เรื่องที่ ๔๑๕ ชัยชนะ...ของผู้ไม่ท้อ
พยายามประกอบทางมาแห่งบุญอย่างไม่หวั่นไหว ถ้าบุญเปรียบเหมือนน้ำ สิ่งที่นำความทุกข์มาให้เหมือนเกลือ
เธอก็ขอเติมน้ำเพื่อไปลดความเค็มของเกลือ


 

	คุณดวงใจ ฉ่ำประพันธ์ ไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคทั้งหลาย มุ่งมั่นทำความดีเรื่อยไป

ในช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรานั้น บางคนยาว บางคนสั้น แต่ความสั้นยาวของชีวิตหาใช่เป็นตัวกำหนดคุณค่าของความเป็นมนุษย์ไม่ เพราะหากว่าผู้ใดสามารถใช้เวลาในชีวิตไปกับการสร้างสมคุณงามความดีเพียงอย่างเดียว ก็จะทำให้ชีวิตนี้ทรงคุณค่าสมกับการที่ได้เกิดมา

   ดังเช่นชีวิตของ คุณดวงใจ ฉ่ำประพันธ์ นักธุรกิจผู้ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคทั้งหลาย ความล้มเหลวที่เธอได้ประสบพบเจอ กลับกลายเป็นกำลังใจให้เธอเร่งสร้างคุณงามความดีอย่างไม่ท้อถอย

บนหนทางชีวิตใช่ว่าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ ภาวะวิกฤติที่สุดในชีวิตที่คุณดวงใจได้ประสบพบเจอ เป็นความไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นอย่างไม่มีวันลืม เธอได้เล่าเหตุการณ์วิกฤติของธุรกิจเธอเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๗ ว่าเธอต้องประสบกับปัญหาภาวะหนี้สินที่เกิดจากความผิดพลาดทางด้านการสั่งจ่ายเงินกับบริษัทหุ้นส่วน ทำให้เช็คเด้งเป็นวงเงินกว่าล้านบาท โดยบริษัทน้ำมันผู้เสียหายได้ยื่นข้อเสนอว่าถ้าคุณดวงใจไม่สามารถนำเงินมาชำระหนี้ได้ภายใน ๗ วัน คงจะต้องดำเนินการตามกฎหมายอย่างถึงที่สุด

ห้องพระที่คุณดวงใจใช้เป็นที่สวดมนต์ ทำสมาธิภาวนาเป็นประจำ

คุณดวงใจ มีความกังวลใจในเรื่องนี้มาก ถึงกับกินไม่ได้ นอนไม่หลับอยู่หลายคืนเพราะไม่ทราบว่าจะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้ หนทางธุรกิจที่เคยราบเรียบบัดนี้กลับดูมืดมนไร้ทางออก แม้แต่ญาติพี่น้องหรือเพื่อนฝูงที่สนิทคุ้นเคยก็ยากที่จะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือด้วยต่างมีภาระหนักอึ้งด้วยกันทั้งนั้น มองไปทางไหนก็มืดแปดด้าน ไม่ทราบว่าจะต้องทำอย่างไรดี

จนกระทั่งวันหนึ่ง ซึ่งคุณดวงใจถือว่าเหมือนบุญบันดาล ให้ได้ทราบข่าวการสร้างรูปหล่อเหมือนหลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญด้วยทองคำ ที่วัดพระธรรมกาย มีความปีติใจใคร่อยากจะทำบุญนี้มากเพราะตระหนักดีว่า ภาวะคับขันที่ตนเองกำลังประสบอยู่ในขณะนี้นั้น คงจะสืบเนื่องมาจากการสร้างทานบารมีที่ยังไม่ดีพอ อีกทั้งคิดได้ว่าทรัพย์สมบัติที่มีเหลืออยู่ทั้งหมดในบ้านนี้ ต่อให้นำมาขายทั้งหมดเพื่อนำเงินมาใช้หนี้จำนวนเงินก็มีไม่เพียงพออยู่แล้ว จึงเห็นควรที่จะนำทรัพย์เหล่านั้นมาเปลี่ยนเป็นเสบียงบุญติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ เมื่อคิดได้ดังนี้คุณดวงใจจึงนำสมบัติที่เป็นทองรูปพรรณที่มีอยู่ทั้งหมด ซึ่งรวมน้ำหนักของทองแล้วตกอยู่ในราวๆ ๓๐ บาท ได้นำมาร่วมบุญหล่อรูปเหมือนหลวงพ่อวัดปากน้ำ เป็นทองคำจนหมด

