สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๒
หาจุดสบายให้เจอ : รักษาใจให้ใส ๆ กันนะ รักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ จิตจะบริสุทธิ์เกิดจากใจที่หยุดนิ่ง หนีหลักการนี้ไม่พ้น ในการเข้าถึงธรรมะภายในต้องประกอบความเพียร หมั่นสังเกตทั้งในรอบและนอกรอบ โดยหาจุดสบายให้เจอ หาจุดที่เราวางใจแล้วสบาย จากนั้นให้ประคองอย่างต่อเนื่อง ฝึกใจให้หยุดนิ่งเพื่อประโยชน์ต่อตนเอง ทำสบาย ๆ แม้ไม่เห็นอะไรก็ตาม ฝึกไปเรื่อย ๆ ต้องรีบชิงช่วงในวัยที่แข็งแรง ฝึกใจให้หยุดนิ่งให้ได้เต็มที่นะลูก
มัชฌิมาปฏิปทา : จุดเริ่มต้นของการเดินทางไปสู่จุดหมายปลายทางของชีวิต ที่จะทำให้เราหลุดพ้น จากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามารได้นั้น คือ เราต้องตั้งใจปฏิบัติธรรม ให้ใจเราหยุดนิ่ง กระทั่งเข้าถึงแหล่งแห่งความบริสุทธิ์ภายใน ใจหยุดจะเป็นตัวสำเร็จ และเป็นสิ่งที่ทำให้ใจเราบริสุทธิ์ เราจะเข้าถึงความบริสุทธิ์ตามที่ปรารถนาได้ ต่อเมื่อใจหยุดใจนิ่ง ตรงศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ แล้วจะเห็นความบริสุทธิ์เกิดขึ้นตรงนั้น ดวงใจของเราจะใสเกินใส ไม่มีความใสใด ๆ ในโลกมาเทียบได้ และก็สว่างที่สุด ไม่มีความสว่างใด ๆ ในโลกจะเทียบได้ แม้ความสว่างของดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ความใสสว่างภายใน เป็นความสว่างที่มาพร้อมกับความสุข และเป็นแสงสว่างแห่งความบริสุทธิ์ในใจเรา ตอนนั้นจิตของเราจะมีคุณภาพ เป็นอิสระ เป็นตัวของตัวเอง ไม่ถูกใครบังคับบัญชา แล้วก็เป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุขที่แท้จริงที่ไม่มีวันสิ้นสุด และเป็นสิ่งคงที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ณ ตำแหน่งศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ตรงนี้ ความบริสุทธิ์ผุดผ่องของใจจะบังเกิดขึ้น เป็นจุดเริ่มต้นที่จะเดินทางไปสู่พระนิพพาน ไปสู่ที่สุดแห่งธรรมที่อยู่ภายในตัวของเรา เป็นจุดที่พระพุทธเจ้าทุกพระองค์และพระอรหันต์ทั้งหลาย ท่านเริ่มต้นทางแห่งความบริสุทธิ์ตรงนี้ แล้วก็ทำใจให้หยุดให้นิ่งเรื่อยไปพอถูกส่วนเข้าก็จะพบเส้นทางสายกลางภายใน จะเห็นทางแห่งความบริสุทธิ์ ที่เรียกว่า “วิสุทธิมรรค” และเป็นทางไปของพระอริยเจ้าทั้งหลาย ที่เรียกว่า “อริยมรรค” อันเป็นทางสายกลางภายใน ที่เรียกว่า “มัชฌิมาปฏิปทา” อยู่ภายในกลางตัว ตรงนี้แหละ คือ จุดเริ่มต้นแห่งความบริสุทธิ์
คุณครูไม่ใหญ่
