สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๒๓๒
ตรึกบ่อย ๆ : ถ้าหากเราตรึก เรานึกเรื่อย ๆ ผูกสมัครรักใคร่ในวิชชาธรรมกาย เห็นพระในตัวบ่อย ๆ หนัก ๆ เข้า เดี๋ยวจะคล่องเอง ถ้าเราตรึกตลอดเวลา เวลาเรานั่งจะง่าย แล้วทำต่อไปได้อย่างสบาย ๆ จะดูว่า เรารักที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายจริงแค่ไหน ให้เราดูว่า เวลาอยู่นอกห้อง เราเอาใจจรดกลางไว้ตลอดเวลาหรือเปล่า
มองภายใน : มีหมอท่านหนึ่งลูกนัยน์ตาเพิ่งมามองไม่เห็นไม่กี่ปี หลวงพ่อบอกหมอคนนี้ว่าปกติมนุษย์ทั่วทั้งโลกก็มองไม่เห็นวันละ ๘ ชั่วโมง คือตอนนอนหลับ พอลืมตามองเห็น ๑๖ ชั่วโมง มองไม่เห็นมากกว่าคนอื่น ๑๖ ชั่วโมง นอกจากนั้น บางคนทางธรรมที่มีบุญมาก ก็มองไม่เห็นมากขึ้นตอนนั่งสมาธิ ๑๐ ชั่วโมง รวมแล้ว ๑๘ ชั่วโมง หมอท่านนี้มองไม่เห็นมากกว่าเขานิดเดียวเอง แต่บางคนที่มองเห็นโลกภายนอกมากกว่านี้ เห็นแล้วก็นำความฟุ้งซ่านเข้ามาในใจ แต่มีการมองอีกแบบหนึ่ง คือการมองภายใน และตอนนี้หมอมีเวลามองภายในมากกว่าคนอื่น
คุณครูไม่ใหญ่
