รวยด้วยบุญ
โดย กัลยาณมิตรโฆษกะ โอสายไทย
“ผมเพิ่งมาวัดพระธรรมกายอย่างจริงๆ จังๆ เมื่อปลายปี พ.ศ.๒๕๓๙ นี้เอง
ตอนแรกๆ ที่ผมมาวัดวันอาทิตย์ต้นเดือนนั้น ผมเห็นสาธุชนนั่งบูชาข้าวพระ ผมยังไม่ได้ศรัทธาอะไรมาก มาวัดเพราะมาเที่ยววัดมากกว่าครั้งหลังๆ ก็มาเรื่อยๆ จนมาทราบข่าวเรื่องการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ผมเลยอยากสร้างบ้าง เพราะอยากได้บุญ หวังว่าเผื่อจะได้ขึ้นสวรรค์ คิดเพียงแค่นี้ ผม ภรรยา และลูกของผมก็เลยทำบุญองค์พระคนละ ๑ องค์
ส่วนอาชีพของผม ผมขายทองรูปพรรณ ร้านผมเป็นร้านเล็กๆร้านเพิ่งเปิดใหม่ ก็มีลูกค้ามาซื้อทอง และมาซื้อมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนหลังผมจึงต้องขยายร้าน
ผมทำบุญที่วัดมาเรื่อยๆ และสาเหตุที่เริ่มทำบุญเป็นหลักแสนนั้นผมได้แรงบันดาลใจมาจากเพื่อนของผมซึ่งอยู่จังหวัดขอนแก่น เป็นกัลยาณมิตรที่ดีมาก มาวัดเป็นประจำ เห็นเพื่อนผมทำบุญเป็นแสน ผมก็เลยอยากทำบ้าง ตอนนั้นยังมีเงินไม่มาก จะซื้ออะไรต้องซื้อเงินผ่อน ไม่มีเงินสดไปซื้อเลย แต่อย่างไรก็ตัดสินใจทำหลังคาสภาธรรมกายสากลหนึ่งแสนบาท ครั้งแรกตอนทำรู้สึกเสียดาย แต่พอตั้งใจทำ ตัดใจทำแล้วกลับรู้สึกชื่นใจ ปีติใจในบุญ หลังจากนั้นก็เข้าวัดมากขึ้นเรื่อยๆ ได้ดูวิดีโองานบุญหลายครั้งที่ผ่านมา ซึ่งผมไม่ได้มีโอกาสมา ตั้งแต่วันตอกเสาเข็มมหาธรรมกายเจดีย์ รู้สึกเสียดายมาก รู้สึกว่าเราไม่มีบุญ คิดอย่างนี้แล้วเลยตั้งใจทำบุญเสาค้ำสภาธรรมกายสากลหนึ่งแสนบาท การค้าของผมก็ยิ่งดีขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาผมทำบุญเสาค้ำมหาธรรมกายเจดีย์ ทำไป ๒ ต้น ช่วงนั้นเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆ กันก็บอกว่า ทำไมร้านเราขายดีเรื่อยๆทั้งที่ร้านเล็ก เพื่อนบ้านเห็นก็งง มีคนมายืนเข้าคิวซื้อทอง เข้าคิวต่อๆกันเป็นแถวๆ ซ้อนกัน ๓-๔ แถว แปลกจังเลย คนขายในร้านก็เลยไม่ว่าง ผิดกับร้านทองใหญ่ๆ ที่อยู่ใกล้กัน คนขายยังมีเวลาว่าง มีเวลาอ่านหนังสือพิมพ์ แต่ร้านเล็กๆ นี้คนแน่นร้าน นี่แหละครับด้วยอานุภาพบุญผมยิ่งมาวัดบ่อยขึ้น และมาเป็นประจำไม่เคยขาด ผมบอกกับภรรยาของผมว่า ถ้าหากผมเจ็บป่วยยังไงก็ช่าง ให้อุ้มผม ลากผมขึ้นรถเอามาวัดให้ได้
ผมขอเล่าถึงตอนที่ผมทำบุญเสาค้ำมหาธรรมกายเจดีย์ครั้งแรกนั้นตอนที่หลวงพี่ปรเมษฐ์โทรมาบอกผมว่า “โฆษกะ ตอนนี้มีเสาค้ำมหาธรรมกายเจดีย์ จะทำไหม” แค่ได้ฟังเท่านั้นล่ะครับ ผมทำเลยทันที รู้สึกว่าเป็นบุญใหญ่ ผมตอบท่านไปว่า “ครับ ผมทำ ๓ ต้น” เผอิญแม่ผมนั่งอยู่ด้วย ผมก็ดีใจบอกบุญแม่ผม แม่ผมก็ทำด้วย ๑ ต้น ผมดีใจและปีติใจที่ได้บอกบุญแม่ได้ พอวันอาทิตย์ต้นเดือน ผมตัดสินใจทำอีก ๔ ต้น รวมเป็น ๗ ต้น
