หัวใจกัลยาณมิตร ตอนที่ ๓
ช่วงปิดภาคฤดูร้อนของทุกปี ที่วัดพระธรรมกายจะจัดให้มีโครงการอบรมธรรมทายาท เริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๑๕ โดยการอบรมในยุคแรกๆ จะอบรมเฉพาะเยาวชนชาย นักเรียน นิสิต นักศึกษา อายุยังไม่มากจะฝึกอะไรก็ได้ง่าย ร่างกายก็แข็งแรง พอเหมาะกับการฝึกอบรม ไปฝึกตอนแก่ ร่างกายสังขารเรี่ยวแรงไปไม่ค่อยไหวลุกก็โอย นั่งก็โอย นั่งพักเดียวก็หลับ
ตลอดระยะเวลาของการอบรม ๒ เดือน ผู้เข้าอบรมจะได้รับการอบรมตามหลักสูตรทั้งภาคทฤษฏีและปฏิบัติ เนื่องจากพี่เลี้ยงมีน้อย ผู้เข้าอบรมในแต่ละรุ่นจึงต้องแบ่งกลุ่มรับบุญพิเศษกัน ๔-๕ กลุ่ม คือ กลุ่มบุญอาหารกลุ่มบุญสถานที่ กลุ่มบุญห้องนํ้า กลุ่มบุญซักผ้า และถ้า
ธรรมทายาทอุปสมบทแล้ว ก็จะมีเพิ่มอีกหนึ่งกลุ่มคือกลุ่มบิณฑบาต
ในแต่ละกลุ่มจะรับบุญแต่ละบุญ แล้วหมุนสลับกันไป ทำให้ทุกคนได้รับบุญกันครบทุกบุญ ทุกกลุ่มบุญจะมีพี่เลี้ยงคอยอธิบายวิธีการปฏิบัติงานโดยละเอียดเพี่อให้ปฏิบัติงานได้สำเร็จตามวัตถุประสงค์
กลุ่มบุญอาหาร จะมีเนื้องานที่ค่อนข้างมากจึงถูกแบ่งเป็นกลุ่มย่อยอีก เช่น กลุ่มหุงข้าว กลุ่มทำกับข้าว กลุ่มขนส่งลำเลียง กลุ่มตักแบ่งอาหารซึ่งจะมีเนื้องานที่ประทับใจแก่ผู้ปฏิบัติงานอย่างมาก เช่น การหุงข้าวด้วยซึ้งนึ่งข้าวขนาดใหญ่ ที่หุงซึ้งละ ๑ กระสอบ ในวันหนึ่งๆ ต้องหุงข้าวประมาณ ๖ - ๗ กระสอบ (ในสมัยนั้น) ส่วนกลุ่มที่ทำกับข้าว จะได้รับบุญผัดอาหารอยู่หน้าเตา ด้วยกระทะใบบัวขนาดใหญ่ เส้นผ่าศูนย์กลางกระทะประมาณเมตรเศษๆ
ซึ่งทุกคนต้องยืนล้อมกระทะ แล้วใช้ตะหลิวขนาดใหญ่ ประมาณพลั่วมีด้ามยาวประมาณ ๒ เมตร จึงจะพอทำงานกับขนาดของกระทะได้ สร้างความประทับใจมิรู้ลืมกับบรรดาธรรมทายาทหนุ่มๆ ทั้งหลาย หลายคนบอกว่า เกิดมาไม่เคยใช้ภาชนะใหญ่ขนาดนี้ และผลิตอาหารปริมาณมากมายขนาดนี้ แต่การทำงานก็ไม่สับสนและผลิตเสร็จทันเวลาบริโภค
ในฤดูอบรม ช่วงบ่ายๆ คุณยายมักจะมาพบกับกลุ่มธรรมทายาทที่มารับบุญอาหาร ท่านจะมาให้โอวาท มาคุยธรรมะ ให้กำลังใจกับผู้เข้าอบรมให้อบรมอยู่ตลอดจนจบหลักสูตร
เวลาคุณยายเจอญาติโยม หรือพ่อแม่ผู้ปกครองของธรรมทายาทที่มาเยี่ยมบุตรหลานของตน ท่านก็มักจะเข้าไปคุยบอกว่า ดีแล้วคุณที่ส่งลูกหลานมาอบรมธรรมะที่วัด ช่วงปิดเทอมอยู่บ้านเปล่าๆ ก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร เดี๋ยวไปคบเพื่อนไม่ดี ก็เลยเสียคน จะให้พ่อแม่อบรมคุณธรรม ก็ไม่มีเวลาอบรมลูกหรอก มัวแต่ยุ่งเรื่องการทำมาหากินก็หมดเวลาแล้ว ส่งลูกๆ มาอบรมซะที่วัด พระท่านจะได้ช่วยอบรมให้เป็นคนดี
เด็กๆ เขาไม่เหงาหรอก เพื่อนๆ รุ่นเดียวกันเยอะแยะ ไม่ต้องเป็นห่วง ให้เขาอบรมซะจะได้เป็นคนดี มีเป้าหมายชีวิตที่ถูกต้อง มาฝึกให้ทาน รักษาศีล ปฏิบัติธรรม สิ่งที่เขาฝึกฝนอบรม ก็จะช่วยตัวของเขาเองได้ทั้งในภพนี้และภพหน้า จบการอบรมไป เขาก็จะเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ เป็นกำลังสำคัญของวัดของพระพุทธศาสนา คุณเจอใครๆ ที่เขามีลูกชายเป็นนักศึกษาก็ชวนกันให้มาอบรมเยอะๆ นะ
ให้อบรมในวัยนี้ดีแล้ว ช่วงปิดเทอมว่างๆ ถ้าเขาจบการศึกษามีงานการทำแล้ว ปลีกเวลามาอบรมจะยิ่งยากมาก อบรมอยู่ที่วัดยายไม่อดหรอก พี่เลี้ยง พระอาจารย์คอยดูแลกันเยอะแยะทั่วถึง แล้วตอนเขาบวชกันเยอะๆ คุณช่วยชวนกันมาเป็นเจ้าภาพบวช เจ้าภาพภัตตาหารกันเยอะๆ นะ เด็กเขาได้อบรมอย่างนี้ เวลาบวชแล้วก็เป็นพระที่ดี เป็นเนี้อนาบุญที่ดี คนมาทำบุญที่วัดก็จะได้บุญมาก
จากหนังสือ เกิดด้วยสองมือยาย
พระรังสฤษดิ์ อิทฺธิจินฺตโก