องค์พระมหาสิริราชธาตุที่คุณดวงใจ สวดสรรเสริญเป็นประจำทุกวัน

ช่างเป็นเรื่องไม่คาดฝันอันน่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่ง! เพราะไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลาหลังจากที่ได้นำทองไปร่วมบุญหล่อพระเพียง ๗ วัน ปรากฏว่าได้มีลูกค้าของคุณดวงใจท่านหนึ่ง เมื่อได้ทราบข่าวความเดือดร้อนของคุณดวงใจแล้ว มีความต้องการที่จะช่วยเหลือเป็นอย่างมาก เพราะระลึกถึงคุณความดีของคุณดวงใจที่ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรชักชวนให้ตนประกอบงานบุญกุศลเสมอมา จึงอยากจะตอบแทนความมีน้ำใจนี้ด้วยการช่วยชำระหนี้ให้ โดยได้พาคุณดวงใจไปจังหวัดลพบุรี เพื่อเบิกเงินจำนวนถึง ๗ แสนบาท ให้นำไปชำระหนี้ก่อนโดยไม่คิดดอกเบี้ย สะดวกเมื่อไหร่ค่อยคืน เรียกได้ว่าให้กันแบบฟรีๆ ไม่มีข้อต่อรองใดๆ สร้างความประหลาดใจให้กับคุณดวงใจเป็นอันมาก เพราะไม่คาดคิดว่าจะได้รับเงินจำนวนมาก มาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในระยะเวลาอันรวดเร็วถึงเพียงนี้ จึงทำให้คิดถามตัวเองว่าเป็นเพราะผลแห่งการประกอบความดีอะไรหนอ จึงทำให้เหตุการณ์ที่ดูจะเลวร้ายกลับกลายเป็นดีได้ จึงนึกได้ว่าคงจะเกิดจากสาเหตุอื่นไปไม่ได้ นอกจากจะเป็นเพราะผลบุญที่ตนเองได้ตั้งใจสร้างทานบารมีอย่างสุดกำลังเมื่อครั้งได้นำทองของตนไปร่วมบุญหล่อรูปเหมือนหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญผู้ที่เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศอย่างแน่นอน

หลังจากประคองนาวาชีวิตฝ่ามรสุมผ่านพ้นภาวะวิกฤติทางการเงินในครั้งนี้ ส่งผลให้มีกำลังใจ และตอกย้ำในการที่จะสร้างสมบุญบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ปัญหาการบริหารเงินในกิจการยังคงมีติดลบเรื้อรังอยู่ แต่ทุกครั้งเมื่อถึงจุดคับขัน จะต้องมีผู้อุปถัมภ์ยื่นมือให้ความช่วยเหลือตลอด แต่เรื่องสั่งสมบารมีทุกรูปแบบ ทั้งทาน ศีล ภาวนา เธอก็ไม่ยอมให้บกพร่อง เช่นเธอบอกว่า ช่วงปี พ.ศ.๒๕๓๗-๒๕๓๙ เป็นช่วงที่พยายามประกอบทางมาแห่งบุญอย่างไม่หวั่นไหว ถ้าบุญเปรียบเหมือนน้ำ สิ่งที่นำความทุกข์มาให้เหมือนเกลือ เธอก็ขอเติมน้ำเพื่อไปลดความเค็มของเกลือ

