พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

   แม่ชีทองสุขเข้าถึงธรรม เพราะขัดกระโถน

โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ ตอนที่ 90 โดยสิงหล 28 ต.ค. 58

    
       แม่ชีทองสุขเข้าถึงธรรม เพราะขัดกระโถน
      ในเรื่องเหตุ ที่เข้าถึงธรรมนั้น แม่ชีจันทร์ ขนนกยูง ซึ่งเป็นผู้ใกล้ชิดกับแม่ชีทองสุขได้เล่าให้ฟังในหนังสือ วิปัสสนาบันเทิงสารว่า

   "พี่สุขเขาพิลึกล่ะ ก่อนจะได้ธรรมะ ก็ต้องเทกระโถนน้ำหมาก หมดศาลาเลย ตอนนั้นเขาเป็นแม่ค้า ขายมะพร้าว พอได้ยินข่าวว่า หลวงพ่อสอนธรรมะ ก็อุตส่าห์มาเรียน  ทิ้งลูก 2คนไว้บ้าน ตอนนั้นลูกก็ยังไม่โตเท่าไหร่ ใครๆที่มาเรียนพร้อมกัน ก็ได้ธรรมะหมด เหลือแต่พี่สุขเท่านั้น   นั่งเท่าไหร่ๆก็ไม่ได้   วันหนึ่งน้ำขึ้นเต็มฝั่ง พี่สุขเขาก็โมโหตามน้ำขึ้นมา เชี่ยวไหมล่ะ  ใครๆจะห้ามเขา เขาก็ไม่เชื่อหรอก เขาคว้ากระโถนน้ำหมากเลอะๆเทอะๆ ในศาลาหลังเก่าไม่รู้กี่ใบๆ ขนเอาไปลงคลอง ขัดไปเขาก็ว่าคาถาของเขาไป เสียงพึมพำว่า "กิเลสมันหนานัก ขัดมันเสียบ้าง เจ็บใจนัก ใครเขาได้กันหมด เหลือคนเดียว เจ็บใจ ต้องขัดมันออกเสียไอ้กิเลสนี้"

      วันนั้นกระโถนขาวสะอาด หมดทั้งศาลาเลย เขาได้ธรรมะ แปลกประหลาดกว่าใครหมด  ใครๆเขาโดยมาก ก็นั่งเข้าที่ได้ธรรมะ แต่พี่สุขเขาเดินแล้วได้  ไม่ใช่เดินจงกรมจงแบนอะไรหรอก 

       เขาก็มานั่งเรียนตั้งแต่เช้า ก็ไม่เห็นอะไร เขาหิวข้าวก็ค่อยๆ เดินไปซื้อข้าวที่ประตูน้ำ ขณะที่เดินนั้น ใจเขายังผูกพันอยู่กับธรรมะ เขาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆและค่อยๆเดินไปเงียบๆ พอจนถึงท่าน้ำ เขาก็เห็นแสงสว่างวูบขึ้นหน้าเขา  แล้วจึงเห็นองค์พระ เขาบอกว่าเขาตกใจยืนตะลึงอยู่กับที่ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จิตก็รู้ว่า นั้นพระธรรมกายแน่แล้ว ก็ปลื้มใจ บอกไม่ถูก ค่อยๆ เดินไปซื้อข้าว กินได้ 2-3 คำก็เลิก ค่อยๆเดินกลับมาศาลา บอกอาจารย์ผู้หญิง ดูเหมือนชื่อบุญช่วย อาจารย์ซักไซร้ไล่เรียงว่า เห็นข้างนอกหรือข้างใน ซักอยู่นานจึงบอกว่า ใช่พระธรรมกายแล้ว ให้พี่สุขนอนค้างศาลาอีก 1คืน และได้สอนวิชชาต่อให้ และต่อมาอาจารย์ก็ขอรัตนะ7
ให้ พี่สุขเขาได้ธรรมะก่อน แล้วจึงมาบวช เมื่อบวชใหม่ๆ ก็ยังไม่มีบ้านอยู่ หลวงพ่อให้อยู่ในโรงงาน นอนตรงใกล้ๆพระเจดีย์สำเภานั่นแหละ

   (เรื่องเล่าโดย แม่ชีทองสุข สำแดงปั้น    บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม2)