สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๐๙
อย่ากังวล : เมื่อย ก็ให้เปลี่ยนอิริยาบถ เปลี่ยนท่านั่ง เรื่องร่างกายอย่าไปกังวล เราสนใจที่ใจหยุดใจนิ่งเท่านั้น เราไม่ได้มาแข่งกับอะไร หรือจะเอาแพ้ชนะ แล้วเราก็ไม่ได้มาฝึกความอดทนด้วย แต่เรามาฝึกหยุดนิ่ง มันคนละเรื่องกัน ต้องมุ่งการหยุดนิ่งภายในเป็นสิ่งสำคัญ ส่วนเรื่องข้างนอกจะเคลื่อนไหวอย่างไร อย่าไปสนใจ
ทางลัดที่สุด คือ หยุดนิ่ง : ต้องไม่มีความกังวลนะ ตรงนี้สำคัญ เราลองวัดตัวเราเองดูนะว่า เราติดอะไรไหม? เราลองนึกถึงความยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ที่ท่านไม่ติดอะไรเลย ไม่ติดยากกว่าติดนะ ทุกอณุวินาทีมีคุณค่าต่อเข้าถึงพระธรรมกาย ถ้าเราได้อารมณ์ที่ไม่ติดอะไรเลยจะง่าย ทางลัดที่สุด คือหยุดกับนิ่งอย่างเดียว เราต้องทิ้งอารมณ์ทุกอย่าง บางคนมานั่งธรรมะ ก่อนบวชก็แสวงหาอะไรต่าง ๆ มีรถ มีบ้าน ก็ยังไม่ใช่ แต่ตอนนี้พบแล้ว เพราะได้อารมณ์ความสุขจากภายใน
คุณครูไม่ใหญ่
