เรื่องที่ ๔๑๒ ขายดีจนเป็นลม
ซื้อง่ายขายคล่อง กำไรงาม ขายดีจนบางวันลูกจ้างถึงกับเป็นลมขณะบริการจัดขนมบริการลูกค้า


 

	คุณจำลอง ทับสุวรรณ ยิ่งประกอบบุญกุศลมากเท่าไหร่ ธุรกิจยิ่งขายดีมากขึ้นเท่านั้น

เศรษฐกิจตกต่ำ มีผลกระทบต่อผู้คนทุุกสาขาอาชีพ โดยเฉพาะผู้ที่ทำการค้า ต้องพยายามประคับประคองกิจการของตนไม่ให้ล้มลง เพื่อความอยู่รอดของตัวเองและครอบครัว ท่ามกลางมรสุมทางเศรษฐกิจที่โหมกระหน่ำเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่สามารถนำกิจการค้าของเขาฝ่ากระแสนี้ได้อย่างสบายๆ ประดุจปลาที่ว่ายทวนกระแสน้ำเพื่อรอฮุบเหยื่อที่ลอยมา

คุณจำลอง ทับสุวรรณ เล่าให้ฟังด้วยท่าทีของคนหนุ่มที่ประสบความสำเร็จอย่างงดงามว่า ที่บ้านเปิดร้านขายขนมให้นักท่องเที่ยวอยู่ที่หนองมน จ.ชลบุรี เปิดมาหลายปีกิจการพอเลี้ยงตัวอยู่ได้ ต่อมาย่างเข้าปี พ.ศ.๒๕๓๘ ร้านขนมที่มียอดขายธรรมดาๆ เกิดพลิกผันมียอดขายแบบไม่ธรรมดา เข้าทำนองซื้อง่ายขายคล่อง กำไรงาม ขายดีจนบางวันลูกจ้างถึงกับเป็นลมขณะบริการจัดขนมบริการลูกค้า

เขาบอกว่า เมื่อประมาณกลางปี พ.ศ.๒๕๓๘ ได้ทราบข่าว การสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ โดยทำบุญสร้างพระไว้ที่เจดีย์จึงตัดสินใจสร้างทันที ๕ องค์ ตอนนั้นการค้าก็พอถูๆ ไถๆ ไปได้ แต่อยากทำบุญตรงนี้มาก จึงใช้วิธีทยอยบุญ ก็ทำกันไปเรื่อยๆ ช่วงไหนไม่ติดอะไรก็ทำไปจนครบ ๕ องค์ การค้าพอประคองตัวอยู่ได้

อานุภาพบุญเริ่มเกิด เมื่อช่วงปลายปี พ.ศ.๒๕๔๐ คุณแม่ไปปฏิบัติธรรม ๑ สัปดาห์ ที่สวนบัว จังหวัดเชียงใหม่ คุณแม่นั่งสมาธิได้ดี เข้าถึงความสุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งภายใน เกิดความรักและหวงแหนในพระพุทธศาสนาขึ้นทันที อยากจะทนุบำรุงไว้ให้เป็นมรดกธรรมสู่รุ่นลูกรุ่นหลานสืบไป พอทราบข่าวการสร้างเสาค้ำมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งเจดีย์นี้จะมีอายุอยู่คู่โลกนี้อย่างน้อย ๑,๐๐๐ ปี คุณแม่ไม่ลังเลรีบตัดสินใจจองด้วยใจที่เบิกบาน ทั้งที่ยังไม่ได้ปรึกษาลูกชาย แต่ใจมันใหญ่เสียแล้ว รับปาวารณามาเลย ๑ ต้น

พอกลับมาบ้านคุณจำลองรู้เรื่องก็เห็นว่าเป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนายิ่งนัก มารดาตัดสินใจถูกแล้ว ลูกก็ใจใหญ่ไม่แพ้คุณแม่ เงินก้อนยังไม่มี เกิดมาก็ยังไม่เคยทำบุญใหญ่ขนาดนี้ แต่เรามีศรัทธาเป็นทุนอยู่แล้วไม่กลัวไม่วิตกใดๆ ทั้งสิ้น คุณจำลองเขียนเช็คไปเลย ๕ ใบ พร้อมกับบอกมารดาว่า “ทำไปเลยครับคุณแม่ ถ้าเขาสร้างเสร็จเราจะไปขอเขาสร้างอีกคงไม่มีให้เราทำอีกแล้ว”

