คำพ่อ คำเเม่
ตอน คนใจบอด
ลูกรัก..
ลูกคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า “มองกันแต่ในเเง่ดี" มาบ้าง คำพูดนี้บอกให้เราหัดมองแง่ดีของคนที่เรารู้จัก คนที่เราคบหา หรือคนที่อยู่ด้วยกับเรา เพราะคนเราทุกคนล้วนมีข้อบกพร่องในตัวด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีใครที่จะบริสุทธิ์ผุดผ่องไปเสียทั้งหมดจนหาที่ติมิได้
เมื่อรักจะคบกันรักจะอยู่ด้วยกันก็ควรมองหาแต่จุดดีของกัน ส่วนจุดด้อย หากมีไม่มากจนรับไม่ได้ก็มองข้ามไปเสีย ยกจุดดีที่มีมากกว่ามาเป็นจุดเด่น ก็จะทำให้ลบจุดด้อยของเขาหรือทำให้เจือจางลงไปได้
อันที่จริง คนเราทุกคนล้วนมีจุดดีด้วยกัน ทั้งนั้นถ้ามองด้วยใจเป็นธรรม คนที่มีใจเป็นธรรมย่อมจะมองเห็นความดีของคนอื่นได้ง่าย ส่วนคนที่มีใจไม่เป็นธรรมหรือขาดความยุติธรรม แม้คนอื่นจะมีความดีโดดเด่นอย่างไร ก็มักมองข้าม หรือทำมองไม่เห็นเสีย คนตาดีที่มองไม่เห็นความดีของใคร เขาเรียกว่าคนใจบอด
คนใจบอดจะมองไม่เห็นความดีของใคร ยึดถือแต่อคติเป็นที่ตั้ง เราจะหาความยุติธรรมจากคนใจบอดได้ยาก แม้ตัวเขาเองบางทีก็ไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำไปว่าตัวเอง เป็นคนใจบอด
คนตาบอดยังน่าคบหากว่าคนใจบอด ทำดีกับคนใจบอดก็ต้องทำใจไว้ล่วงหน้าว่า เขาจะไม่มองเห็นความดีของเรา ที่บอกลูกเช่นนี้ก็เพื่อให้ลูกรู้ว่าคนเรานั้นรู้หน้าไม่รู้ใจ ต้องศึกษาคนให้ถึงใจเขา เราจะได้ระมัดระวังตัวและทำใจได้ถูก ในขณะเดียวกันลูกก็อย่าทำตัวเป็นคนใจบอดเสียเองเท่านั้นแหละ
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
