หายสงสัยด้วยตัวของเราเอง

วันที่ 03 พย. พ.ศ.2558

 

หายสงสัยด้วยตัวของเราเอง

 

สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๑๓๓

        หายสงสัยด้วยตัวของเราเอง : เราต้องดูให้แจ่มแจ้ง อย่าไปติดสัญญา ความทรงจำที่เราเคยศึกษามา รู้ญาณเราจะขยายกว้างมากขึ้น เราจะเกิดความมั่นใจ และหายสงสัยด้วยตัวของเราเอง เราจะเกิดความปลาบปลื้มปีติและภาคภูมิใจ เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ผู้มีความเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้นความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์นั้นย่อมสิ้นไป ธรรมะก็คือความบริสุทธิ์ ความสว่าง พราหมณ์ก็คือผู้ฝึกฝนทำหยุดนิ่ง เพียรก็คือทำหยุดนิ่ง เพ่งก็คือหยุด เมื่อนั้นพราหมณ์ย่อมหายสงสัย

         หยุดความอยาก : หยุดความอยาก  เพราะความอยากเป็นสมุทัยบ่อเกิดแห่งความทุกข์  แม้อยากจะเห็นธรรมะ ซึ่งจิตเป็นกุศลธรรมก็ตาม  แต่เจือไปด้วยโมหะ คือ ความรู้ที่ยังไม่สมบูรณ์เพราะฉะนั้น ประสบการณ์ภายในจึงไม่มีอะไรใหม่ให้ดู  เพราะเรามีความอยากเข้าไปเจืออยู่ โดยไม่รู้ตัว  เพราะเรารู้ว่า ถ้าเห็นธรรมะแล้วดี จะไปนรกสวรรค์ได้  ไปศึกษาเรื่องราวที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปรู้ไปเห็นได้  เราเลยอยากได้มากเกินไป  เพราะอยากแท้ ๆ จึงทำให้แย่อยู่ทุกวันนี้ เพราะฉะนั้น ต้องหยุดอย่างเดียว ไม่มีอะไรใหม่  หรือแม้มีอะไรใหม่ ก็ต้องหยุดเฉย ๆ  ไม่มีอะไรใหม่ให้เราดู เราก็นิ่งเฉย ๆ ช่างมัน  ไม่ได้แปลว่า เรานั่งแล้วสูญเปล่า ไม่ก้าวหน้า    นั่นเราคิดไปเอง 

 

คุณครูไม่ใหญ่

 

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.011413518587748 Mins