พอย่างเข้าปี พ.ศ.๒๕๔๐ อาจจะเป็นเพราะน้ำที่เธอคอยเติมลงไปในถัง มีมากพอที่จะไปเจือจางความเค็มของเกลือแล้วล่ะ กิจการค้าน้ำมันที่ทำอยู่ด้วยความฝืดเคืองมาหลายปีพลิกแล้ว จากเมื่อก่อนต้องคอยโทรศัพท์ไปขอยอดสั่งซื้อจากลูกค้า ต้องขอร้องวิงวอน แต่เดี๋ยวนี้ไม่ต้องทั้งๆ ที่เป็นยุค IMF กลับมีแต่เขาโทรมาขอยอดสั่งซื้อ กำไรจากยอดขาย ๑-๓% สมัยก่อน เดี๋ยวนี้ได้ถึง ๓-๕ % ของยอดขายเพราะเป้าขยับสูงขึ้น เธอยืนยันว่ามันต่างจากเมื่อก่อนมาก เมื่อก่อนทำงานไม่มีวันหยุดพักเลย ทำเท่าไหร่ก็ไม่พอใช้ เดี๋ยวนี้สัปดาห์หนึ่งออกไปทำงานแค่สองวัน ก็ได้กำไรมาแล้ว ๒๐,๐๐๐-๓๐,๐๐๐ บาท พอใช้จ่ายได้ทั้งเดือน

เกิดความปองดองกันในหมู่ญาติมิตร เพราะการเปิดบ้านเป็นที่ปฏิบัติธรรม

กิจการค้าคล่องตัวไปเรื่อยๆ อยากทำบุญเท่าไหร่ทำได้หมด เธอมีความเคารพครูบาอาจารย์ หลวงพ่อวัดปากน้ำเป็นล้นพ้นอยู่แล้ว บุญอะไรเนื่องจากตัวของท่านแล้วเธอจะไม่ยอมพลาด

แม้จิวเวอรี่ในแต่ละชิ้นจะมีราคาสูง แต่เธอก็ขายได้มาก ด้วยอานุภาพแห่งบุญ

โครงการทอดผ้าป่า ๑๐,๐๐๐ วัดทั่วประเทศ เธอบอกทั้งดีใจและถือว่าเป็นบุญลาภสำหรับเธอที่จะได้สร้างบุญใหญ่ทอดผ้าป่าครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ถือว่าเป็นบุญลาภของเธออีกครั้ง ที่จะได้รับมอบรูปเหมือนของหลวงพ่อ วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ เธอมิรอช้ารีบทำบุญทันทีเป็น ๑๐๐ คนแรกที่ได้รับรูปหล่อหลวงพ่อวัดปากน้ำ รุ่นมารสยบ มาบูชา วันแรกที่ได้รับหลังจากอาราธนาเข้าบ้านแล้ว ปกติก็สวดมนต์ทำวัตรเย็นต่อด้วยบทสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ ๓ จบ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอได้สวดบทสรรเสริญหลวงพ่อวัดปากน้ำอันไพเราะอีก ๓ จบ ด้วยความเลื่อมใสในพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ
ก็ไม่นึกว่าจะต้องพบกับอานุภาพที่พิเศษอะไร เพราะปกติการค้าก็ไปได้คล่องลื่นไหลเหมือนน้ำมันหล่อลื่นที่ขายอยู่แล้ว แต่อานุภาพของหลวงพ่อวัดปากน้ำรุ่นมารสยบ ท่านได้แสดงฤทธิ์อย่างเห็นได้ชัด คือ คุณดวงใจมีงานเสริมพิเศษควบคู่ไปกับงานขายน้ำมันอีกอย่าง คือรับทำจิวเวอรี่ เนื่องจากมีวัตถุดิบเยอะก็รับทำไปเรื่อยๆ ปกติมีงานเข้ามาต่อเดือนประมาณ ๕ ชิ้น ราคาก็แล้วแต่การออกแบบ ตกชิ้นละประมาณหมื่นกว่าบาทถึงชิ้นละแสนแล้วแต่ความยากง่ายของงาน ทำไปไม่ได้มุ่งหวังตรงนี้มากนักเพราะไม่ใช่งานหลัก

