คำพ่อ คำเเม่
ตอน การจัดอันดับความสำคัญ
ลูกรัก..
บางครั้งเราอาจเกิดความไม่สบายใจในการจัดงานและภาระต่างๆ ของเราเอง ดูมันไม่เป็นระบบระเบียบ ยุ่งเหยิง วุ่นวายไปหมด อาจกล่าวได้ว่าที่สับสนวุ่นวายนั้นเกิดจากการจัดอันดับความสำคัญไม่ถูก คือเราไม่ได้วางแผนหรือคิดไว้ก่อนว่าอะไรควรทำก่อนทำหลัง อะไรควรมาก่อนมาหลัง หากแต่คิดอะไรก่อนได้
ก็ทำไป ทั้งที่ยังไม่จำเป็นจะต้องทำ เอาไว้ทำทีหลังก็ได้ เป็นการให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้นเกินไปโดยไม่จำเป็น
ส่วนเรื่องที่จำเป็นต้องทำก่อนกลับเห็นว่าไม่จำเป็น เก็บไว้ทำที่หลังเสีย ก็เลยพาให้วุ่นวาย ทำไม่เสร็จบ้าง ทำไม่ทันบ้าง ดังนั้น การจัดอันดับความสำคัญของสิ่งที่จะต้องจัดต้องทำจึงจำเป็นมาก อะไรควรทำก่อนทำหลังต้องคิดให้ดี
มิใช่เฉพาะเรื่องงานเท่านั้น แม้เรื่องคนที่จำเป็น ต้องจัดอันดับความสำคัญของแต่ละคนไว้เหมือนกัน ใครมีความสำคัญต่อเราอย่างไร เราควรติดต่อ ควรไปหา ควรดูแลคนไหนก่อนหลังอย่างไร ต้องจัดอันดับให้ได้และจัดให้ถูก ไม่อย่างนั้นจะเกิดความวุ่นวายและบกพร่องได้
แม้แต่คนในครอบครัวของเราคือพ่อ แม่ ลูก ภรรยา สามี รวมไปถึงญาติพี่น้องเพื่อนฝูง เราก็ต้อง
จัดอันดับความสำคัญและความจำเป็นก่อนหลัง แม้เรื่องความเจ็บไข้ ความเป็นอยู่ ความอบอุ่นทางจิตใจของแต่ละคน ก็ควรจัดอันดับความสำคัญและความจำเป็นไว้เช่นกันว่าควรปฏิบัติแก่ใครก่อน มากน้อยอย่างไร ถ้าจัดอันดับ ได้ ความสับสนวุ่นวาย ความน้อยเนื้อต่ำใจ หรือความร้าวฉานจะไม่มีเกิดขึ้น ฝึกทำไว้ไม่เสียหายอะไร มีแต่ทำให้สบายใจและสบายหูโดยส่วนเดียว
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
