บทสวดพระคาถาให้ผู้ประทุษร้าย
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ ครั้ง)
โย ทัณเฑนะ อทัณเฑสุ
อัปปะทุฏเฐสุ ทุสสะติ
ทะสันนะมัญญะตะรัง ฐานัง
ขิปปะเมวะ นิคัจฉะติ
เวทะนัง ผะรุสัง ชานิง
สะรีรัสสะ จะ เภทะนัง
คะรุกัง วาปิ อาพาธัง
จิตตักเขปัง วะ ปาปุเณ
ราชะโต วา อุปะสัคคัง
ปะริกขะยัง วะ ญาตินัง
โภคานัง วะ ปะภังคุนัง
อะถะ วาสสะ อะคารานิ
อัคคิ ฑะหะติ ปาวะโก
กายัสสะ เภทา ทุปปัญโญ
นิระยัง โส อุปะปัชชะตีติ.
คำแปล ความหมาย
ผู้ใด ประทุษร้ายในท่านผู้ไม่ประทุษร้าย
ผู้ไม่มีอาชญา ด้วยอาชญา
ย่อมถึงฐานะ 10 อย่าง
อย่างใดอย่างหนึ่งพลันทีเดียว คือ
ถึงเวทนากล้า 1 ความเสื่อมทรัพย์ 1 ความสลายแห่งสรีระ 1
อาพาธหนัก 1 ความฟุ้งซ่านแห่งจิต 1
ความขัดข้องแด่พระราชา 1
การถูกกล่าวตู่อย่างร้ายแรง 1
ความย่อยยับแห่งเครือญาติ 1
ความเสียหายแห่งโภคะทั้งหลาย 1
อีกอย่างหนึ่ง ไฟป่าย่อมไหม้เรือนของเขา
ผู้นั้นมีปัญญาทราม เพราะกายแตก ย่อมเข้าถึงนรก.
