คำพ่อ คำแม่
ตอน ความล้มเหลวที่แท้จริง
ลูกรัก...
คนเราทุกคนต่างกลัวความล้มเหลวด้วยกันทั้งนั้น โดยเฉพาะในหมู่นักธุรกิจและในชีวิตครอบครัว อันที่จริงทุกคนก็คงเคยผ่านความล้มเหลวกันมาแล้วไม่มากก็น้อย รู้รสชาติของความล้มเหลวกันดี แต่ก็ผ่านกันมาได้ด้วยดีเพราะไม่ท้อแท้ ไม่ยอมจำนนให้แก่ความล้มเหลว ต่อสู้จนเอาชนะมาได้ แต่ความล้มเหลวที่ผ่านมานั้นหาใช่ความล้มเหลวที่แท้จริงไม่เพราะยังมีความสำเร็จอยู่ ความล้มเหลวที่แท้จริงก็คือความล้มเลิก ความ
ล้มเลิกเป็นความล้มเหลวสิ้นเชิงของคนเรา เพราะจะไม่สามารถไปถึงจุดหมายคือความสำเร็จได้เลย
แท้จริงไม่ว่าเราจะทำงานอะไรย่อมมีอุปสรรคขัดข้องทั้งสิ้น ผิดพลาดบ้าง ขาดทุนบ้าง ไม่ได้ตามที่ต้องการบ้าง นั่นมิใช่แสดงถึงความล้มเหลว แต่เป็นการบอกให้เราทราบว่าเรายังบกพร่องอยู่ หากเราไม่ท้อแท้เลิกล้มเสียกลางคัน พยามแก้ไขจุดบกพร่องต่างๆ ไปหรือปรับเปลี่ยนงาน ปรับเปลี่ยนวิธีการทำงานเสียใหม่ ก็จะพบความสำเร็จได้ในที่สุด
ตราบใดที่ยังลุกขึ้นมาสู้ต่อไปได้ก็ชื่อว่ายังไม่ล้มเหลว พระท่านก็สอนไว้ว่า “เกิดเป็นคนควรพยายามร่ำไปจนกว่าจะสำเร็จประโยชน์” แม้ว่าสิ่งที่พยายามนั้นจะมีทางสำเร็จ เพียงน้อยนิด แต่ก็ชื่อว่าได้ใช้ความพยายามแล้ว คนเขาจะดูหมิ่นเราไม่ได้ว่า เป็นคนล้มเหลว เป็นผู้แพ้ ผู้ยอมจำนนชีวิต ดังนั้น ถ้าเราไม่ต้องการล้มเหลวก็ต้องไม่ล้มเลิก เมื่อยังไม่ล้มเลิกก็ยังไม่ล้มเหลวแน่นอน
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