พอมาถึงงานกฐินคุณยาย ๙๐ ปี ใจก็อยากทำบุญเป็นล้านเหมือนคนอื่นบ้าง ตอนนั้นก็ไม่มีเงินหรอกครับ เพราะว่าผมเอาเงินไปซื้อที่บ้างซื้อตึกบ้าง เงินก็ไปอยู่ที่อื่น เป็นเงินผ่อนทั้งนั้น รู้ตัวเลยว่าไม่มีเงิน แต่ใจรู้สึกว่าอยากจะทุ่มเทงานบุญครั้งนี้ รู้ว่าเป็นบุญใหญ่มาก ตอนนั้นรู้สึกอยากทำสัก ๑ ล้าน ก็นึกอยู่ว่าเราจะมีบุญไหมนะ ก็เอ่ยปากกับภรรยานะครับ ผมบอกว่า “เฮียอยากทำบุญ อยากสร้างพระธรรมกายประจำตัวองค์ละ ๑ ล้านบาทจังเลย ถ้ามีเงินทำบุญสักล้านหนึ่งจะได้ไหม” แล้ววันนั้นผมขับรถไปก็อธิษฐานอยากมีเงินมากๆ สัก ๑ ล้านบาท อยากมาทำบุญมหาธรรมกายเจดีย์ พูดออกมาน้ำตาก็จะไหลละครับ เหมือนไม่มีเงินจริงๆ ตอนนั้นรู้เลยครับว่าไม่มีเงิน ภรรยาผมพูดว่า “ถ้ามีตอนนี้จะเชื่อเลย แล้วยังชี้หน้าผมว่าถ้ามีจะเชื่อเลยเงิน ๑ ล้านบาท” จริงๆ แล้วภรรยาผมเป็นคนใจบุญมาก พูดแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะขัดขวาง เธอไม่คัดค้านแต่เธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้แน่นอน
ผ่านไปไม่นานเพียงสองอาทิตย์ เงิน ๑ ล้านบาทก็ผ่านมือผมมาทันที ใจผมจะนำเงิน ๑ ล้านบาทไปทำบุญทันทีอาทิตย์ต้นเดือนที่จะถึงนี้ภรรยาผมน้ำตาไหลเลยครับ รู้สึกว่ามันมาก ไม่เคยทำขนาดนี้ ก็เลยขอร้องผมว่า “ทำทีละแสนได้ไหม ปีหนึ่งก็ครบแล้วหนึ่งล้าน” ผมบอกภรรยาผมว่า “ถ้าทำแบบนี้เราไม่ได้ทุ่มเลยนะ ถ้าทำแบบนั้น ๑ แสน ปีหนึ่งก็ทำได้อยู่แล้ว เฮียขอเถอะนะ ทุ่มสักครั้งหนึ่ง สักล้านหนึ่งได้ไหม”ภรรยาผมก็ร้องไห้เลยครับความจริงแล้วภรรยาผมเขาก็อยากทำครับ ทำทีละแสนเขาไม่ว่า ผมก็เลยหาอุบาย ก็คิดได้ว่าต้นเดือนนี้เอา ๔ แสนก่อนแล้วกัน ทำแบบนี้ภรรยาผมก็อนุญาต ผมก็เลยเอามาทำบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน ๔ แสนก่อน พออาทิตย์ต้นเดือนถัดมาก็ขออีก ๖ แสนครับ ภรรยาก็อนุญาต
แล้วภายในเดือนเดียวกันก็ได้รับใบสร้างพระธรรมกายประจำตัวจารึกชื่อคุณยาย พี่ที่วัดโทรมาบอกอีกว่า “โฆษกะไม่ทำบุญให้คุณยายอีก ๑๐๐ องค์หรือ” ผมก็ โอย ก่ายหน้าผากเลยคราวนี้ ภายในเดือนหนึ่งผมทำ ๑ ล้านแล้วนะครับพี่ ผมไม่ไหวแน่เลยกิจการของผมแย่แน่ๆ แต่ใจผมอยากทำมากครับ คราวนี้เลยนอนไม่หลับ เพราะใจอยากทำบุญ แต่กำลังคิดว่าจะไปหาเงินที่ไหน แล้วภรรยาจะว่าอย่างไร ล้านแรกก็แทบไม่ให้แล้ว ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ใจอยากทำ คราวนี้ก็กระสับกระส่าย จะพูดกับภรรยาก็ไม่กล้าพูด ผมก็เลยอธิษฐานแทบทุกวันเลยว่า ขอให้หลวงพ่อวัดปากน้ำฯ คุณยายอาจารย์อุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ดลบันดาลใจภรรยาผมให้อยากทำบุญ และอนุโมทนาบุญกับผม ผมอธิษฐานแทบทุกวันทุกคืน วันหนึ่งผมเลยตัดสินใจพูดล่ะ จวนจะถึงวันงานกฐินคุณยายอีกแล้ว