ความฟุ้งซ่านขณะนั่งสมาธิ
หลายคนคงประสบปัญหาขณะนั่งสมาธิที่คล้าย ๆ กันอยู่เรื่องหนึ่ง คือ เรื่องความฟุ้งซ่าน เพราะตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งเข้านอน ใจเราต้องซึมซับรับรู้เรื่องราวปัญหาอะไรต่าง ๆ ตั้งมากมาย เมื่อเวลามานั่งสมาธิ จึงต้องเสียเวลาฟุ้งซ่านอยู่นานกว่าใจจะรวมหยุดนิ่ง...
ดังนั้น เวลานั่งสมาธิจึงมีความจำเป็นที่จะต้องปรับอารมณ์ในเบื้องต้น เพื่อให้ใจรวมหยุดนิ่งได้ง่าย ดังที่หลวงพ่อท่านบอกให้ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว คือ ให้ทำความรู้สึกประหนึ่งว่า เรากำลังจะละโลก ทิ้งกายหยาบนี้ไป เพราะสภาพใจตอนนั้น มันไม่เอาอะไรแล้ว ไม่มีอะไรที่จะติดตัวไป แม้มีทรัพย์มากมายก็ติดตัวไปไม่ได้ อวัยวะก็มีแค่นี้ ชีวิตก็แค่นี้ แม้ป่วยจะรักษาอย่างไรในที่สุดก็ต้องตาย ชีวิตเป็นของขอยืมชั่วคราว ต้องเอาสิ่งที่ดึงใจออกนอกศูนย์กลางกายออกไปให้หมด ถ้าเราไม่ติดอะไรเลย แม้กระทั่งชีวิต ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง ทำอารมณ์ได้อย่างนี้ ใจเราจะรวมหยุดนิ่งได้เร็ว การนั่งสมาธิในแต่ละรอบของวัน จะเป็นชั่วโมงหยุดนิ่งที่มีคุณภาพ ใจเราจะนิ่งแน่นมากขึ้น คือ ความคิดอื่นจะแทรกเข้ามาไม่ได้เลย แล้วใจก็จะดิ่งเข้าไปสู่ภายในอย่างเดียว ทำให้สามารถเข้าถึงธรรมได้อย่างง่าย ๆ สบาย ๆ
Cr. วารสารอยู่ในบุญ สำนักสื่อธรรมะ
