ทำไมบางคนจึงไม่คิดบูชาบุคคลที่ควรบูชา
การที่คนบางคนไม่บูชาบุคคลที่ควรบูชา อาจมีสาเหตุแตกต่างกันไป เช่น บางคนมีความคิด
อิจฉาริษยาผู้อื่นเป็นนิสัยสันดาน ไม่มีความสุขเมื่อเห็นใครดีกว่าตน เหนือกว่าตน ถ้าเขายกย่องบูชาคนอื่นก็เท่ากับยอมรับว่ามีคนอื่นดีกว่าตน เพราะเหตุนี้เขาจึงไม่ยอมยกย่องบูชาใคร
บางคนมีนิสัยชอบจับผิดผู้อื่น จึงไม่เคยค้นหาคุณความดีของใคร นอกจากคอยจ้องหาความ
ผิดความบกพร่องของผู้อื่นทุกด้าน ทำให้หลงประเด็นไป จับผิดแม้เรื่องส่วนตัวเล็กๆ น้อยๆ แล้วเห็นว่า ในโลกนี้ไม่มีใครเป็นคนดีถึงขั้นต้องยกย่องบูชากัน
บางคนเติบโตมาจากการเลี้ยงดูที่เข้มงวดกวดขันบีบคั้นจิตใจขาดความอบอุ่นถูกลงโทษอย่าง
ไร้เหตุผล หรือมิฉะนั้นก็ ได้รับความไม่เป็นธรรมจากพ่อแม่ผู้ปกครอง และครูอาจารย์ที่ลำเอียง เขาจึงเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย เกิดความคิดฝังใจว่า แต่ละคนในโลกนี้ล้วนตี สองหน้า ก้นบึ้งแห่งจิตใจของแต่ละคนล้วนโหดร้าย ไร้ความเมตตากรุณา ผู้ที่ทำดีให้ผู้คนเห็นนั้นล้วนแต่เสแสร้งทั้งสิ้น เพราะมีความคิดเช่นนี้ เขาจึงมองไม่เห็นว่าใคร เป็นคนดีที่ควรแก่การยกย่องบูชา แม้ผู้มีอุปการคุณแก่เขาก็ตาม
บางคนมีความทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูง แต่มีศักยภาพและปัญญาต่ำไม่สามารถขับเคลื่อน
ตัวเองให้บรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ในทุกกรณี เข้าทำนองแข่งแพ้ทุกรอบ คนประเภทนี้จะไม่ยอมยกย่องบูชาใคร เพราะคิดว่าการทำเช่นนั้นก็เท่ากับเป็น การฉุดตนให้ตกต่ำลงอีก แม้สาเหตุที่แต่ละคนไม่ยอมยกย่องบูชาบุคคลที่ควรบูชา ดูเหมือนจะแตกต่างกันไปก็ตาม แต่ก้นบึ้งของจิตใจนั้นมาจากสาเหตุเหมือนกัน คือความดูเบาและความอิจฉาริษยา ไม่อยากเห็นคนอื่นดีกว่าตนเป็นสำคัญ
จากหนังสือ DOU
วิชาGB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
กลุ่มวิชาสูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
