สมความปรารถนา
คุณยายมีความปรารถนาภายในใจที่ท่านนึกคิดเอาไว้โดยที่ไม่เคยบอกใคร แต่ท่านเปิดเผยให้หลวงพ่อได้ทราบในภายหลังเมื่อท่านสมความปรารถนาแล้ว เนื่องมาจากสมัยที่ทําวิชชากับพระเดชพระคุณหลวงปู่นั้น ท่านไม่ค่อยได้รับอนุญาตให้ไปไหนมาไหนเหมือนกับคนอื่นๆ เพื่อนพี่น้องนักศึกษาวิชชาธรรมกายที่ร่วมรบในสมรภูมินั้นเมื่อจบสงครามโลกแล้ว บางท่านก็ถูกส่งไปเผยแผ่บางท่านก็ได้ไปทําบุญที่นั่นที่นี่ ได้เป็นเจ้าภาพบวชพระบ้าง สร้างวัด สร้างสํานักปฏิบัติธรรมในที่ต่างๆ แต่คุณยายเองไม่ค่อยมีโอกาสได้ทําอย่างนั้น แม้ท่านจะอยู่ในโรงงานทําวิชชาอย่างมีความสุข แต่ท่านก็อยากจะทําบุญกุศลอย่างคนอื่นๆ เขาบ้าง
ในที่สุดแล้ว เมื่อท่านได้มาสร้างวัดพระธรรมกาย คุณยายก็ได้มีโอกาสเป็นเจ้าภาพบวชพระนับหมื่นรูป โดยได้รับความเมตตาจากพระมหาเถรานุเถระที่เอ็นดูได้มาเป็นพระอุปัชฌาย์พร้อมกับให้คําแนะนําและการสนับสนุนอันดี นอกจากนี้คุณยายยังได้มีโอกาสเป็นประธานทอดกฐิน ทอดผ้าป่า เลี้ยงภัตตาหารแด่พระภิกษุสามเณร เดินทางไปยังจังหวัดต่างๆ เพื่อชักชวนศิษยานุศิษย์ให้มาร่วมบุญกับท่าน สมดังความปรารถนาที่เคยตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่สมัยอยู่ในโรงงานทําวิชชา