ผมจะทำให้ทันงานกฐินคุณยายให้ได้ วันนั้นจึงพูดออกไปเลยว่า “เฮียอยากทำบุญกับคุณยาย ถวายบูชาธรรมคุณยายอีก ๑ ล้านบาทได้ไหม” ภรรยาผมก็บอกว่า “หา อีกล้านหนึ่งแล้วหรือ” และก็ไม่ปฏิเสธแม้แต่คำเดียวเลยครับ ตอนนั้นไม่มีเงินด้วยนะครับ ผมบอกตรงๆ เลยผมพูดด้วยความสัตย์จริง แต่แล้วสิ่งที่ผมตั้งใจก็เป็นความจริง ผมได้มีโอกาสมาถวายปัจจัยล้านที่สองกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ
วันที่ผมมาถวายหนึ่งล้านที่สองนั้นเป็นวันทอดกฐิน บังเอิญคุณพ่อของผมมาวัด ผมดีใจที่สุดเลยครับ คุณพ่อของผมปกติจะต่อต้านเรื่องวัด ถ้าพูดถึงเรื่องทำบุญกับวัดพระธรรมกาย พูดไม่ได้เลย ผมเลยเปิดเทปคุณสุพัตรา ติระกิจสุนทร ให้ท่านฟัง ท่านฟังแล้วยิ้มพอใจ ผมจึงชวนคุณพ่อผมมาวัด
วันนั้นวันงานทอดกฐิน อาปามาใส่บาตรที่วัดตั้งแต่เช้า บังเอิญได้ไปนั่งใกล้กับคุณสุพัตราอีก ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยรู้จักกัน พี่ข้างๆ ก็บอกว่านี่คุณสุพัตรานะ เป็นผู้แทนกล่าวคำถวายผ้ากฐินปีนี้ อาปาผมเห็นก็ดีใจมาก ปีติใจมาก ได้พบคุณสุพัตราตัวจริง และยังได้ถ่ายภาพด้วยกันอีกยิ่งดีใจกันใหญ่ แต่ที่เป็นความปลื้มปีติของผมที่เห็นอาปาได้มาสร้างบุญใหญ่และปีติใจอย่างมากคือวันนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่ออนุญาตให้ครอบครัวผมได้เข้าไปกราบ คุณพ่อของผมยิ่งปีติดีใจใหญ่เลย ได้กราบหลวงพ่อพอคุณพ่อกลับไปบ้านแล้วเปลี่ยนเป็นคนละคน คราวนี้สนับสนุนผมใหญ่คุณแม่ผมก็เอาโปสเตอร์บอกบุญมาติดที่หน้าบ้าน ที่ประตูกระจก พ่อผมยังบอกว่าติดตรงประตูเลยนะ ติดทุกประตูเลย แล้วบอกว่าติดสวยๆ ด้วยจนเดี๋ยวนี้ให้การสนับสนุนผมทุกอย่าง ผมปีติและดีใจมากที่สามารถบอกบุญพ่อ และพาพ่อมาในวันงานทอดกฐินครั้งนี้ได้
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมขายดีมากจนนับเงินทอนไม่ทัน จะว่าขายดีที่สุดตั้งแต่เปิดร้านมาก็ว่าได้ คนมากจนยืนล้นประตู ยืนล้นออกไปนอกบ้าน เลยต้องขยายร้านออกตามไปด้วย
ผมเชื่อมั่นในบุญมาตลอดครับ แล้วผมก็นั่งสมาธิเป็นประจำ หัวเตียงที่บ้านมีพระเต็มไปหมด และก็อ่านแต่หนังสือธรรมะ ผมอธิษฐานไว้ว่าจะทำหน้าที่ผู้นำบุญจนสุดความสามารถ อยากจะไปหาผู้ที่มีบุญ อยากจะบอกบุญกับผู้ที่ทำบุญองค์พระกับผมสักหนึ่งร้อยองค์ เพราะว่าบอกบุญสี่ห้าองค์ หกองค์ก็เคยบอกมาแล้ว แต่ว่าร้อยองค์นี่ยังไม่เคย วันนั้นนั่งรถมากับคุณแม่ ผมก็เลยบอกบุญคุณแม่เลยครับ บอกว่าอยากให้คุณแม่ทำบุญกับคุณยายสักหนึ่งร้อยองค์เถอะ จนแม่ผมตั้งใจจะทำให้ครบหนึ่งร้อยองค์
ผมอยากให้ทุกคนทำบุญแบบทุ่มจนสุดความสามารถ เพื่อผลบุญจะทำให้ชีวิตของเราเจริญรุ่งเรืองเป็นอัศจรรย์ ผมตั้งใจว่า จะเป็นผู้นำบุญไปจนตลอดชีวิตของผมครับ
