจะกินข้าว ทราบว่าเนื้อที่สั่งให้ภรรยาย่างถูกเเย่งไปเสียเเล้ว จึงฉวยได้มีดหั่นเนื้อเล่มหนึ่ง เอามือล้วงเข้าไปในปากโค เฉือนลิ้นโคออกมาเอาไปให้ภรรยาย่าง ฝ่ายโคพอถูกตัดลิ้นขาด เลือดไหลไม่หยุด ก็ล้มลงขาดใจตาย
พอนายโคฆาตก์กินข้าว กินลิ้นโคย่าง เพียงเอาลิ้นโคย่างเข้าปาก ลิ้นของคนฆ่าโค (นายโคฆาตก์) ก็ขาดร่วงลงชามข้าว นายโคฆาตก์ (คนฆ่าโค) ก็เช่นกัน ร้องครวญครางกระเสือกกระสนดิ้นรนอยู่ไปมา ร้องเหมือนเสียงวัวถูกเชือดลิ้นอยู่กลางเรือนเเล้วขาดใจตาย
บาปกรรมให้ผลทันตาเห็นในทันที ผลเเห่งกรรมชั่วกรรมดีมีจริงครับ!
คนใจบาปหยาบช้า ทำกรรมชั่วได้โดยไม่รู้สึกตะขิดตะขวงกระดากใจ ไร้หิริโอตตัปปะ กรรมจึงสนองทันตาเห็น เป็นกรรมสนองกรรม
หยุดทำกรรมชั่วทำบาปเสียเถิด ท่านผู้เจริญทั้งหลาย !