แล้วความอัศจรรย์ก็เกิดขึ้นทันที ร้านขนมขายดีขึ้น พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ ขายดีขึ้นมาก ลูกค้าแวะเข้าออกร้านทั้งวัน จากวันละ ๖,๐๐๐-๗,๐๐๐ บาท หรือวันไหนขายดีหน่อยก็หมื่นกว่าเต็มที่ รายได้เริ่มเพิ่มขึ้นเป็นวันละสองหมื่นกว่าสามหมื่น จนเช็ค ๕ ใบที่สร้างเสาค้ำของคุณแม่ผ่านได้อย่างสบาย คุณจำลองถือคำโบราณ บอกว่าน้ำขึ้นให้รีบตัก จึงรีบสร้างเสาค้ำมหาธรรมกายเจดีย์เพิ่มอีก ๑ ต้น โดยใช้วิธีเดิมเขียนเช็คอีก ๕ ใบ ถึงเวลาเช็คก็ผ่านได้ตลอด เพราะขนมขายดีทุก ๆ วัน

นำหลักธรรมะมาใช้ในการทำธุรกิจ ทำให้ครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุข

ยิ่งประกอบทางมาแห่งบุญกุศลมากขึ้นเท่าไหร่ คุณจำลอง ยิ่งประสบความสำเร็จในการค้าขายมากขึ้น จากเมื่อก่อนพยายามจะขยายการขายโดยโทรศัพท์ไปติดต่อตามร้านทัวร์ในกรุงเทพ ติดต่อไปกี่เจ้าๆ ก็เงียบหาย ผ่านไปหลายเดือนจนสิ้นหวัง แล้วจู่ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้ามาบอกว่าสนใจขนมคุณ จัดส่งให้ได้ไหม นับวันกิจการจัดขนมส่งมีลูกค้าโทรมาสั่งเพิ่มมากขึ้น มีอยู่เจ้าหนึ่งอยู่ถึงภูเก็ตยังโทรมาสั่งซื้อขนมร้านคุณจำลองไปขาย เขาสั่งครั้งละประมาณ ๔-๕ หมื่นบาท เด็กในร้านทั้งขายทั้งจัดขนมส่งให้ลูกค้าแทบไม่ทัน

จากรายได้ที่เข้ามาอย่างทับทวีคูณ รายได้ต่อเดือนเริ่มเข้าหลักล้าน คุณจำลองและคุณแม่ผู้ซาบซึ้งในพระพุทธศาสนา พบความสุขในการหมั่นบำเพ็ญทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาอยู่แล้ว ได้สร้างองค์พระประจำตัวเพิ่มให้ญาติพี่น้องหมดเลย โดยเฉพาะญาติผู้ใหญ่ ปู่ ย่า ตา ยาย สร้างให้หมด และร่วมสร้างพระแกนกลาง ในบ้านมีพระมหาสิริราชธาตุไว้บูชากันทุกคน

คุณจำลองบอกว่า เมื่อก่อนขายของไปก็เหนื่อยไป ไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน ต้องยกของเองเก็บเงินเอง เดี๋ยวนี้หาบุญได้ใช้บุญเป็น อะไรๆ มันดูคล่องไปหมด ได้คนดีๆ มาช่วยงาน ทุกวันนี้ผมและครอบครัวพร้อมทั้งลูกน้องในร้านมีความสุขเบิกบานกันดี ถึงจะเหนื่อยจากการขายของ ทุกคนทำสมาธิเป็น รักษาใจของตัวเองเป็น เพราะใน ๑ สัปดาห์ เขาจะมาสวดมนต์นั่งสมาธิกัน เพราะที่บ้านเปิดบ้านกัลยาณมิตร สร้างชีวิตให้มีคุณค่าด้วยการอยู่ด้วยกันแบบเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ยิ้มแย้มแจ่มใส อภัยให้กัน เพราะทุกคนรู้ดีว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นสะพานให้ใจเข้าไปสู่จุดหยุดนิ่ง พบความสุขภายใน

คุณจำลองดำเนินชีวิตตามแบบพุทธวิธี เมื่อเจออุปสรรคก็จะค่อยๆ คิดหาทางออก หาวิธีแก้ไข ด้วยการหลับตานิ่งๆ ให้ใจได้หยุดนิ่งแล้วค่อยแก้ปัญหาไปทีละเปาะๆ ตั้งใจเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี และทำความดีทุกรูปแบบ รู้จักให้เมื่อมีโอกาส ทำตัวเป็นผู้รับที่ดีเมื่อโอกาสมาถึง สิ่งที่ยึดเหนี่ยวในจิตใจคือพระรัตนตรัยภายใน

มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำฉันใด ทานบดีย่อมไม่อิ่มในการบำเพ็ญทานฉันนั้น เมื่อคุณจำลองทราบโครงการทอดผ้าป่า ๑๐,๐๐๐ วัด โดยปัจจัยที่ได้จะนำไปทะนุบำรุงพระพุทธศาสนา บำรุงวัดทั่วประเทศ ซึ่งจะมีพระภิกษุสงฆ์เดินทางมาจากทิศทั้งสี่มาเป็นเนื้อนาบุญให้ กำหนดทอด ณ วัดพระธรรมกาย คุณจำลองรีบรวบรวมปัจจัยสำหรับถวายผ้าป่าให้วัดเป็นชุดแรกก่อน และตั้งใจไว้ว่าจะถวายปัจจัยนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะทอดให้ได้ครบ ๑๐,๐๐๐ วัด เขาได้รับรูปเหมือนหลวงพ่อ วัดปากน้ำรุ่นมารสยบ ไว้บูชา

ทั้งครอบครัวและลูกน้องมีความสุขเบิกบาน ด้วยการเปิดบ้านกัลยาณมิตร

เช้าวันที่สามของการอาราธนาท่านไว้บูชา มีโทรศัพท์เข้ามาจากร้านที่ภูเก็ต ลูกค้าที่สั่งซื้อขนมเป็นประจำบอกว่า “สวัสดีครับ จากภูเก็ตนะครับ ขนมคุณขายดีนะ” คนรับสายขานรับด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า “ครับผม” ผู้ที่ตั้งใจโทรมาบอกต่อว่า “ผมกำลังจะขยายร้าน ขอเพิ่มยอดสั่งซื้อเป็นครั้งละไม่ต่ำกว่าแสนบาท คิดว่าทางคุณจัดส่งให้ได้นะครับ” ตลอดทั้งสัปดาห์ บรรยากาศภายในร้านดูคึกคัก มีลูกค้าไหลเข้าร้านมาไม่ขาดสาย และเสียงโทรศัพท์สั่งขนมจากร้านทัวร์ดังเข้ามาสั่งขนมทุกวัน เงินสดเข้ามาวันละ ๔-๕ หมื่น คุณจำลองบอกว่า “แล้วจะไม่ให้ลูกน้องผมเป็นลมได้ยังไงล่ะครับ” คุณจำลอง เห็นยอดขายพุ่งทับทวี ใจของคุณจำลองฟูฟ่องพองโต ความคิดที่จะทำบุญทอดผ้าป่าเพิ่มเริ่มฉายแววออกมา จึงรีบตั้งจิตอธิษฐานกับรูปเหมือนหลวงพ่อ วัดปากน้ำรุ่นมารสยบทันทีว่า “ลูกมีความตั้งใจที่จะบำรุงพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองต่อไปอีกยาวนาน ภายในเดือนนี้ลูกมีความปรารถนามอบปัจจัยเพื่อทอดผ้าป่าอีก ๒๐,๐๐๐ บาท ขอให้ขนมในร้านขายดีอย่างนี้ทุกวันด้วยนะครับ” ขายของไปใจจรดศูนย์ พอสิ้นเดือนนับยอดขายดู ปรากฏว่า ในเดือนนั้นทำยอดขายได้ถึง ๒ ล้านกว่าบาท คุณจำลองได้นำปัจจัยที่จะไปร่วมสมทบในการทอดผ้าป่าให้ญาติมิตรและบริวารร่วมอนุโมทนาและอธิษฐาน ร่วมกันในผลบุญที่ทุกคนร่วมใจกันสร้างด้วยความเบิกบาน ซึ่งผ้าป่าได้ทยอยทอด ๑,๐๐๐ วัดแรกเมื่อวันที่ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๒
คุณจำลองบอกว่าที่ร้านขณะนี้มีรูปเหมือนของหลวงพ่อวัดปากน้ำบูชาอยู่สองรุ่นคือ มารสยบและพบสมบัติ “รุ่นพบสมบัตินี้ทำให้ผมได้พบสมบัติจริงๆ คือนอกจากผมมีร้านขนมแล้วผมยังมีร้านขายเครื่องหนังที่ลงทุนร่วมกับเพื่อนอีกร้านหนึ่ง ร้านผมขายดีเป็นลูกโซ่เลยครับ เครื่องหนังในร้านซึ่งเปิดที่หนองมนเช่นกันขายดีมากครับ ยอดขายสองร้านรวมกันวันหนึ่งก็ประมาณ ๓๐๐,๐๐๐ - ๔๐๐,๐๐๐ บาท บางวันได้ถึง ๕๐๐,๐๐๐ บาท เฉพาะร้านขายขนมนะครับ เดือนล่าสุดนี้ ทำยอดขายได้ถึง ๓ ล้านกว่า ชีวิตในช่วงนี้มีงานหลักอยู่แค่สองอย่าง คือขายของและหลับตาพักใจสวดมนต์นั่งสมาธิเท่านั้น

