จเช ธนํ องฺควรสฺส เหตุ
องฺคํ จเช ชีวิตํ รกฺขมาโน
องฺคํ ธนํ ชีวิตญฺจาปิ สพฺพํ
จเช นโร ธมฺมมนุสฺสรนฺโต ฯ
พึงสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ
พึงสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต
แต่เมื่อจะรักษาธรรม..
พึงสละทุกอย่างทั้งทรัพย์ อวัยวะ และชีวิต
(มหาสุตโสมชาดก ขุ.ชา. อสีติ ๒๘/๑๔๗)
ทรัพย์เป็นเครื่องปลื้มใจของมนุษย์
แม้จะหายาก หายง่าย ให้ยาก หวงง่าย
แต่ถ้าจำเป็น...
ก็ต้องสละเพื่อรักษาอวัยวะเอาไว้
เพราะมีอวัยวะดีจะปรุงทรัพย์ได้ในภายหลัง
ถ้าจำเป็นกว่านั้น..
อวัยวะที่แสนหวง
ก็จำต้องสละเพื่อรักษาชีวิต
ยอมเสียน้อย เพื่อรักษาส่วนใหญ่เอาไว้
ถ้าเอาธรรมะหรือความดีเป็นที่ตั้ง
ทรัพย์ที่หายากให้ยากก็ต้องสละ
อวัยวะก็ต้องยอมให้
แม้ชีวิตก็ไม่หวงแหน
ตรากตรำทำ อดทนทำ ยึดความดีเป็นหลัก
แม้หนักไม่บ่น สู้ทนไม่ท้อ ถือพระธรรมเป็นใหญ่
ให้ได้แม้ชีวิต เพื่อบารมีแห่งตน เพื่อความหลุดพ้นจากบ่วงมาร
คนอย่างนี้ แม้อยู่ก็ชื่อก้องฟ้า
แม้ตายไป ใครๆก็ต้องสรรเสริญ
แล้วจะได้อะไรๆมากกว่าที่เคยเสียไป
เพราะบุญย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรมเสมอ
ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต เล่ม ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
