หลักการใช้ชีวิต จิตใจ ธรรมะ

พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร และพระสาวก คู่บุญของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ล้วนเคยติดตามพระพุทธองค์

ต้นกล้าเล็กๆ อาศัยร่มเงาและความชุ่มชื้นของป่าใหญ่ จึงเจริญเติบโตแผ่กิ่งก้านสาขา ให้ร่มเงาเป็นไม้ใหญ่ เป็นที่พึ่งอาศัยของสัตว์ทั้งหลาย

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เมื่อบัณฑิตเลี้ยงดูท่านผู้มีศีลประพฤติพรหมจรรย์ และอุทิศทานให้แก่เทวดา เทวดาเหล่านั้นย่อมบูชาตอบ

ชาวไทยมีประเพณีทำบุญขึ้นปีใหม่มาแต่โบราณกาลโดยมีวัตถุประสงค์อย่างน้อย ๓ ประการ

           วันเกิดวันตายมีวันเดียว แต่วันแก่วันเจ็บมีได้ทุกวัน ในพระพุทธศาสนา กล่าวถึงโรคภัยไข้เจ็บไว้ ๕ ประการ คือ สังขารทรุดโทรม

 เทพบุตร เทพธิดา มีอายุขัยยืนยาว ไม่มีโรคภัย ไข้เจ็บเบียดเบียน แต่ไม่สามารถสร้างบุญสร้างบารมีได้เต็มที่

ผ้าไตรจีวรเป็นหนึ่งในอัฏฐบริขาร ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีพุทธานุญาต ให้พระภิกษุสามเณรใช้เป็นเครื่องนุ่งห่ม รองรับการบำเพ็ญกิจในพระพุทธศาสนา ประดุจธงชัยพระอรหันต์

   ผ้าไตรจีวรเป็นเครื่องป้องกันความน่าละอาย ปกป้องความร้อน ความหนาว ปกป้องแมลงและสัตว์มีพิษ ทั้งยังเป็นองค์ประกอบสำคัญ

  หนังสือธรรมะแต่ละเล่มนั้น อาจดูเหมือนว่า ใช้เวลาจัดพิมพ์ไม่กี่เดือน แต่แท้ที่จริง ภายในหนังสือธรรมะบรรจุคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เรามีกรรมเป็นของตน มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย เรามีกรรมใดไว้

 พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าขุมทรัพย์คือบุญ ย่อมให้ผลที่น่าปราถนา ทั้งมนุษยสมบัติ...สวรรค์สมบัติ...และนิพพานสมบัติ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลปราถนาความมีอายุยืน ความไม่มีโรค วรรณะ สวรรค์ ความเกิดในตระกูลสูง พึงบำเพ็ญความไม่ประมาท

 พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ขุมทรัพย์คือบุญ ย่อมให้ผลที่น่าปราถนาทั้งมนุษยสมบัติ... สวรรค์สมบัติ...และนิพพานสมบัติ

    พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงรับรองว่า น้ำในมหาสมุทรทั้งสี่นั้นมีปริมาณน้อย เมื่อเทียบกับน้ำตาของชนผู้ประสบทุกข์

  ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระเจ้าปเสนทิโกศล กราบทูลความเห็นของตนต่อพระผู้มีพระภาคเจ้า เรื่องบุคคลผู้รักษาตนและไม่รักษาตน

   พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ยาณพาหนะเป็นมิตรของคนเดินทาง มารดาเป็นมิตรในเรือนตน บุญที่ตนทำไว้แล้วเป็นมิตรติดตามไปในภพหน้า 

  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ห้วงบุญห้วงกุศลนำสุขมาให้ เป็นไปเพื่อให้ได้อารมณ์ดี มีสุขเป็นผล ให้เกิดในสวรรค์ เป็นไปเพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขที่น่าปราถนา น่าใคร่น่าพอใจ

ท่านทานบดีทั้งหลาย ธรรมดาของสมบัติทั้งหลาย ย่อมเกิดขึ้นมาพร้อมกับความตระหนี่ ความตระหนี่ย่อมครอบงำใจอยู่ตลอดเวลา

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ ชนเหล่าใดมีจิตผ่องใส ให้อาหารด้วยศรัทธา อาหารนั้น ย่อมพะนอเขาทั้งในโลกนี้และโลกหน้า

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า กุลบุตรผู้มีศรัทธาจะประสพบุญมาก เพราะความถึงพร้อมด้วยเหตุ ๓ ประการ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า หากบุคคลจะพึงทำบุญ ก็ควรทำบุญนั้นบ่อยๆ ควรทำความพอใจในบุญนั้นเพราะการสั่งสมบุญนำความสุขมาให้