อย่าหวังให้ใครอุทิศบุญไปให้
เราอย่าไปหวังให้ผู้ที่มีชีวิตอยู่เขาทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เลย ให้คิดว่า...ถ้าเขาทำให้นั่นเป็นผลพลอยได้ เพราะผู้ที่อยู่ในโลกมักจะถูกหล่อหลอมด้วยเรื่องราวที่ให้ข้องอยู่กับโลก ความรู้เกี่ยวกับเรื่องวิชชาของชีวิตไม่มี มีแต่วิชาหาเลี้ยงชีพเท่านั้น เพราะฉะนั้นเขาจะ
รู้เรื่องการทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้นั้นอย่าพึงหวัง
แม้เราเองก็เถอะ ก่อนที่จะมารู้เรื่องราวความจริงของชีวิต ก่อนนี้เราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องในปรโลก ปู่ย่าตายายบรรพบุรุษของเราละโลกไปแล้ว เรายังไม่ค่อยทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่านเลย ปีหนึ่งก็อาจจะทำกันครั้งหนึ่ง โดยอ้างว่า ไม่มีเวลา จะต้องทำมาหากิน ต้องทำมาค้าขาย ต้องเลี้ยงลูก เลี้ยงครอบครัวบ้าง อ้างกันไปอย่างนั้น หรือบางทีก็เพราะความไม่รู้จริง ๆ
ชีวิตในปรโลก เป็นอยู่ได้ด้วยบุญ ด้วยบาป ด้วยตัวของเราเอง อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ คือ เราต้องพึ่งตัวเองด้วยการสั่งสมบุญทั้งทาน ศีล ภาวนาให้มาก ๆ ด้วยตัวเองตอนที่มีชีวิตอยู่
๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๕
คำสอนคุณครูไม่ใหญ่