ตั้งแต่รับหลวงพ่อวัดปากน้ำ รุ่นมารสยบมาบูชา ก็เกิดสิ่งอัศจรรย์อย่างคาดไม่ถึง คือมีทั้งคนที่รู้จักและไม่รู้จักมาสั่งซื้อกันแบบไม่อั้น มีอยู่รายหนึ่ง ในวันนั้นเธอตั้งใจจะไปบอกบุญลูกค้าน้ำมันให้ร่วมทอดผ้าป่า และอาราธนาหลวงพ่อวัดปากน้ำไว้บูชา เพื่อความสำเร็จที่เกิดขึ้น จึงอาราธนารูปเหมือนองค์จริงที่มีอยู่ขึ้นรถไปให้เขาชมบารมี ขณะที่คุยกับลูกค้า เจ๊ที่อยู่ใกล้บ้านลูกค้าก็มากระซิบเด็กที่ไปด้วยว่า เดี๋ยวให้ไปพบด้วยมีเรื่องจะคุยด้วย พอบอกบุญเสร็จไปพบ

เขาบอกว่าตอนนี้อยากได้แหวนเพชร จะสั่งทำ ให้ทุกคนครบทั้งครอบครัวเลย ตัวเอง ลูกชาย ลูกสาว และสามี เรียกว่าสั่งชุดใหญ่เลย ซึ่งเบ็ดเสร็จในเดือนนั้นยอดขายพุ่งขึ้นจากเดือนละ ๕ ชิ้น เป็นเดือนละ ๒๖ ชิ้น ซึ่งสูงมากเป็นประวัติการณ์ของการขายของเธอ ซึ่งเธอรู้ซึ้งดีว่าที่มีทรัพย์เข้ามาอย่างง่ายๆ นี้เพราะอานุภาพของหลวงพ่อวัดปากน้ำนำลาภมาให้ เธอจึงนำกำไรจากการขายมาเปลี่ยนเป็นอริยทรัพย์ และได้อาราธนาหลวงพ่อวัดปากน้ำ รุ่นมารสยบ พบสมบัติ อัดบารมี และชี้นิพพานมาไว้บูชาสมความปรารถนา

คุณย่าผู้รอดพ้นจากโจรผู้ร้าย ด้วยอานุภาพแห่งพระรัตนตรัย

อีกเหตุการณ์หนึ่งที่คุณดวงใจได้ประสบกับครอบครัวของตนเอง คือ สามารถรักษาชีวิตและทรัพย์สินของคนในบ้านให้รอดพ้นจากโจรภัยได้อย่างไม่น่าเชื่อ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๑ เมื่อครั้งที่วัดพระธรรมกายได้จัดให้มีการบวชอุบาสิกาแก้ว ซึ่งคุณดวงใจได้เดินทางไปร่วมงานบวชในครั้งนี้ด้วย จึงทำให้ที่บ้านมีแต่คุณย่าอายุ ๙๒ ปีดูแลอยู่เพียงคนเดียว เพราะคนอื่นต่างก็ต้องไปทำงานกันหมด

ในเวลาสายของวันนั้นเอง คุณย่าซึ่งนั่งอยู่ในบ้านได้มองไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง รูปร่างสันทัด สวมหมวกไอ้โม่งปกปิดใบหน้า เมื่อมองในระยะใกล้ก็ยิ่งต้องตกใจมากขึ้น เพราะในมือของชายผู้นั้นมีอาวุธเป็นไม้หน้าสามอยู่ในมือ! เหมือนเตรียมเอาไว้จะทำร้ายใคร

