คุณสุภัค โกสุวรรณ เล่าว่า เมื่อต้นเดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๑ ได้มาบวชอุบาสิกาแก้วที่วัดพระธรรมกาย หลังจากนั้นได้มาอยู่ธุดงค์แก้ว และมาวัดเป็นประจำทุกวันอาทิตย์ ทำให้ได้ยินข่าวเรื่องการทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว กระทั่งวันหนึ่งได้รับหนังสือ อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ เล่ม ๑ เห็นรูปองค์พระที่หน้าปกมีกรอบเป็นพญานาค สวยงามมาก รู้สึกประทับใจเป็นที่สุด งดงามจับตาจับใจเหลือเกิน คิดขึ้นมาว่าทำอย่างไรจะมีไว้บูชาสักองค์ แต่ยังมองไม่เห็นหนทางเลย เพราะปัจจุบันเธอเลิกทำงานแล้วมาเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านอย่างเดียว ค่าใช้จ่ายต่างๆ ในบ้าน สามีเป็นคนจัดให้พอสมควร ไม่มีใช้เหลือเฟือ

ความรักความปรารถนาในพระมหาสิริราชธาตุมีมาก จนกระทั่งต้องเอาหนังสือไปไว้ในห้องพระวางแทรกระหว่างพระพุทธรูปบูชาที่ประดิษฐานอยู่ทุกวัน เวลาสวดมนต์ทำวัตรเสร็จ จะต้องตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าภาพพระมหาสิริราชธาตุที่ปกหนังสือเล่มนั้นทุกครั้งว่า "พ่อเจ้าประคุณ หากลูกมีบุญ มีบารมีพอ สามารถทำบุญสร้างองค์พระได้ ขอพระมหาสิริราชธาตุโปรดบันดาลให้ประสบความสำเร็จเป็นอัศจรรย์ด้วยเถิด"

ตั้งจิตอธิษฐานอยู่ดังนี้ทุกเย็น จนกระทั่งเย็นวันหนึ่งเข้าห้องพระสวดมนต์ ไฟฟ้าในห้องพระดับเพราะหลอดไฟขาด จึงจุดเทียนที่เหลืออยู่ครึ่งเล่มสวดมนต์ต่อ สวดไปได้ครู่ใหญ่เทียนก็หมด จึงสวดมนต์ต่อไปทั้งที่อยู่มืดๆ เมื่อสวดมนต์จบ เงยหน้าขึ้นมองไปที่ภาพพระมหาสิริราชธาตุในปกหนังสือ เพื่อจะอธิษฐานจิตขอให้ทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวได้สำเร็จ ก็ต้องชะงักนิ่ง เพราะในความมืดนั้นมองเห็นแสงสว่างจากภาพพระมหาสิริราชธาตุ แผ่รัศมีเป็นวงกว้างออกมา ครั้งแรกไม่แน่ใจ รีบถอดแว่นตาออกมาเช็ดให้สะอาด เพื่อให้มองชัดขึ้น แสงนั้นไม่หายไปไหน แสงสว่างที่แผ่กระจายออกมายิ่งกว้างและสว่างขึ้นทุกที

พอแน่ใจว่าเป็นของจริง ตาไม่ฝาด ก็รู้สึกตื่นเต้นตกใจ หัวใจเต้นแรง จนต้องถอดแว่นตาออก แล้วมองดูด้วยตาเปล่า แสงสว่างที่เป็นรัศมีจากภาพพระมหาสิริราชธาตุก็ยังอยู่ นั่งนิ่งตะลึงดูอยู่นานประมาณ ๒ นาที ตอนนี้เลยเลิกสวดมนต์ รีบอธิษฐานขอพรจากภาพพระมหาสิริราชธาตุที่เห็นว่า

"บุญบารมีของลูกมีมากน้อยแค่ไหนก็ตาม ขอให้มาช่วยลูกสร้างพระธรรมกายประจำตัวสำเร็จด้วยเถิด สาธุ ขอจงสำเร็จ สำเร็จ สำเร็จ" จากนั้นแสงที่เห็นจึงค่อยๆ จางหายไป กราบพระเสร็จแล้ว คุณสุภัค ลุกมาเข้าห้องนอนอย่างงงงวย นี่เกิดอะไรขึ้น

วันรุ่งขึ้นรีบโทรศัพท์แต่เช้า พูดกับคุณศรีพูน ศิวะเสน ซึ่งรู้จักกันตอนบวชอุบาสิกาแก้ว สอบถามเรื่องการสร้างพระธรรมกายประจำตัว ก็ได้รับคำแนะนำให้ใช้วิธีสะสมเงินทำบุญ

คุณสุภัครีบทำตาม เก็บรวบรวมเงินได้หนึ่งพันบาท และเชิญชวนเพื่อนๆ และคนรู้จักร่วมทำบุญสร้างพระธรรมกายบูชาคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผู้เป็นครูบาอาจารย์ บางคนก็สนใจร่วมบุญมาบ้าง บางคนไม่สนใจเลย ได้เงินสะสมบุญมาอีกจำนวนหนึ่งไม่มาก ที่ยังขาดอยู่จะได้จากที่ไหน "นี่ถ้าเรายังทำงานอยู่ เงินแค่นี้หาได้ไม่ยาก" คุณสุภัคคิดดังนี้แล้ว ก็นึกถึงเรื่องเสี่ยงโชค "ขอลองเสี่ยงโชคสักครั้งสองครั้งเถอะ เผื่อจะมีโชคมาช่วยได้เงินทำบุญพระธรรมกายประจำตัวให้เต็ม จะได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุมากราบไหว้บูชา"

คิดแล้วก็อธิษฐานจิตขอเงินทำบุญให้ครบ หลังจากนั้นคุณสุภัคถูกรางวัลจากการเสี่ยงโชคได้เงินมา รีบนำเงินไปทำบุญทันที เวลานีี้แม้ยังไม่ได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุองค์จริง แต่คุณสุภัคยังคงสวดมนต์บูชาภาพพระมหาสิริราชธาตุในปกหนังสือเหมือนเดิมทุกวัน พร้อมพูดฝากตอนเล่าเรื่องจบว่า

"แม้จะเป็นเพียงภาพที่หน้าปกหนังสือก็ตาม แต่ความศักดิ์สิทธิ์และแรงอธิษฐาน ก็มีอานุภาพ"