ร้านขายขนมของคุณจำลองที่ขายดีมาก เพราะอานุภาพ แห่งบุญที่ตนเองสร้างบุญบารมีอย่างไม่มีข้อแม้ เงื่อนไข

พูดถึงอานุภาพบุญโดยผ่านพระมหาสิริราชธาตุและหลวงพ่อสดวัดปากน้ำนี้ไม่มีประมาณเลยจริงๆ นะครับ ชีวิตอยู่ในบุญพบอานุภาพมากมาย โดยเฉพาะเรื่องการขายของ คุณเชื่อไหม ผมมีรถยนต์อยู่ ๒ คัน รถเก๋งกับรถกะบะ ผมมีความต้องการอยากขาย ผมติดประกาศได้สองวัน มีคนมาดูรถผม ขณะที่เขายังลองขับรถดูอยู่ ผมก็ภาวนาสัมมาอะระหังและนึกถึงองค์พระมหาสิริราชธาตุ อธิษฐานกับท่านว่า ขอให้ซื้อง่ายขายคล่อง”

พอเขาขับรถมาส่ง เขาก็บอกว่า “โอเค ผมขอซื้อรถกะบะคันนี้” แล้วถัดอีกไม่กี่ชั่วโมง ก็มีอีกรายมาดูรถเก๋ง เขาก็ตกลงซื้อเช่นกัน ตกลงวันนั้นขายได้ ๒ คัน

คุณจำลองกล่าวอีกครั้งว่า “ผมเชื่อว่าที่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมประสบผลสำเร็จ ชนิดสวนกระแสเหมือนกับสิ้นยุค I.M.F. ไปแล้วนี้ เพราะผมทำกุศลความดีทุกรูปแบบอย่างไม่มีข้อแม้ ไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น แล้วเวลาผลบุญส่งจึงไม่มีข้อแม้ ไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้นเช่นกันครับ”

โดยหลักธรรมดา คนครองเรือนในโลกนี้ มักถือเอาความสุข ๔ ประการเป็นหลักของชีวิต คือสุขจากการมีทรัพย์ สุขจากการที่ได้จ่ายทรัพย์ซื้อหาสิ่งที่ตนต้องการ สุขจากการที่ไม่ต้องเป็นหนี้สินใครๆ และสุขเพราะได้ประกอบอาชีพการงานที่ไม่มีโทษ

คุณจำลองเวลานี้มีสุขครบทั้ง ๔ ประการ แต่เป็นผู้มีโชคดียิ่งใหญ่ที่ไม่ประมาทหลงเสพสุข คุณจำลองทราบดีว่า ความสุขที่ได้มานั้น มีเหตุมาจากผลบุญที่ตนเองทำไว้ บุญเมื่อใช้ย่อมรู้จักหมด คุณจำลองจึงไม่ลืมที่จะสร้างบุญกุศลต่างๆ อย่างมั่นคงตลอดไป

รายนี้นับว่าเป็นตัวอย่างอันดียิ่งในการดำรงชีวิต หากท่านผู้ใดทำบุญทำนองนี้แล้ว ยังไม่พบผลานิสงส์อะไรเป็นพิเศษ ควรตรวจสอบความประพฤติของตนเองและอาชีพการงานว่า มีศีลมีธรรมครบถ้วนถูกต้องหรือไม่ บุญก็ทำ ความชั่วก็ไม่เว้น ก็เหมือนเอาชะลอมไปตักน้ำ ตักเท่าใดไม่ได้น้ำ

อาชีพที่เกี่ยวกับเปิดร้านค้า ไม่ว่าจะค้าอะไรก็ตาม บริวารเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะเป็นคนติดต่อกับลูกค้าโดยตรง ยังต้องช่วยเก็บเงินเก็บทองให้เจ้าของ ถ้าได้ผู้ไม่ซื่อ พูดจาไม่น่าซื้อของ ย่อมทำให้เจ้าของเสียประโยชน์มากมาย

การเปิดบ้านกัลยาณมิตรของคุณจำลอง ลูกจ้างได้มีโอกาสให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เท่ากับพัฒนาศักยภาพ สมรรถภาพให้ลูกน้อง ผลดีต่างๆ ย่อมสะท้อนกลับจนทำให้ที่ร้านนั้นขายดี จนเป็นอัศจรรย์