หลวงพ่อสอนอะไร

หลวงพ่อสอนอะไร (ตอนที่ ๔๘)
การทำงานเป็นทีม

     จากการที่อาตมาเป็นลูกชายคนเดียวในบ้าน จึงมีห้องส่วนตัวแยกออกจากญาติ ๆ ผลที่ตามมาคือ ชอบทำอะไรคนเดียว และขี้รำคาญ ถ้าทำอะไรกับคนอื่นแล้วเขาชักช้า หรือเขาเร็วแล้วไม่รอเรา ทำให้เป็นคนหงุดหงิดง่าย และไม่ค่อยจะถนอมน้ำใจใคร

     เมื่อเข้ามารับการอบรมธรรมทายาท ต้องอยู่ร่วมกับผู้คนที่เราไม่รู้จักมาก่อนเลย ทำให้ต้องปรับตัวค่อนข้างมาก จากคนที่ต้องให้คนอื่นเอาใจ ตามใจ ต้องมาคอยเอาใจผู้อื่น ไม่อย่างนั้นจะไม่ผ่านการประเมิน

    สิ่งที่ต้องอดทนอย่างมากอีกเรื่องคือ จากเดิมที่เคยนอนคนเดียว จะทำเสียงดังแค่ไหน ก็ไม่มีใครว่า จะทำอะไรก็ไม่ต้องคำนึงถึงคนอื่น ต้องมาคอยระมัดระวัง จะลุกจะเดินต้องเบา ๆ ช่วงเดือนแรกที่ต้องมาอยู่รวมกันในกุฏิเดียวกันถึง ๒๐ ชีวิต เป็นที่ทรมานมาก แทบจะนอนไม่หลับ มีความรู้สึกเหมือนอยู่กลางป่าเขา มีเสียงคำรามเสียงสูงต่ำตลอดคืน แต่พอปรับตัวได้ เลยค้นพบว่า เราก็เสียงกรนดังไม่แพ้คนอื่นเหมือนกัน

     เมื่อไปอยู่ต่างประเทศ แม้จะมีห้องพักหลายห้อง เพียงพอต่อการที่จะอยู่ได้ห้องละคน แต่หลวงพ่อทัตตชีโวก็ให้พักกันห้องละ ๒ รูป ท่านเคยถามว่า

     “ รู้ไหมว่า ทำไมกุฏิที่พวกเราอยู่ที่เมืองไทย หลวงพ่อจึงให้อยู่รวมกันห้องละหลายรูป ทั้งที่โดยพื้นที่ในการก่อสร้างที่พัก เราสามารถจะทำให้เป็นห้องละองค์ได้ ”

     “ หลวงพ่อต้องการให้ดูแลกันใช่ไหมครับ ”

     “ มันไม่เพียงเท่านั้น จริงอยู่ว่า นั่นคือ เหตุผลหนึ่งที่ต้องดูแลกัน เพราะพวกเราทิ้งบ้านช่องห้องหอมาอยู่วัดกัน หากไม่ดูแลกันแล้วใครจะดูแล แต่อีกประการหนึ่งคือ หลวงพ่อต้องการให้พวกเราฝึกความอดทน ให้รู้จักทนคน พวกเรามาจากร้อยพ่อพันแม่ การอบรมหล่อหลอมที่บ้านก็ไม่เหมือนกัน ความหยาบความละเอียดก็ไม่เท่ากัน การที่มาอยู่รวมกันแบบนี้แหละ จะทำให้รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา ”

     เมื่อหลวงพ่อบอกอย่างนี้ ทำให้อาตมานึกถึงเมื่อครั้งที่มีโอกาสติิดตามหลวงพ่อธัมมชโยและหมู่คณะไปปฏิบัติธรรม หลวงพ่อธัมมชโย เคยพูดว่า 

     “ การทำงานเป็นทีมเป็นเรื่องสำคัญ อย่าว่าแต่การทำงานหยาบเลย แม้แต่งานละเอียด ก็ต้องอาศัยใจที่ละเอียดพอ ๆ กัน เท่าเทียมทันกันทั้งทีม จึงจะสามารถทำอะไรได้ หากทำโดยลำพังได้ ป่านนี้หลวงพ่อก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องสร้างทีมแล้ว ”

ซึ่งเรื่องนี้ก็สอดคล้องกับที่หลวงพ่อทัตตชีโว ท่านเคยสอนว่า 

     “ บางคนชอบทำงานคนเดียว เพราะรู้สึกว่าไม่ต้องเสียเวลาไปรอใคร ก็ขอให้คิดดูให้ดี ว่าเรามีความรู้ ความสามารถแค่ไหน ดูอย่างหลวงพ่อธัมมะ ท่านรอบรู้สารพัด แต่ท่านก็ยังต้องสร้างทีม เพราะแม้เราจะเก่งแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรพร้อม ๆ กันได้ ในเวลาที่จำกัด"

      อาตมาเคยกราบเรียนถามหลวงพ่อทัตตชีโวว่า 

      “ หลวงพ่อครับ ในการสร้างทีม ในฐานะของหัวหน้างาน เราจะมีหลักอย่างไรครับ ”

      “ คนโบราณสอนไว้ ให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา นั่นคือสรุปง่าย ๆ จะทำอะไรกับใครก็ตาม ให้นึกว่า อะไรที่เราไม่ชอบเขาก็ไม่ชอบเช่นกัน เพราะฉะนั้นนอกจากจะยึดหลักที่พุทธองค์ให้ไว้ คือ สังคหวัตถุ เอาไว้ผูกใจกันแล้ว ที่สำคัญคือหัวหน้าต้องไม่เอาตัวเอง เป็นศูนย์กลางของโลกและจักรวาล ต้องปรับตัวเข้าหาคนอื่นบ้าง รับฟังความเห็นของเพื่อนร่วมงานด้วย ที่สำคัญก็ต้องทนนั่นแหละ
จำไว้นะว่า ทนเขาได้ ก็ใช้งานเขาได้ ”

ขอขอบคุณบทความดี ๆ จาก 
อาสภกันโต ภิกขุ
๘ ก.ย. ๕๙
anacaricamuni.blogspot.ae