มนต์พิธีชาวพุทธ แปล

เทวตาทิสสทักขิณานุโมทนาคาถา
ใช้สวดอนุโมทนาในงานเปิดร้าน, ขึ้นบ้านใหม่, ทำบุญบ้าน, และงานมงคลสมรส

ยัส๎มิง ปะเทเส กัปเปติ วาสัง ปัณฑิตะชาติโย,
บัณฑิตชาติ สำเร็จการอยู่ในประเทศสถานที่ใด ;

สีละวันเตตถะ โภเชต๎วา สัญญะเต พ๎รัห๎มะจาริโน,
พึงเชิญเหล่าท่านที่มีศีลสำรวมระวังประพฤติพรหมจรรย์เลี้ยงดูกันในที่นั้น ;

ยา ตัตถะ เทวะตา อาสุง, 
เทวดาเหล่าใด มีในที่นั้น ;

ตาสัง ทักขิณะมาทิเส,
ควรอุทิศทักษิณาทานเพื่อเทวดาเหล่านั้นด้วย ;

ตา ปูชิตา ปูชะยันติ,
เทวดาที่ได้รับการบูชาแล้ว ย่อมบูชาตอบ ;

มานิตา มานะยันติ นัง,
เทวดาที่ได้รับการนับถือแล้ว ย่อมนับถือบ้าง ;

ตะโต นัง อะนุกัมปันติ,
แต่นั้นเทวดาย่อมอนุเคราะห์เขา ;

มาตา ปุตตังวะ โอระสัง,
ประหนึ่งมารดาอนุเคราะห์บุตรผู้เกิดแต่อก ;

เทวะตานุกัมปิโต โปโส,
บุรุษได้อาศัยเทวดาอนุเคราะห์แล้ว ;

สะทา ภัท๎รานิ ปัสสะติ.
ย่อมเห็นกิจการอันเจริญทุกเมื่อ.

เทวตาภิสัมมันตนคาถา
ใช้สวดต่อจาก ยัส๎มิง ปะเทเส ในงานเดียวกัน

ยานีธะ ภูตานี สะมาคะตานิ ภูมมานิ วา ยานิวะ อันตะลิกเข,
หมู่ภูตเหล่าใดเป็นภุมเทวดาก็ดี เหล่าใดสถิตแล้วในอากาศก็ดี ซึ่งมาประชุมกันแล้วในที่นี้ ;

สัพเพวะ ภูตา สุมะนา ภะวันตุ,
ขอหมู่ภูตเหล่านั้นทั้งหมดเทียว จงเป็นผู้มีจิตโสมนัส ;

อะโถปิ สักกัจจะ สุณันตุ ภาสิตัง,
อนึ่ง จงฟังภาษิตโดยเคารพ ;

สุภาสิตัง กิญจิปิ โว ภะเณมุ,
เราจะกล่าวสุภาษิตแม้บางประการแก่ท่านทั้งหลาย ;

ปุญเญ สะตุปปาทะกะรัง อะปาปัง,
ไม่เป็นบาป เป็นเครื่องทำความเตือนสติในบุญ ;

ธัมมูปะเทสัง อะนุการะกานัง,
เป็นอุบายเครื่องแนะนำอันชอบธรรม ของบุคคลผู้กระทำตามทั้งหลาย ;

ตัส๎มา หิ ภูตานิ สะเมนตุ สัพเพ,
เพราะเหตุนั้นแล หมู่ภูตทั้งปวงจงฟังเถิด ;

เมตตัง กะโรถะ มานุสิยา ปะชายะ,
ท่านทั้งหลายจงกระทำไมตรีจิตในหมู่สัตว์มนุษยชาติ ;

ภูเตสุ พาฬ๎หัง กะตะภัตติกายะ,
ผู้มีความภักดีอันทำแล้วอย่างมั่นคงในหมู่ภูต ;

ทิวา จะ รัตโต จะ หะรันติ เย พะลิง,
มนุษย์ทั้งหลายเหล่าใด ย่อมนำกระทำพลีกรรม ในกลางวันหรือกลางคืน ;

ปัจโจปะการัง อะภิภังขะมานา,
มุ่งหวังอยู่ซึ่งความอุดหนุนตอบแทน ;

เต โข มะนุสสา ตะนุกานุภาวา,
มนุษย์ทั้งหลายเหล่านั้นแล เป็นผู้มีอานุภาพน้อย ;

ภูตา วิเสเสนะ มะหิทธิกา จะ,
ส่วนภูตทั้งหลายเป็นผู้มีฤทธิมากโดยแปลกกัน ;

อะทิสสะมานา มะนุเชหิ ญาตา,
เป็นพวกที่ไม่ปรากฏกาย ที่มนุษย์ทั้งหลายรู้จัก ;

ตัส๎มา หิ เน รักขะถะ อัปปะมัตตา.
เพราะเหตุนั้นแล ท่านทั้งหลายจงเป็นไม่ประมาท รักษามนุษย์เหล่านั้นเถิด.