พุทธภาษิตสอนใจ
ภาวนาฝึกใจให้เป็นคนดี
"ภาวนา" แปลว่า การฝึกอบรมจิตใจให้นิ่ง สงบ เข้มแข็ง อดทน อดกลั้น และข่มกิเลสตัณหา ให้หมดไปจากจิตใจ
ภาวนา ถือว่าเป็นบุญ ที่สำคัญกว่าบุญอื่น เพราะเป็นการฝึกจิตใจ ให้ยอมรับความจริง เพื่อความหมดทุกข์ ทำให้ผู้ปฏิบัติ หลุดพ้นจากอาสวะกิเลส สามารถบรรลุธรรม เป็นพระอรหันต์ได้
คนเรา มีความทุกข์ด้วยกันทุกคน มากน้อยต้องมี การฝึกใจให้นิ่ง สงบ อดทน อดกลั้น กับทุกข์ที่เกิดขึ้น เป็นการฝึกให้ปล่อยวาง ความทุกข์เกิดที่ใจ ก็ต้องดับที่ใจ โดยการฝึกสมาธิให้นิ่ง ฝึกบ่อยๆ ความทุกข์ก็ค่อยๆ ดับไปเรื่อยๆ ความสุขก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นมาแทนเรื่อยๆ ดังพระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า "จิตตัง ทันตัง สุขาวะหัง แปลว่า จิตที่ฝึกแล้วนำสุขมาให้"
ดังนั้น ใครอยากหมดทุกข์ ก็ควรหมั่นฝึกภาวนา ซึ่งเป็นการยากกว่าการฝึกใดๆ ในตัวเรา เพราะต้องฝึกกายควบคู่ไปด้วย ผู้ฝึกจึงต้องมีความอดทน และตั้งมั่น ให้คิดเสมอว่า ยอมลำบากก่อน เพื่อความสุขใจภายหลัง
เพราะฉะนั้น ใครที่มี ทาน ศีล ภาวนา ครบถ้วน ถือว่าบุคคลนั้นประเสริฐที่สุด ชีวิตก็มีแต่ความสุข โดยที่ไม่ต้องไปหาซื้อ หรือขวนขวายจากที่ใดๆ มันอยู่ในตัวเรานี่เอง
