ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๔ แสวงหาผ้าอาบน้ำฝนได้เมื่อฤดูร้อน

วันที่ 25 เมย. พ.ศ.2565

ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๔ แสวงหาผ้าอาบน้ำฝนได้เมื่อฤดูร้อน

ปัตตวรรค สิกขาบทที่ ๔

คำแปลพระบาลีที่เป็นพุทธบัญญัติ
         “ภิกษุรู้ว่า ฤดูร้อนยังเหลืออีก ๑ เดือน พึงแสวงหาผ้าอาบน้ำฝน รู้ว่า ฤดูร้อนยังเหลืออีกกึ่งเดือน พึงทำนุ่งห่มได้ ถ้าเธอรู้ว่า ฤดูร้อนเหลือเกินกว่า ๑ เดือน แสวงหาผ้าอาบน้ำฝน รู้ว่า ฤดูร้อนเหลือเกินกว่า ๑ เดือน ทำนุ่ง เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์”


เนื้อความย่อในหนังสือนวโกวาท
          “เมื่อฤดูร้อนยังเหลืออยู่อีกเดือนหนึ่ง คือตั้งแต่แรมหนึ่งค่ำเดือน ๗ จึงแสวงหาผ้าอาบน้ำฝนได้เมื่อฤดูร้อน เหลืออยู่อีกกึ่งเดือน คือตั้งแต่ขึ้นค่ำหนึ่งเดือน ๘ จึงทำนุ่งได้ถ้าแสวงหาหรือทำนุ่งให้ล้ำกว่ากำหนดนั้นเข้ามาต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์”

อธิบายความโดยย่อ
         คำว่า ผ้าอาบน้ำฝน คือผ้าที่ใช้นุ่งในเวลาสรงน้ำ หรือในเวลาอาบน้ำตอนฝนตก เรียกว่า ผ้าวัสสิกสาฎก

       ผ้าอาบน้ำฝนเป็นผ้าที่ทรงอนุญาตให้ภิกษุใช้ได้เป็นผืนที่สี่ นอกจากไตรจีวรจัดเป็นผ้าพิเศษ มีลักษณะคล้ายกับผ้าขาวม้า นอกจากใช้ผลัดสรงน้ำแล้ว ยังใช้ประโยชน์อื่นได้อีกมากเหมือนผ้าขาวม้า ที่ทรงอนุญาตไว้ก็เพื่อให้ภิกษุมีผ้านุ่งในขณะสรงน้ำหรือขณะอาบน้ำฝน เพราะก่อนหน้านั้นทรงอนุญาตให้ภิกษุใช้แค่ไตรจีวร คือผ้าพาด ๑ ผ้าห่ม ๑ ผ้านุ่ง ๑ หากจะสรงน้ำหรืออาบน้ำฝน จำต้องเปลือยกาย ทำให้เกิดความละอายแก่ผู้พบเห็น นางวิสาขามหาอุบาสิกาเป็นผู้กราบทูลขอให้ภิกษุรับถวายผ้าอาบน้ำฝนได้ซึ่งก็ทรงอนุญาตตามที่ทูลขอ

ในสิกขาบทนี้ทรงอนุญาตให้ภิกษุปฏิบัติตามระยะเวลาดังนี้
     ๑.ระยะแสวงหาผ้าอาบน้ำฝน ๑ เดือน คือตั้งแต่แรม ๑ ค่ำ เดือน ๗ จนถึงขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๘
     ๒.ระยะทำนุ่ง กึ่งเดือน คือตั้งแต่ขึ้น ๑ ค่ำเดือน ๘ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๘
     ๓.ระยะอธิษฐานก่อนใช้๔ เดือน คือตั้งแต่แรม ๑ ค่ำเดือน ๘ จนถึงวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๑๒

เมื่อพ้นจากระยะนั้นไป ให้วิกัปไว้

เจตนารมณ์ของสิกขาบทข้อนี้
        สิกขาบทนี้ทรงบัญญัติไว้เพื่อมิให้ภิกษุมักง่ายทำอะไรตามใจชอบเพราะต้นเหตุของเรื่องนี้เพราะภิกษุเมื่อรู้ว่าพระพุทธองค์ทรงอนุญาตให้รับผ้าอาบน้ำฝนได้ก็ดิ้นรนแสวงหาผ้าอาบน้ำฝนก่อนเวลาหน้าฝนบ้าง ได้มาแล้วทำนุ่งเสียก่อนบ้าง ครั้นใช้ไปนานเข้าผ้าเกิดเก่าชำรุดใช้ไม่สะดวก เมื่อถึงหน้าฝนก็เปลือยกายอาบน้ำฝนกันเหมือนเคยมา เพื่อป้องกันอย่างนี้จึงทรงบัญญัติกำหนดระยะเวลาไว้เพื่อให้รู้จักประหยัด ไม่มักง่าย

อนาปัตติวาร
ในสิกขาบทนี้ท่านแสดงภิกษุผู้ได้รับยกเว้นไม่ต้องอาบัติไว้คือ 
         (๑) ภิกษุสำคัญว่าฤดูร้อนยังเหลืออีก ๑ เดือน แสวงหาผ้าอาบน้ำฝน 
         (๒) ภิกษุสำคัญว่าฤดูร้อนยังเหลืออีกกึ่งเดือน ทำนุ่ง 
         (๓) ภิกษุสำคัญว่าฤดูร้อนยังเหลือไม่ถึง ๑ เดือน แสวงหาจีวรคือผ้าอาบน้ำฝน 
         (๔) ภิกษุสำคัญว่าฤดูร้อนยังเหลือไม่ถึงกึ่งเดือน ทำนุ่ง 
         (๕) เมื่อภิกษุแสวงหาผ้าอาบน้ำฝนได้แล้ว ฝนแล้งเมื่อภิกษุทำผ้าอาบน้ำฝนนุ่งแล้ว ฝนแล้ง ภิกษุซักเก็บไว้
         (๖) ภิกษุนุ่งในสมัย
         (๗) ภิกษุผู้มีจีวรถูกโจรชิงไป 
         (๘) ภิกษุผู้มีจีวรหายไป 
         (๙) ภิกษุผู้วิกลจริต
         (๑๐) ภิกษุผู้เป็นต้นบัญญัติหรือภิกษุอาทิกัมมิกะ ได้แก่ พวกภิกษุฉัพพัคคีย์

 

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0033567984898885 Mins