คำพ่อ คำเเม่
ตอน ทำใจได้ก็ไม่เดือดร้อน
ลูกรัก...
เวลาที่เราเกิดความทุกข์ เกิดความไม่สบายใจ หรือมีปัญหาชีวิตเกิดขึ้น วิธีแก้ที่ดีที่สุดซึ่งต้องทำให้ได้เป็นอันดับแรกก็คือ “ทำใจ” เราต้องทำใจให้ได้ก่อนแล้วค่อยไปคิดแก้ไขปัญหาต่างๆ ภายหลัง บางเรื่องแค่พอทำใจได้เท่านั้น ทุกอย่างก็จบสิ้น
ถ้าเรายังทำใจไม่ได้ที่ป่วยการที่จะมาคิดแก้ปัญหา อาจยิ่งแก้ยิ่งยุ่งก็ได้ วิธีทำใจก็คือตั้งสติให้ดี ผ่อนคลายอารมณ์เครียดลง พิจารณาให้ถ่องแท้ ทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นให้ดี สาวให้ถึงปมของเรื่อง มองให้เห็นความจริงว่าเรื่องหรือปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นมันเกิดขึ้นแก่เรามีเฉพาะแก่เราคนเดียวเท่านั้นหรือเกิดขึ้นแก่คนอื่น มีแก่คนอื่นด้วย คิดให้ถึงว่าคนอื่นเขามีเรื่องมีปัญหาอย่างเราไหม หนักหนาสาหัสกว่าเราไหม เรื่องอย่างนี้เป็นเรื่องปกติธรรมดาของทุกชีวิตใช่หรือไม่
ถ้าเราคิดทบทวนให้ถ่องแท้อย่างนี้ ก็จะมองเห็นความจริง และเมื่อพบความจริงด้วยตัวเองแล้วก็จะค่อยๆ ทำใจได้ เมื่อทำใจได้เรื่องใหญ่ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็ก เรื่องเล็กก็จะกลายเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง แล้วเราก็จะสบายใจเพราะ สามารถแก้ไขปัญหาได้ ด้วยความคิดและสติปัญญา ตนเอง
ลูกเอ๋ย อันความทุกข์นั้นมันเกิดขึ้นในใจ ใจเราไปยอมรับและยึดมันไว้ ทุกข์จึงอาศัยใจเราอยู่อย่างสบาย แต่ใจเราเองกลับเป็นทุกข์เพราะไปแบกทุกข์ไว้จนหนักอึ้ง ถ้าใจเราไม่ยอมรับ ไม่แยแส และไม่แบกมันไว้ ใจเราจะเป็นทุกข์ได้อย่างไร
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
