พุทธภาษิตสอนใจ
สิ่งที่ไม่เที่ยงแท้
ทุกคนเกิดมาคนเดียว มากันแบบตัวใครตัวมัน แล้วก็ไปกันแบบตัวใครตัวมัน หรือต่างคนต่างมา ต่างคนต่างไป ต่อให้รักกันขนาดไหน วันหนึ่งก็ต้องล้มหาย ตายจากกันไป
สิ่งใดๆ ในโลก ที่อยู่รอบตัวเรา ไม่ว่า สิ่งของ ที่เราหวงแหน หรือรักกันอย่างเหนียวแน่น ก็อยู่กับเราเพียงแค่ชาตินี้ เท่านั้น ทุกอย่างล้วนอนิจจัง ไม่มีอะไรที่อยู่กับเรายั่งยืน ดังคำประพันธ์ ที่กล่าวสอนไว้ว่า
เมื่อเจ้ามามีอะไรมาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอาแต่สุขสนุกไฉน
เจ้ามามือเปล่าแล้วเจ้าจะเอาอะไร
เจ้าก็ไปมือเปล่าเหมือนเจ้ามา
ออกจากครรภ์มารดาแก้ผ้าร้อง
อุแว้ก้องเผชิญทุกข์และสุขา
เติบโตขึ้นมุ่งหาเงินเพลินชีวา
แท้ก็หา "ทุกข์สารพัด" มารัดตน
ยศและลาภหาบไปไม่ได้แน่
มีเพียงแต่ "ต้นทุนบุญกุศล"
ทรัพย์สมบัติทิ้งไว้ให้ปวงชน
แม้ร่างตน เขาก็เอาไปเผาไฟ
ดังนั้น ยามที่เรายังมีชีวิตอยู่ อะไรที่เราได้มา หลังจากที่เราเกิด ต้องคอยเตือนใจว่า ไม่มีอะไร อยู่กับเราได้ตลอดไป แม้แต่สังขาร ที่เรารักมากที่สุด วันหนึ่งก็ดับสลายไปเช่นกัน
