บทกรวดนํ้าให้สัตว์เล็กสัตว์ใหญ่
ไม่ให้มีเวรต่อกันและกัน
เย เกจิ ขุททะกา ปาณา สัตว์เล็ก ทั้งหลายใด
มะหันตาปิ มะยา หะตา ทั้งสัตว์ใหญ่ เราห้ำหั่น
เย จาเนเก ปะมาเทนะ มิใช่น้อย เพราะเผลอผลัน
กายะวาจามะเนเหวะ ทางกาย วาจาจิต
ปุญญัง เม อะนุโมทันตุ จงอนุโมทนากุศล
คัณหันตุ ผะละนุตตะมัง ถือเอาผลอันอุกฤษฏ์
เวรา โน เจ ปะนุญจันตุ ถ้ามีเวร จงเปลื้องปลิด
สัพพะโทสัง ขะมันตุ เม อดโทษข้า ทั่วหน้าเทอญ.
บทกรวดนํ้าแบบย่อ (ติโลกวิชัยคาถา)
ยังกิญจิ กุสะลัง กัมมัง กุศลกรรม อย่างใดหนึ่ง
กัตตัพพัง กิริยัง มะมะ เป็นกิจซึ่ง ควรฝักใฝ่
กาเยนะ วาจามะนะสา ด้วยกาย วาจาใจ
ติพะเส สุคะตัง กะตัง เราทำแล้ว เพื่อไปสวรรค์
เย สัตตา สัญญิโน อัตถิ สัตว์ใด มีสัญญา
เย จะ สัตตา อะสัญญิโน หรือหาไม่ เป็นอสัญญ์
กะตัง ปุญญะผะลัง มัยหัง ผลบุญ ข้าทำนั้น
สัพเพ ภาคี ภะวันตุ เต ทุก ๆ สัตว์ จงมีส่วน
เย ตัง กะตัง สุวิทิตัง สัตว์ใดรู้ ก็เป็นอัน
ทินนัง ปุญญะผะลัง มะยา ว่าข้าให้ แล้วตามควร
เย จะ ตัตถะ นะ ชานันติ สัตว์ใด มิรู้ถ้วน
เทวา คันต๎วา นิเวทะยุง ขอเทพเจ้า จงเล่าขาน
สัพเพ โลกัมหิ เย สัตตา ปวงสัตว์ ในโลกีย์
ชีวันตาหาระเหตุกา มีชีวิต ด้วยอาหาร
มะนุญญัง โภชะนัง สัพเพ จงได้ โภชน์สำราญ
ละภันตุ มะมะ เจตะสาติ. ตามเจตนา ของข้าเทอญ.