สรุปโอวาทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมที่ ๓๖๔
มีสุขจึงถูกหลักวิชชา : เวลานั่งปฏิบัติธรรม ต้องนั่งให้ถึงจุดที่มีความสุข ความบริสุทธิ์ ถึงจะถูกหลักวิชชา ปล่อยใจ ทำใจสบาย ๆ นิ่งไปในกลางพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ให้ประกอบความเพียร ให้ประคองใจให้หยุดอยู่ที่ศูนย์กลางกายให้ได้ตลอดเวลา
ถ้านั่งแล้วมีความสุขเป็นบางช่วง หรือมีอารมณ์ที่ยังไม่สุข ไม่ทุกข์ แสดงว่ายังนิ่งแน่นไม่สมบูรณ์
ลูกเดินทางมาใกล้ถึงจุดหมายแล้ว เหลืออีกนิดเดียว ถึงจะถึงเส้นชัย อย่าไปกังวลว่า…จะทำไม่ได้ ไม่เห็นธรรมะ ไม่ต้องกังวลอะไรเลย ให้ใจใส ๆ เบิกบาน มีความสุข ลูกปล่อยใจนิ่ง ๆ เฉย ๆ ให้ทำอย่างที่ลูกตั้งใจทำเอาไว้ คือ ทำนิ่ง ๆ จะทำได้ เห็นธรรมะได้อย่างสะดวกสบาย เดี๋ยวทำได้เอง
ควบคู่กัน : การปฏิบัติธรรม...ต้องทำตลอดเวลาควบคู่กับการทำงาน ทำอย่างนี้จะเป็นผลให้จิตใจเราสะอาดบริสุทธิ์ เข้มแข็ง มีความสุข สามารถสอนตนเองได้ และบรรลุวัตถุประสงค์ของการบวช เพราะฉะนั้น อย่าขาดการปฏิบัติธรรม อย่ามีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น
คุณครูไม่ใหญ่