นิทานบันดาลสุข : พระราชากับหมึกที่กันน้ำ
กาลครั้งหนึ่งไม่นานนัก มีพระราชาองค์หนึ่ง มีพระประสงค์ที่จะสร้างน้ำหมึกที่กันน้ำ ที่เมื่อเขียนลงบนกระดาษเเล้ว หากถูกน้ำจะไม่ละลาย หรือไม่เลอะเลือน เพื่อนำมาเขียนสาส์นเพื่อใช้ในการทำศึกสงคราม เนื่องจากมักมีปัญหาว่า เมื่อสาส์นโดนน้ำ โดนฝน จะทำให้ใจความขาดหาย เเละทำให้อ่านไม่รู้เรื่องอยู่เป็นประจำ พระองค์พยายามให้เหล่าบัณฑิตในราชสำนักช่วยกันคิดค้น ค้นอยู่นาน หลายวิธี สิ้นเปลืองทุนทรัพย์เป็นอันมาก เเต่ก็ไม่สามารถสร้างน้ำหมึกที่กันน้ำอย่างที่หวังได้สำเร็จเสียที
" ไหน เจ้าลองเอากระดาษไปจุ่มน้ำดูสิ ว่าหมึกจะเลอะเลือนหรือไม่ " พระราชาพูด
"ยังคงไม่สำเร็จเช่นเดิม หมึกยังคงละลายน้ำอีกตามเคย พระเจ้าข้า" ทหารหนุ่มกล่าว
"เมื่อกระดาษโดนน้ำ หมึกที่เขียนก็จะละลาย ตัวหนังสือก็จะเลอะเลือนไป ข่าวสารที่ได้รับก็ขาดๆหายๆ ทำให้การสื่อสารผิดพลาดไปอย่างมาก ในใต้หล้านี้จะมีผู้ใดที่สามารถคิดค้นหมึก ที่ไม่ละลายน้ำได้ไหมหนอ" พระราชารำพึง
ทหารหนุ่มได้เห็นพระราชาไม่สบายพระทัย จึงเสนอความเห็นขึ้นมาว่า
" กระหม่อมได้ยินมาว่า มีบัณฑิตผู้หนึ่ง ผู้มีปัญญา สามารถเเก้ไขปัญหาเล็กใหญ่ได้ทุกเรื่อง อาจจะสามารถช่วยเหลือเราได้นะพะย่ะค่ะ"
"ถ้าเช่นนั้น เจ้าจงไปเชิญบัณฑิตผู้นั้น มาพบเราเร็วพลัน" พระราชาสั่ง
ทหารรับคำสั่งเเล้วก็รีบเดินทางทันที วันต่อมาบัณฑิตดังกล่าวเดินทางมาถึงวังหลวง
"คารวะท่านฝ่าบาท ทรงเรียกกระหม่อมมาเข้าเฝ้า มีพระประสงค์อันใด อย่างนั้นหรือ " บัณฑิตถาม
"ข้าต้องการคิดหาวิธีการสร้างหมึกที่กันน้ำ หากใช้ในการเขียนสาส์นเเล้ว ไม่เลอะเลือน หรือละลาย เมื่อโดนน้ำ ยังไม่มีผู้ใดในราชสำนักเเห่งนี้ คิดออกเลยสักคนเดียว ท่านบัณฑิตพอจะช่วยเราได้หรือไม่ " พระราชาถาม
"เรื่องง่ายๆ เเค่นี้เองหรือ" บัณฑิตเอ่ยอย่างทันควัน
สร้างความฉงนงงงวย ให้เเก่พระราชาเเละข้าราชบริภาร เป็นอย่างมาก
"ท่านบัณฑิตสามารถทำได้อย่างนั้นหรือ" พระราชาถามด้วยความสงสัย
บัณฑิตจึงกล่าวว่า
" หม่อมฉันเข้าใจถูกหรือไม่ว่า เเท้ที่จริงเเล้ว ฝ่าบาทมิได้ทรงต้องการหมึกที่กันน้ำเลย หากเเต่ทรงต้องการสาส์นที่เมื่อเปียกน้ำเเล้ว ข้อความไม่เลอะเลือนต่างหาก ถูกต้องหรือไม่"
"ท่านบัณฑิตเข้าใจถูกต้องเเล้ว" พระราชาตอบ
"ถ้าอย่างนั้น ทำไมจึงไม่ใช้ดินสอ เขียนเเทนเล่า" บัณฑิตตอบ
พระราชานึกออก เเละสั่งให้เอาดินสอเขียนลงบนกระดาษ เเล้วเอาไปจุ่มน้ำ ก็ปรากฎว่า ข้อความที่เขียนไม่ละลาย เเละไม่เลอะเลือนอย่างที่ต้องการจริง
"สำเร็จเเล้ว ใช้งานได้จริง พระเจ้าค่ะ" ทหารกล่าว
"เรื่องนี้มันง่ายจริง อย่างบัณฑิตกล่าว เราก็เอาเเต่ลงทุน ลงเเรง หาวิธีการสารพัด ทั้งที่เเท้จริงเเล้วคำตอบอยู่เพียงเเค่ปลายจมูก เเละง่ายดังพลิกฝ่ามือ เหตุใดคนในราชสำนักต่างพากันคิด เเต่คิดไม่ออก ต่างพากันมองข้ามสิ่งที่ง่ายเเละใกล้ตัวเช่นนี้ไปได้" พระราชาเอ่ยด้วยความสงสัย
"นั่นเป็นเพราะว่า พวกท่านต่างสร้างกรอบมาครอบงำความคิดไว้ก่อน ทำให้เวลาเเก้ปัญหาจึงคิดเเต่เฉพาะในกรอบนั้น จนไม่ได้สนใจวิธีการที่อยู่นอกกรอบ ดังในเหตุการณ์นี้ท่านมุ่งเเต่จะค้นหาวิธีการสร้างน้ำหมึกที่กันน้ำ จึงทำให้หลงลืมไปว่า ยังมีสิ่งอื่นอีกมากมาย ที่ใช้เขียนเเทนน้ำหมึกได้เเละไม่ละลายน้ำได้นั่นเอง " บัณฑิตตอบ
"ข้าเข้าใจเรื่องน้ำหมึกอย่างถ่องเเท้เเล้ว " วันนี้นอกจากท่านบัณฑิต จะช่วยเเก้ปัญหาให้ข้าได้เเล้ว ยังช่วยให้ปัญญาเเก่ข้าอีกด้วย
...ข้อคิดจากเรื่องนี้...
จงอย่าจำกัดกรอบความคิดเพียงทิศทางใดทิศทางหนึ่งในการเเก้ปัญหา เพราะปัญหาต่างๆ ล้วนมีทางเเก้ไขได้หลายวิธี หลายเเนวทาง มิจำเป็นต้องเป็นทิศทางที่เราหวังไว้ครั้งเเรกเสมอไป