ทันใดนั้นเอง โจรคนนั้นได้ยินเสียงฝีเท้าของคนเดินมา จึงหันขวับมาด้วยอาการตื่นตกใจ โดยไม่ทันตั้งตัวคุณย่าจึงร้องออกไปว่า “..นั่นใครน่ะ?..” โจรคนนั้นยืนนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนที่จะค่อยๆ ถอดหมวกไอ้โม่ง พร้อมกับถุงมือวางไม้หน้าสามลง พนมมือไหว้ “ผมเอง..ย่า..” ซึ่งทันทีที่คุณย่าเห็นหน้าว่าเป็นใครก็ต้องตกใจ เพราะแท้ที่จริงแล้วโจรผู้นี้เป็นชายคนงานที่คุณดวงใจเคยจ้างไว้ให้ทำงานในบ้าน และเพิ่งขอลาออก เพื่อกลับบ้านไปเมื่อวานนั่นเอง พอดีมีเสียงมอเตอร์ไซค์มาติดเครื่องรออยู่หน้าบ้าน โจรจึงรีบควบรถมอเตอร์ไซค์ แล้วไม่หันกลับมาอีกเลย ลืมแม้กระทั่งอุปกรณ์ในการโจรกรรม หมวกไอ้โม่ง ไม้หน้าสาม ทิ้งไว้หมดเลย

เมื่อคุณดวงใจกลับมาหลังจากที่ได้ทราบเรื่องราวทั้งหมดจากคุณย่า ทำให้มีความตกใจและแปลกใจเป็นอย่างมาก เพราะผู้ชายคนนี้มีประวัติเสื่อมเสียเกี่ยวกับการโจรกรรมทรัพย์สินของนายจ้างมาหลายรายแล้ว เรียกได้ว่าไปทำงานที่ไหนยกเค้าที่นั่น ญาติที่นำฝากคุณดวงใจให้ทำงานก็เล่าให้ฟังว่า ตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือก็ต้องถูกไล่ออกจากโรงเรียน เพราะโดนข้อหาค้ายาเสพติดในสถานศึกษา เรียกได้ว่ามีประวัติมาอย่างโชกโชน และทั้งที่บ้านคุณดวงใจก็มีทรัพย์สินมีค่าจำพวกอัญมณีอยู่มาก ทำไมโจรใจบาปคนนี้จึงเกิดการเปลี่ยนใจไม่หยิบของไป และไม่เข้าทำร้ายคุณย่า อย่างที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ อุปมาเหมือนมีอ้อยเข้าปากช้างถึงขนาดนี้เหตุไฉนถึงไม่ยอมเคี้ยวกิน จึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะผิดปกติ ธรรมดาอยู่มาก

เมื่อคุณดวงใจลองนึกทบทวนเหตุการณ์ดู จึงทำให้นึกได้ว่าก่อนที่จะออกจากบ้านเพื่อไปร่วมงานบวชอุบาสิกาแก้วที่วัดพระธรรมกายนั้น คุณดวงใจได้สวดมนต์ไหว้พระอธิษฐานจิตว่า “ด้วยผลบุญที่ข้าพเจ้าได้ตั้งใจไปร่วมงานบุญใหญ่บวชอุบาสิกาแก้วในครั้งนี้ ขอให้อำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยรวมไปถึงอำนาจบารมีของพระมหาสิริราชธาตุ ได้ช่วยคุ้มครองปกป้องรักษา และดูแลคนในบ้านตลอดจนทรัพย์สินให้มีความแคล้วคลาดปลอดภัย จากภยันอันตรายทั้งปวง ให้ทุกคนอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข”

ทันทีที่นึกได้ถึงคำพูดที่ตนเองได้อธิษฐานจิต ก็ทำให้คุณดวงใจถึงกับขนลุกซู่ด้วยความปีติใจ เป็นเพราะอานุภาพบุญอีกแล้วหรือนี่! ชีวิตบนเส้นทางการสร้างบารมีของเธอสายนี้ใยถึงช่างอบอุ่น ปลอดภัยเสียจริงๆ ภายใต้อำนาจอันร่มเย็นของพระรัตนตรัยที่หล่อเลี้ยงชีวิตทุกคืนวัน เธอจึงมีชีวิตอยู่อย่างผู้มีชัย ที่อำนาจฝ่ายต่ำใดๆ ก็ไม่สามารถจะทำร้ายได้ด้วยบารมีธรรมของพระพุทธองค์ที่เธอได้ยึดถือเป็นทั้งที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดตลอดมา