เรื่องที่ ๔๓๒ เสียงสั่ง...ห้ามตาย
เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น บรรยากาศตรงจุดนั้นได้เกิดมีม่านหมอกสีขาว
ตกลงมาเป็นฉากกั้นระหว่างรถมอเตอร์ไซค์กับคน


 

	คุณโสมวรรณา โฆษิตสกุล เปิดบ้านกัลยาณมิตรวันแรก ก็สามารถขายที่ได้เป็นอัศจรรย์

หลังจากเสร็จจากการทำงานในธุรกิจมาทั้งวัน บรรยากาศในบ้านใหญ่หลังนี้ดูสดชื่น มีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ แตกต่างจากยามค่ำของวันก่อนๆ แสงไฟจากห้องกลางของตัวบ้านสว่างไสว เจ้าของบ้านคือ คุณโสมวรรณา โฆษิตสกุล กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกมะลิสดจากโต๊ะหมู่บูชา นำมาถวายเป็นพุทธบูชา ส่งกลิ่นหอมกระจายไปทั่วบริเวณห้อง เสริมบรรยากาศในห้องให้รู้สึกอ่อนโยน เหมาะแก่การประพฤติปฏิบัติธรรมยิ่งนัก ทุกคนในบ้านต่างเร่ง ทำภารกิจส่วนตัว แต่งกายด้วยชุดสุภาพหลวมสบาย เข้ามานั่งในห้องที่จัดอาสนะ ปูอย่างเป็นระเบียบทุกคนต่างมีใบหน้าที่เบิกบานโดยเฉพาะคุณโสมวรรณาเอง ดูแจ่มใสเป็นพิเศษ ถึงแม้จะเป็นการสวดมนต์กันเฉพาะสมาชิกในบ้าน ๗-๘ คน เธอเองบอกว่าวันนี้รู้สึกใจใสจริงๆ เปิดบ้านกัลยาณมิตรเป็นวันแรก สมาชิกทุกคนในบ้านมีความเห็นไปในทิศทางเดียวกัน บรรยากาศบ้านแก้วเรือนธรรมได้เกิดขึ้นแล้ว ณ บ้านหลังนี้

	บริเวณที่ดินที่ขายได้ ในวันแรกของการเปิดบ้านกัลยาณมิตร

เสียงสวดมนต์ทำวัตรเย็นที่เปล่งออกมาจากใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัยดังกังวานไปทั่วบ้าน ใจของผู้เป็นเจ้าของบ้านยิ่งมีความสุขเพิ่มขึ้น บรรยากาศแบบนี้แหละที่เธอใฝ่ฝันมานาน ทุกๆ คนในบ้านมีธรรมะอันแสนบริสุทธิ์ เป็นเครื่องกล่อมเกลาจิตใจ เสียงบทสวดพระมหาสิริราชธาตุอันไพเราะกำลังดังขึ้นเป็นบทถัดไป สิชฌันตุ โสตถี...สิริมีสวัสดิ์ชัย... จังหวะเดียวกันนั้นเองที่ เสียงสัญญาณโทรศัพท์ก็ดังขึ้น คุณโสมวรรณาออกมารับสายแล้ว รู้สึกอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะผู้ที่โทรเข้ามาบอกว่าต้องการติดต่อซื้อที่ดินของคุณโสมวรรณา เนื้อที่ ๙๖ ตารางวา อยู่ที่ซอยวัชรพล ที่เพิ่งปักป้ายขายเมื่อสัปดาห์ก่อนนี้เอง อะไรกันบุญจะส่งผลเร็วขนาดนี้เชียวหรือ

ย้อนไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว คุณโสมวรรณามีที่ดินอยู่แปลงหนึ่ง เนื้อที่ ๙๖ ตารางวา อยู่ที่ซอยวัชรพล ในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ธุรกิจของคุณโสมวรรณาที่ทำเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย เกิดสะดุดขึ้นมา เธอจึงอยากได้เงินหมุนเวียนสักก้อนหนึ่ง จึงตั้งใจจะขายที่ดินแปลงนี้ในราคาตารางวาละ ๔๐,๐๐๐ บาท ซึ่งเมื่อเพื่อนทราบต่างท้วงติงว่า ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ใครจะมาซื้อที่ เพื่อนอีกคนมีที่อยู่แถวซอยวัชรพลเช่นกัน ถึงกับบอกว่า “พี่อ้อย ที่แถวนี้ผมปักป้ายไว้ราคาตารางวาละ ๒๐,๐๐๐ บาทเอง ตอนนี้ยังไม่มีใครติดต่อมาเลยครับ” แต่คุณโสมวรรณามีความมั่นใจในอริยทรัพย์ภายในที่ตนมีอยู่ “หาบุญได้ต้องใช้บุญเป็น” ตามที่หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านสอน ปักป้ายประกาศขายเรียบร้อย คุณโสมวรรณาตั้งจิตให้บริสุทธิ์เป็นพิเศษ สวดมนต์ นั่งสมาธิ อธิษฐานจิตทุกๆ วัน โดยเฉพาะการสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ เธอจะสวดเกือบตลอดเวลาในขณะที่ทำภารกิจในชีวิตประจำวัน เพราะเป็นกุศโลบายให้ได้ระลึกถึงบุญกุศลใหญ่ที่ได้บำเพ็ญมาในการสร้างมหาเจดีย์ที่ยิ่งใหญ่ และในพุทธสหัสวรรษหน้า พุทธศักราช ๒๕๔๓ นี้ ชาวพุทธจากทั่วโลกก็จะได้มาฉลองสันติภาพที่นี่ นึกถึงบุญทีไรใจก็ยิ่งใสยิ่งสว่าง เพราะเธอคือผู้โชคดี เป็นหนึ่งในล้านที่ได้สถาปนาจุดเริ่มต้นแห่งสันติภาพของโลกที่แท้จริง

	แม้เศรษฐกิจไม่ดี แต่ก็สามารถขายที่ดินได้ราคาดีด้วยอานุภาพบุญ

ไม่น่าเชื่อ ทั้งที่มีเสียงท้วงติงมาว่า สวนกระแสขายที่ตอนนี้ใครจะซื้อ ตั้งราคาสูง แต่เบื้องหลังความสำเร็จคือบุญ ในวันแรกของการเปิดบ้านกัลยาณมิตร สร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นในบ้าน ธาตุแห่งความสำเร็จก็เกิดขึ้นอย่างอัศจรรย์ มีผู้มาติดต่อขอซื้อที่ดินโดยได้ตกลงซื้อขายกันในราคาตารางวาละ ๓๕,๐๐๐ บาท เนื้อที่ ๙๖ ตารางวา รวมราคาทั้งสิ้นเป็นจำนวนเงิน ๒,๕๐๐,๐๐๐ บาท ทุกอย่างลงตัวง่ายๆ ด้วยดวงบุญใสๆ และใจที่สะอาด

คุณโสมวรรณากล่าวสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยอันไม่มีประมาณว่า ทุกบุญที่เธอเพียรสั่งสมมาไม่ได้สูญหายไปไหน ยังคงติดตามตัวของผู้ที่เป็นเจ้าของ คอยเป็นแก้วสารพัดนึก คุ้มครองให้อยู่เย็นเป็นสุขอยู่ตลอดเวลา

เธอยืนยันเรื่องอานุภาพที่เกิดขึ้นกับเธออีกมากมาย ของบางชิ้นแค่นึกอยากได้แต่ยังไม่รู้ว่าจะได้มาอย่างไร แต่อีกไม่นานบุญก็จัดสรรให้เธอได้ของสิ่งนั้นมาเป็นอัศจรรย์ ด้วยการมีคนนำมามอบให้ โดยที่คนให้ก็ไม่รู้ว่าเธออยากได้ หรือจับรางวัลได้ในงานสังสรรค์บ้าง นอกจากให้ของที่ชอบใจแล้วยังได้ของที่ชอบใจ บุญยังช่วยคุ้มครองยามที่มีเคราะห์ภัยถึงตัว เรื่องที่เล่านี้เกิดขึ้นกับน้องสาวของเธอคือ คุณภัทรภร สระแก้ว (คุณกุ้ง)

