คำถวายดอกไม้ธูปเทียน
วันวิสาขบูชา
ยะมัมหะ โข มะยัง, ภะคะวันตัง สะระณัง คะตา, โย โน ภะคะวา สัตถา, ยัสสะ จะ มะยัง, ภะคะวะโต, ธัมมัง โรเจมะ, อะโหสิ โข โส ภะคะวา, มัชฌิเมสุ ชะนะปะเทสุ, อะริยะเกสุ มะนุสเสสุ, อุปปันโน, ขัตติโย ชาติยา, โคตะโม โคตเตนะ, สัก๎ยะปุตโต, สัก๎ยะกุลา ปัพพะชิโต, สะเทวะเก โลเก, สะมาระเก สะพ๎รห๎มะเก สัสสะมะณะพ๎ราห๎มะณิยา, ปะชายะ, สะเทวะมะนุสสายะ อะมุตตะรัง สัมมาสัมโพธิง, อะภิสัมพุทโธ, นิสสังสะยัง โข โส ภะคะวา, อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปันโน, สุคะโต โลกะวิทู, อะนุตตะโร, ปุริสะทัมมะสาระถิ, สัตถา เทวะมะมุสสานัง, พุทโธ ภะคะวา, ส๎วากขาโต โขปะนะ, เตนะ ภะคะวะตา ธัมโม, สันทิฏฐิโก อะกาสิโก, เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก, ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ, สุปะฏิปันโน โข, ปะนัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปันโน, ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปันโน, ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปันโน, ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ยะทิทัง จัตตาริ, ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา, เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย ปาหุเนยโย, ทักขิเณยโย, อัญขะลีกะระณีโย, อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะ. อิทัง โข ปะนะ, ปะฏิมาฆะรัง, ตัง ภะคะวันตัง, อุททิสสะ กะตัง, ยาวะเทวะ ทัสสะเนนะ, ตัง ภะคะวันตัง อะนุสสะริต๎วา, ปะสาทะสังเวคะปะฏิลาภายะ, มะยัง โข, เอตะระหิ อิมัง. วิสาขะปฺณณะมีกาลัง, ตัสสะ ภะคะวะโต. ชาติสัมโพธินิพพานะกาละสัมมะตัง. (ถ้าวันอัฏฐมีเปลี่ยนข้อความ ที่ขีดเส้นใต้เป็น เอตะระหิ อิมัง. วิสาขะปุณณะมิโตปะรัง. อัฏฐะมีกาลัง ตัสสะ ภะคะวะโต, สะรีรัชฌาปะนะกาละสัมมะตัง) ปัต๎วา อิมัง ฐานัง สัมปัตตา, อิเม ทัณฑะทีปะธูปาทิสักกาเร, คะเหต๎วา, อัตตะโน กายัง, สักการุปะธานัง กะริต๎วา, ตัสสะ ภะคะวะโต, ยะถาภุจเจ คุเณ, อะนุสสะรันตา, อิมัง ปะฏิมาฆะรัง, ติกขัตตุง ปะทักขิณัง, กะริสสามะ, อิมัง ยะถาคะหิเตหิ, สักกาเรหิ ปูชัง กุรุมานา, สาธุ โน ภันเต, ภะคะวา, สุจิระปะรินิพพุโตปิ, ญาตัพเพหิ คุเณหิ, อะตีตารัมมะณะตายะ, ปัญญายะมาโน, อิเม อัมเหหิ, คะหิเต สักกาเร, ปะฏิคคัณหาตุ, อัมหากัง, ทีฆะรัตตัง, หิตายะ, สุขายะ.
คำแปล
เราทั้งหลาย, ถึงซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า, พระองค์ใดว่าเป็นที่พึ่ง, พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด, เป็นศาสดาของเราทั้งหลาย, และเราทั้งหลายชอบซึ่งธรรม, ของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด, พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นแล,ได้อุบัติแล้วในหมู่มนุษย์ขาวอริยกะในมัชฌิมชนบท, พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพระชาติ, เป็นโคดมโดยพระโคตร, เป็นศากยบุตร, เสด็จออกบรรพชาแล้วแต่ศากยสกุล, เป็นผู้ตรัสรู้พร้อมเฉพาะแล้ว, ซึ่งพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ, ในโลก ทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก โนหมู่สัตว์โลก, ทั้งสมณพราหมณ์ เทวดาและมนุษย์, พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, เป็นพระอรหันต์, เป็นผู้ตรัสรู้ชอบเอง, เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ, เป็นผู้เสด็จไปดีแล้ว, เป็นผู้รู้แจ้งโลก, เป็นสารถีแห่งบุรุษควรฝึกได้ ไม่มีผู้อื่นยิ่งไปกว่า, เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย, เป็นผู้ตื่นแล้ว, เป็นผู้เบิกบานแล้ว, เป็นผู้มีโชค, โดยไม่ต้องสงสัยแล, อนึ่ง พระธรรม, อันพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, ตรัสดีแล้ว, อันผู้บรรลุจะพึงเห็นเองไม่ประกอบด้วยกาล, ควรเรียกให้มาดู, ควรน้อมเข้ามา, อันวิญญูชนพึงรู้เฉพาะตน, และพระสงฆ์สาวก, ของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้วแล, เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว, เป็นผู้ปฏิบัติเป็นธรรม, เป็นผู้ปฏิบัติสมควร, นี้คือคู่แห่งบุรุษสี่, บุรุษบุคคลแปด, นี่พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า, เป็นผู้ควรของคำนับ, เป็นผู้ควรของต้อนรับ, เป็นผู้ควรของทำบุญ, เป็นผู้ควรทำอัญขลี, (ประนมมือไหว้) เป็นนาบุญของโลก, ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า, สถานแห่งพระปฏิมานี้แล, นักปราขญ์ได้อุทิศเฉพาะ ต่อพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, สร้างไว้แล้วเพียงเพื่อระลึกถึง, พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, ด้วยทรรศนะแล้ว, ได้ความเลื่อมใสและสังเวช, บัดนี้, เราทั้งหลาย, มาถึงกาลวิสาขปุรณมี เป็นที่รู้กันว่า, กาลเป็นที่ประสูติ, ตรัสรู้, และเสด็จปรินิพพานแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, (ถ้าวันอัฏฐมีเปลี่ยนข้อความที่ขีดเส้นใต้ เป็นกาลที่ครบ ๘ เบื่องหน้าแต่วันวิสาขปุรณมีเป็นที่รู้กันว่า กาลเป็นที่ถวายพระเพลิงพระสรีระแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น) จึงมาประชุมกันแล้ว, ณ ที่นี้, ถือสักการะมีประทีปด้าม, และธูปเป็นต้นเหล่านี้, ทำกายของตนให้เป็นดังภาชนะรับเครื่องสักการะ, ระลึกถึงพระคุณตามเป็นจริงทั้งหลาย, ของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น, บูชาด้วยสักการะอันถือไว้แล้วอย่างไร, จักทำประทักษิณ, สิ้นวาระสามรอบ, ซึ่งสถานแห่งพระปฏิมานี้, ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ, ขอเชิญพระผู้มีพระภาคเจ้า, แม้เสด็จปรินิพพานนานมาแล้ว, ยังปรากฏอยู่ด้วยพระคุณสมบัติ, อันข้าพเจ้าทั้งหลาย, จะพึงรู้โดยความเป็นอตีตารมณ์, จงทรงรับชึ่งเครื่องสักการะ, อันข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลายถือไว้แล้วนี้,เพื่อประโยชน์, เพื่อความสุข, แก่ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย, สิ้นกาลนาน เทอญ.
