ทำบุญแล้วอธิษฐาน..เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่?
ทุกครั้งที่ทำบุญ
เราต้องอธิษฐาน
เป็นอธิษฐานบารมีของเรา
อธิษฐานบารมี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ก็ทำ มาตลอดนะ
จะทำ บุญอะไร พระองค์ก็อธิษฐานขอเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นภูมิที่
ยิ่งใหญ่กว่าการเป็นพระเจ้าจักรพรรดิที่ปกครองทวีปทั้งสี่ รอบเขาพระสุเมรุอันเป็นที่ตั้งของสวรรค์
ฉะนั้น เราทำ บุญอะไร เราต้องอธิษฐาน เซ็ตโปรแกรมภายในตัว
เป็นเป้าหมายของชีวิตเอาไว้ จะทำ บุญเล็ก บุญปานกลาง บุญใหญ่จะต้องอธิษฐานจิตให้ดี
ทีนี้เราเคยได้ยินคำ ว่า “ค้ากำ ไรเกินควร” ขอทำ ความเข้าใจว่า
นี่ไม่ใช่การค้า ไม่ใช่ธุรกิจแต่เป็นเรื่องจิตใจ เราทำ ตามคำ สอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งที่เราตั้งความปรารถนาที่จะเป็น จุลเศรษฐี มหาเศรษฐี บรมเศรษฐี ถ้าไปเทียบกับความปรารถนาที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มันนิดเดียว เพราะฉะนั้นการอธิษฐานไม่ได้เป็นการค้ากำ ไรเกินควร ของ
พระองค์แม้ให้อาหารกับคนที่มีศีลเพียงเล็กน้อย หรือแม้ให้สัตว์เดรัจฉาน
ก็ยังตั้งความปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้นเราจะไป
ใช้คำ ว่า “ค้ากำ ไรเกินควร” ให้อาหารนก แต่ตั้งความปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มันไม่ถูก
ดังนั้น การที่เราทำ บุญอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นใส่บาตร นั่งสมาธิ เราอย่าดูหมิ่นว่า เป็นบุญเล็กบุญน้อย ให้เราตั้งเป้าไปเลยในสิ่งที่เราปรารถนา เช่น ไปสู่ที่สุดแห่งธรรม อธิษฐานให้ครบถ้วนครอบคลุมทั้งหมด
คำ ว่า “ค้ากำ ไรเกินควร”
ต้องไปใช้กับนักธุรกิจ
จะมาใช้กับนักสร้างบารมี...ไม่ได้
เราไม่ได้ทำมาค้าขาย
แต่เราทำมาสร้างบารมี
๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
จากหนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่
