กัลยาณมิตร

..สิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เขาเป็น ..

                    เรือสำราญลำหนึ่งเจอมรสุมทางทะเล บนเรือมีสามีภรรยาคู่หนึ่ง กระเสือกกระสนมาถึงเรือชูชีพ บนเรือชูชีพมีเพียงที่ว่างที่เดียว
 

                   ทันใดนั้น  สามีผลักภรรยาไปข้างหลัง  ตัวเองโดดขึ้นไปบนเรือชูชีพ   ภรรยายืนอยู่บนเรือที่ค่อยๆจมลง  ตะโกนไปที่สามีประโยคหนึ่งว่า....

...เล่าถึงตอนนี้...

อาจารย์ถามนักเรียน：พวกเธอลองเดา ว่าผู้หญิงจะตะโกนว่าอะไร?
พวกนักเรียนต่างโกรธเกรี้ยว  ต่างพูดว่า： ฉันเกลียดคุณ ฉันมันตาบอด

ณ บัดดล อาจารย์สังเกตเห็นนักเรียนคนหนึ่งไม่พูดไม่จาตลอดเวลา  ก็เลยถามเธอ นักเรียนคนนี้พูดว่า

อาจารย์ หนูคิดว่าผู้หญิงคงจะตะโกนว่า---ดูแลลูกเราให้ดีดีนะคะ
อาจารย์ตกใจ ถามว่า เธอเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้แล้ว ใช่ไหม?

นักเรียนสั่นหัว "ไม่เคย แต่ตอนแม่หนูป่วยหนักก่อนตาย ได้พูดแบบนี้กับพ่อหนูค่ะ"
อาจารย์ซึ้งใจและพูดว่า คำตอบถูกต้อง

เรือจมลงไปแล้ว ผู้ชายกลับไปถึงบ้าน， เลี้ยงดูบุตรสาวตามลำพังจนโต
หลายปีผ่านไป ผู้ชายป่วยตาย，

ลูกสาวจัดข้าวของของพ่อ พบไดอารี่ของพ่อ
#ที่แท้ พ่อกับแม่ไปเที่ยวเรือสำราญ
แม่ก็ป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย
เงื่อนเวลาแห่งความเป็นความตาย，
พ่อฉวยโอกาสเดียวที่จะรอดชีวิต

เขาเขียนในไดอารี่ว่า ฉันอยากจะจมลงใต้ทะเลพร้อมเธอ
แต่ฉันทำไม่ได้ เพื่อลูกสาว ฉันจำต้องให้เธอ นอนหลับยาวอยู่ใต้ทะเลลึก
นิทานเล่าจบ ห้องเรียนเงียบกริบ，
อาจารย์รู้ว่า นักเรียนต่างก็เข้าใจนิทานเรื่องนี้กันหมดแล้ว

#ความดีและความชั่วในโลกนี้ บางครั้งดูสับสนไม่ชัดเจน แยกแยะไม่ออก，เพราะฉะนั้น อย่าตัดสินคนอื่นแบบผิวเผิน

#คนที่ชอบแย่งจ่ายบิลก่อน ไม่ใช่เพราะมีเงินมากไป   แต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินทอง

#เวลาทำงาน คนที่ยินดีทำมากกว่าคนอื่น ไม่ใช่เขาโง่ แต่เขารู้หน้าที่

#หลังจากทะเลาะกัน คนที่ขอโทษก่อน ไม่ใช่เขาผิด，แต่เขารู้จักทนุถนอมคนข้างกาย

#คนที่ยอมช่วยเหลือคุณ ไม่ใช่ติดค้างอะไรคุณ  แต่เขาเห็นคุณเป็นเพื่อนแท้

#คนที่ส่งข่าวสารให้คุณบ่อยๆ ไม่ใช่ว่างจนไม่มีอะไรทำ，แต่เพราะว่าในใจเขามีคุณ..

#ถ้าเห็นว่าเป็นประโยชน์แชร์ต่อได้เลย

..เก็บมาฝากจาก Timeline..