พุทธพจน์เตือนใจ
"พวกเกวียนเป็นมิตรของคนเดินทาง มารดาเป็นมิตรในเรือนของตน สหายเป็นมิตรของคนผู้มีธุระเกิดขึ้นเนืองๆ บุญที่ตนทำเอง เป็นมิตรติดตามไปถึงภพหน้า" มิตตสูตร
สมัยก่อน ยานพาหนะที่ดีที่สุดต้องอาศัยโคและเกวียนจึงเปรียบเสมือนมิตรของผู้เดินทางไกล
มารดาเลี้ยงดูบุตร ต้องคอยห่วงใย ดูแลเอาใจใส่ทุกอย่าง แม้ในยามเจ็บป่วย ก็ยังอาศัยมารดาเป็นผู้ดูแลรักษา มารดาจึงเปรียบเสมือนมิตรในเรือน
เพื่อนแท้ ผู้ช่วยเหลือเกื้อกูลในยามตกทุกข์ได้ยาก มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน ในเวลาที่เราเดือดเนื้อร้อนใจ ต้องการความช่วยเหลือ หากสหายผู้เป็นมิตรแท้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ย่อมทำให้ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ คลี่คลายด้วยดี สหายเป็นมิตรของคนผู้มีธุระ
สำหรับบุญที่เราสั่งสมไว้ดีแล้ว จะเป็นมิตรติดตามตัวไปในสัมปรายภพ บุญเป็นมิตรแท้ที่ยิ่งกว่ามิตรใดๆ ในโลกนี้ เพราะสามารถติดตามตัวเราไปได้ทุกภพทุกภูมิ เป็นเสบียงให้เราได้ใช้สร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป บุญเป็นแก้วสารพัดนึกที่จะ ดลบันดาลสมบัติทุกอย่าง ทั้งที่เป็นของมนุษย์และของทิพย์ รวมไปถึงอริยสมบัติ คือ การได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ย่อมต้องอาศัยอานุภาพแห่งบุญ ดังนั้นเราจึงควรรักบุญและสร้างบุญ ไว้ให้มากๆ ถ้าเราไม่ทิ้งบุญ บุญก็จะไม่ทิ้งเรา จะเป็นมิตรแท้ที่มีอุปการะต่อเราเสมอ
