สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๓๒๙
นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ อย่างสบาย : ลูกตั้งใจนั่งธรรมะกันนะ ให้นึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ นึกถึงท่านอย่างสบาย ๆ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ท่านมีบารมีมาก เมื่อลูกนึกถึงท่าน ลูกจะมีความสุขใจ ปลื้มใจและปีติใจในการที่ตัดสินใจมาสร้างบารมี โดยทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างมาสร้างบารมีติดตามไปกับท่าน เพราะฉะนั้น การที่ให้ทุกคนนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เราต้องภูมิใจ ปลื้มใจและปีติใจในการนึกถึงท่านเป็นอารมณ์ นึกถึงท่านอย่าง นิ่งๆ เบาๆ สบายๆ ที่ศูนย์กลางกาย และต้องทำให้ได้ทั้งวันและทุกวัน แม้ลูกได้รับบุญงานหยาบ อย่าให้อะไรมาเป็นอุปสรรคในการปฏิบัติธรรม อย่ามีข้ออ้าง ข้อแม้และเงื่อนไขในการปฏิบัติธรรม ให้ฉลาดในการนึกคิดที่จะน้อมนำใจของเราให้หยุดนิ่ง
ลูกต้องนั่งจนใจนิ่ง จนให้มีความปีติ มีความสุขและภาคภูมิใจ ซึ่งมีจุดตรงนี้เป็นจุดเริ่มต้น ต้องเห็นหลวงปู่ให้ชัด ใส สว่างให้มากที่สุดทีเดียว ถ้านึกได้อย่างนี้ ความปลื้มปีติและความภาคภูมิใจก็จะเกิด ใจจะปีติ มีความสุข และทำให้ใจหยุดนิ่งได้เร็วและง่ายมากขึ้น
เพราะฉะนั้น ต้องนึกให้ได้อย่างสบาย ๆ มีความสุข บริสุทธิ์ นึกอย่างนี้ให้ต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน ให้ติดเป็นนิสัยเลย นึกเบา ๆ สบาย ๆ แตะใจเบา ๆ ถ้าเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ชัดแล้ว ใสแล้ว สว่างแล้ว ก็ให้นิ่งต่อไป อย่าไปตั้งใจมาก ไม่เกิดประโยชน์ ไม่ถูกวิธีการ อย่าไปกดลูกนัยน์ตา ให้ปรือตา นิ่ง ๆ สบาย ๆ ไม่ช้าหรอก เดี๋ยวก็จะได้ กันทุกคน
คุณครูไม่ใหญ่
