ดู แล้วจำไปบอกเล่า แก่ชาวมนุษย์
โอวาทหลวงปู่วัดปากน้ำ ตอนที่ 95 โดยสิงหล 2 พ.ย. 58
ยมบาลร้องเสียงดังว่า “แยกมันไปคนละขุม’’ พวกทหารก็ตรงเข้า กระชากมือออกจากกัน แล้วลากไปโดยเร็ว เสียงคนทั้งสองร้องเรียกหากันอย่างโหยหวน
พอยมบาลลุกขึ้น จะกลับเข้าข้างใน ก็สั่งทหารที่เฝ้าหน้าศาลว่า ลูกศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญ มาแอบดูอยู่คนหนึ่ง จงอนุญาตให้แกดู จะได้จำไปบอกเล่า แก่ชาวมนุษย์ จะได้ไม่กล้าทำบาปหยาบช้า นรกกี่ขุมๆก็เต็มล้นหมดแล้ว เพราะคนใจบาปมากเหลือเกินสั่งแล้วก็เข้าไป ทหารก็ให้ผู้หญิงคนหนึ่งท่าทางจัดจ้าน เหมือนเป็นเจ้าหน้าที่ในเมืองนรกคนหนึ่ง มาพาแม่อาจารย์ บอกว่า ไปเที่ยวดูขุมต่างๆกันเถอะ แม่อาจารย์อยากดูอยู่แล้ว ก็รีบลุกขึ้นตามเขาไป อย่างว่าง่าย
เขาพาเดินมาถึงห้องขัง ที่มีคนอยู่กับหมา แม่อาจารย์จึงถามเขาว่า “ทำไมจึงเอาคนไปไว้กับหมา’’ เขาตอบว่า “คนเหล่านี้มีโทษ ในเรื่องขืนใจหมา คือหมาบางตัวก็มีจิตใจดี ซื่อตรงต่อสามีหรือภรรยาของมัน แต่คนต้องการอยากจะได้ลูกไว้ขาย ก็บังคับหรือล่อให้มันกินยาเพิ่มความกำหนัด แล้วบังคับ ให้ผสมพันธุ์กับตัวอื่นๆ ที่มันไม่รัก ทำให้มันได้รับความเจ็บปวด ครั้นเวลามันตาย มันก็มาฟ้อง จึงต้องจับขังไว้กับหมา หมามันจะกัดทุกวันและทุกเวลาที่จะนอนหลับ’’
อาจารย์ฟังแล้วก็ตกใจ มองไป ก็แลเห็นคนที่ถูกจับขัง อยู่กับหมานั้น ต้องเที่ยวหลบเขี้ยวหมา อยู่อย่างวุ่นวาย เพราะหมาตัวใหญ่เกือบเท่าลูกม้าและดุร้ายมาก กัดตามหน้าและคอของคน อาจารย์เห็นแล้วมีความกลัวจึงถามว่า “หมาตัวนี้หรือที่ถูกข่มเหง’’ผู้หญิงผู้คุมตอบว่า "ไม่ใช่ นี่เป็นหมาของยมบาล มีไว้สำหรับลงโทษผู้ทำผิด ไม่ใช่หมาคู่เวรคู่กรรมกัน’’
(เรื่องเล่าโดย แม่ชีทองสุข สำแดงปั้น บุคคลยุคต้นวิชชาเล่ม2)
