คำพ่อ คำเเม่
ตอน ทาสอารมณ์
ลูกรัก ...
ใจคนเรานั้นมักหุนหันพลันแล่น บุ่มบ่าม ไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง เอาแต่ใจตัวเองเป็นสำคัญ
จึงมักทำอะไรตามใจชอบ ทำตามอารมณ์ หากทำบ่อยๆ เข้าก็จะกลายเป็นคนเจ้าอารมณ์และเป็นทาสอารมณ์ในที่สุด เมื่อเป็นทาสของอารมณ์ แล้วก็ถูกอารมณ์บงการอยู่ตลอดเวลา หาความสุขสงบในชีวิตไม่ค่อยได้
คนที่เป็นทาสอารมณ์ นั้นมักจะคิดว่าตัวเองเท่านั้นทำถูกคิดถูก คนอื่นผิด คนอื่นสู้ตัวเองไม่ได้ ไม่ยอมฟังใคร หรือมักคิดว่าไม่มีใครทำให้ถูกใจได้เลย จึงต้องทำงานคนเดียว คนอื่นทำด้วยไม่ได้ ไม่ถูกใจไปเสียทั้งนั้น นิสัยอย่างนี้แหละลูกที่เรียกว่าเป็นทาสอารมณ์ เป็นนิสัยที่ต้องทิ้งเสียให้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะหาความสุขสงบทางใจไม่ได้เลย จะมีแต่ความว้าวุ่นขุ่นเคืองตลอดไป
พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช)