เธอบอกว่า น้องสาวเข้าวัดพระธรรมกายก่อน ทำให้เข้าใจวิถีชีวิต ในพระพุทธศาสนาดี รู้ว่าเราทุกคนมีเป้าหมายเกิดมาเพื่อสร้างบารมี เพื่อให้บุญกลั่นธาตุในตัวเองให้ใสบริสุทธิ์ ก้าวสู่ภพภูมิที่สูงขึ้นไป จนกระทั่งถึงฝั่งแห่งความหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง คือนิพพาน การที่จะเดินทางไปถึงจุดนี้ต้องอาศัยเสบียงคือ บุญ เพียงอย่างเดียว ตั้งแต่นั้นมาต่างเป็นกัลยาณมิตรให้กันและกัน

	คุณภัทรภร สระแก้ว ได้ยินเสียงสั่งแว่วมาให้รอดพ้นจากความตาย

น้องสาวคุณโสมวรรณาเล่านาทีระทึกให้ฟังว่า เพิ่งกลับจากไปเที่ยวที่อรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว มีเพื่อนโทรมาชวนจึงลองไปดูว่าที่เขาเรียกว่าตลาดนาเกลือนั้นเป็นอย่างไร เขาเล่ากันว่าเป็นตลาดการค้าของชาวเขมร ที่มีการนำสินค้าต่างๆ และชุดเสื้อผ้าของใช้จากสหประชาชาติที่มอบให้ประเทศเขมรมาวางขาย
คุณกุ้งบอกว่าออกเดินทางกันตอนตี ๕ ก่อนออกจากบ้าน สวดมนต์ทำวัตรเช้า สวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ สรรเสริญหลวงพ่อวัดปากน้ำเรียบร้อย ขณะนั่งรถไปน้อมนำองค์พระมหาสิริราชธาตุไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอด รู้ว่าไปอรัญประเทศหนทางค่อนข้างเปลี่ยวอาจเป็นอันตราย เพราะเป็นเขตชายแดน กลัวเขมรดักปล้น
ไปถึงตลาดนาเกลือเป็นเวลาประมาณ ๘ โมงเช้า แสงแดดยามสายที่อรัญประเทศกำลังแผดกล้า กุ้งกับเพื่อนสามคน รีบเดินดูสินค้าในตลาดแข่งกับแสงพระอาทิตย์ที่เพิ่มความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ในตลาดนี้ไม่มีคนไทยเป็นเจ้าของร้านเลย มีแต่ชาวเขมรล้วนๆ ขณะที่กำลังเดินข้ามถนนเพื่อไปดูสินค้าอีกฟากหนึ่ง เพื่อนทั้งสองคนเดินนำหน้า คุณกุ้งเดินรั้งท้าย ขณะที่คนทั้งสามตัดสินใจข้ามถนน ถนนดูโล่งตลอดเพื่อนเดินข้ามกึ่งกลางไปแล้ว คุณกุ้งกำลังเร่งฝีเท้าตาม จู่ๆ ก็มีรถมอเตอร์ไซค์ทรงสูงลักษณะเก่าคร่ำคร่าสีดำ คนขับใส่เสื้อยืดสีแดง กำลังพุ่งตรงเข้ามายังจุดที่คุณกุ้งเดินอยู่ คนขับเป็นผู้ชาย ไม่มีทีท่าว่าจะชลอลดความเร็วลงเลย พุ่งเข้ามาไวมาก คุณกุ้งตัดสินใจหลบถอยหลัง ช่างประจวบเหมาะรถมอเตอร์ไซค์เจ้ากรรมก็หักหลบไปทางซ้ายจุดเดียวกันกับที่คุณกุ้งหักหลบพอดี รถมอเตอร์ไซค์กับคนจะต้องชนกันแน่

