คือ..ความเรียบง่ายภายใน
ครูสอนภาษาท่านหนึ่งกล่าวว่า การเรียนภาษามันต้องง่าย ๆ
ตรงไปตรงมา เพราะภาษาหรือประโยคคำพูด ไม่ได้เริ่มต้นมาจาก
นักปราชญ์ บัณฑิต หรือบัญญัติสวรรค์ แต่เริ่มต้นจากชาวบ้านธรรมดา คือ มีประธาน มีกริยา แล้วก็มีกรรม ท่านก็ยกตัวอย่างว่า เช่น ฉันกินข้าว และหลังจากนั้นก็มีผูกประโยคกันให้ซับซ้อน ให้ดูเลิศหรูสละสลวยกันขึ้นมา
แต่จริง ๆ ก็มีความหมายแค่ ฉันกินข้าว
การปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกัน
จริง ๆ แล้วมันเรียบง่าย สบาย ๆ
เข้าถึงได้โดยไม่ยาก
ทำใจให้อินโนเซนท์เหมือนเด็ก ๆ ง่าย ๆ
เดี๋ยวก็เข้าถึงได้
แล้วสิ่งที่เป็นความลับ เหลือเชื่อ เช่น เรื่องนรก สวรรค์ นิพพาน ก็จะถูกเปิดเผยออกมา สว่าง กระจ่าง เหมือนเราชักม่านแห่งความมืด
ในยามรัตติกาล ให้แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์ ได้โคจรทำความสว่างแก่โลก มันก็ง่าย ๆ แค่นั้นเอง
๓๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๒
จากหนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ 2