	ทุกคนในครอบครัว จะหมั่นสั่งสมบุญบารมี ทำความดีกันเป็นประจำ

คุณกุ้งตัดสินใจปักหลักนิ่งเพราะหนีไม่พ้นแน่ ยืนนิ่งใจจรดศูนย์ รถมอเตอร์ไซค์สีดำกำลังวิ่งใกล้เข้ามา เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น บรรยากาศตรงจุดนั้นได้เกิดมีม่านหมอกสีขาวตกลงมาเป็นฉากกั้นระหว่างรถมอเตอร์ไซค์กับคน คุณกุ้งมองเห็นรถมอเตอร์ไซค์เป็นแค่เงาสีขาวๆ วิ่งตะคุ่มเข้ามา ม่านหมอกลงหนามากจนไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดได้อีกเลย นอกจากหมอกสีขาว และได้ยินเสียงสั่งแว่วมา “นอนลงซิ” คุณกุ้งไม่ตกใจเลย นึกในใจว่าแล้วจะนอนท่าไหนดีล่ะ เสียงนั้นก็บอกว่า “เอาหน้าลงนะ” แล้วตัวของคุณกุ้งมีความรู้สึกว่าค่อยล้มลงเบาๆ ในลักษณะนอนคว่ำหน้าอยู่ มาสะดุ้งอีกเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนเรียก “กุ้ง เธอเป็นอย่างไรบ้าง” ชาวเขมรมามุงดูทั้งตลาด คนขับรถมอเตอร์ไซค์เป็นชาวเขมรรีบเข้ามาขอโทษ แล้วบอกว่า “มอเตอร์ไซค์คันนี้เบรคแตกครับ ผมเหยียบเบรคเท่าไรมันก็ไม่ยอมหยุด” ทุกคนต่างให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดีทั้งเพื่อนและชายชาวเขมรที่ชน โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจรีบพากุ้งไปตรวจเอ็กซเรย์ที่โรงพยาบาล ผลออกมากระดูกไม่เป็นอะไร แค่ฟกช้ำนิดหน่อยสร้างความแปลกใจกับ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เพราะรถพุ่งเข้ามาชนอย่างแรงมาก ซึ่งใครๆ ก็เห็นว่าชนเต็มแรง แต่ร่างกายของเธอกลับไม่เป็นอะไร
คุณกุ้งกลับมาถึงกรุงเทพฯ รีบเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่สาวฟัง ด้วยความเชื่อว่าเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเพราะบุญเท่านั้นที่คอยติดตามช่วยเหลือให้แคล้วคลาด และปลอดภัยได้

	แม้กระแสสื่อจะบิดเบือนการสร้างความดีของวัดพระธรรมกาย แต่ครอบครัวนี้ไม่เคยหวั่นไหวในการทำความดีเลย

คุณโสมวรรณา และคุณภัทรภร ประสบกับอานุภาพของบุญกุศลที่คอยคุ้มครองผู้ที่เป็นเจ้าของ ตามเหตุและปัจจัยที่ทั้งสองท่าน ได้เพียรประกอบทั้งทางกาย วาจา และใจ ยิ่งบุญที่ประกอบขึ้นมามีผลานิสงส์อันยิ่งใหญ่ ให้ประโยชน์ทั้งทางตรงและทางอ้อมแก่มวลมนุษยชาติ ร่วมกันสร้างมหาเจดีย์ที่ยิ่งใหญ่ ต่อไปจะเป็นศูนย์รวมที่ชุมนุมของคนดี ที่มุ่งแสวงหาความสุขจากการทำความดี ตามแบบอย่างของพระอริยเจ้าทั้งหลาย

คุณโสมวรรณา และคุณภัทรภร ได้หมั่นตรึกระลึกถึงบุญนี้อย่างสม่ำเสมอ ด้วยการทำใจให้ผ่องใส มีพระมหาสิริราชธาตุ ซึ่งเปรียบเสมือนพระรัตนตรัยภายใน คอยประคองให้อยู่ที่ศูนย์กลางกายในตัวเอง ซึ่งเป็นจุดเชื่อมที่ลัดที่สุด ตรงที่สุด ในการที่ใจจะแล่นเข้าไปหาบ่อเกิดแห่งความสุข ความสำเร็จทั้งปวง