ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม

เพิร์ธนี่ คนเห็นพระ ตอน ผีขอความช่วยเหลือ.

             เมื่อตอนที่แล้วได้กล่าวถึง เพิร์ธนี่ ผู้มีสัมผัสที่ 6 และได้สนทนากันเกี่ยวกับเรื่องผี เธอก็ยืนยันว่า เห็นผีจริง และคุยกันถึงเรื่องผู้ดำเนินรายการทีวี ว่าเขาก็เห็นจริง แต่เรื่องราวต่างๆ ต้องพิจารณามีทั้งจริงและไม่จริง ต้องระวังโดนผีหลอก ด้วยเหตุผลดังกล่าว เพิร์ธนี่กล่าวย้ำ.
   
             ส่วนเรื่องต่อไปที่จะเล่าให้ฟังเป็นสตอรี่ เหตุการณ์ที่พบเจอมากับตัวเองเธอเองด้วยความบังเอิญ และเป็นเรื่องเกี่ยวกับผีไสยศาสตร์ มนต์ดำ ทำให้เธอเองต้องได้รับบาดเจ็บ และทำอย่างไรจึงรอดมาได้น่าสนใจมากๆ ไปติดตามกันเลย.

               เพิร์ธนี่ เล่าให้ฟังว่า เธอและครอบครัวได้จอดรถริมกำแพงวัดแห่งหนึ่ง แถวๆอ้อมน้อย จ.สมุทรสาคร คุณพ่อคุณแม่ลงไป ซื้อผัดไทโบราณเจ้าเก่า ที่คุณแม่ชอบทาน ส่วน เพิร์ธนี่ นั่งรออยู่ในรถ.

               กำลังได้อารมณ์สบายเพราะพึ่งนั่งสมาธิ เสร็จกันมา และกำลังมีความสุขกับศูนย์กลางกาย พลันก็เหลือบไปเห็น มือยาวๆจำนวนมากยื่นมือจากกำแพงวัด เหมือนจะขออะไรสักอย่าง จากเธอ.

              อาตมาก็เคยเจอประสบการณ์ขอความช่วยเหลือคล้ายๆแบบนี้ บนเครื่องบิน แต่ไม่ได้เห็นจากสัมผัสที่ 6 เห็นจากการเข้าสิงร่าง ระหว่างการโดยสารสายการบิน EVA Air เดินทางจากแอลเอ มาไต้หวัน 
   
               มีผู้โดยสารท่านหนึ่งตัวใหญ่มากมีอาการ นั่งตัวเกร็ง สั่นเป็นเจ้าเข้า เหมือนพยายามต่อสู้กับอะไรสักอย่าง อยู่ด้านหลังถัดไปสามแถวติดกับห้องน้ำท้ายเครื่องบิน  เจ้าหน้าที่แอร์โฮสเตส สจ๊วต พร้อมอาสาสมัครร่างใหญ่ มาช่วยกันจับจะมัดมือมัดเท้าเขาด้วย สายเคเบิ้ลไทร์ คงกลัวจะอาละวาด แต่ปล้ำกันอยู่นานไม่สำเร็จ 
   
               ผู้โดยสารส่วนมากคิดว่า เขาคลุ้มคลั่งจากอาการป่วยทางจิต หรือไม่ก็ใช้ยาเสพติด อาการคล้ายลงแดง อยากยา.
   
               เวลาผ่านไปนานพอควร อาตมาเองต้องการเข้าห้องน้ำ ลังเลอยู่ว่าไปด้านหน้าหรือด้านหลังดี ด้านหน้าไกล ด้านหลังก็อยู่หลังต้องผ่านผู้โดยสารที่มีปัญหาอยู่ ใจก็อยากไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น จึงตัดสินใจไปด้านหลัง พอเดินผ่าน ผู้โดยสารท่านนั้น ก็แทรกมือออกจากวงล้อมที่กำลังชุลมุนอยู่มาทางที่อาตมาเดินผ่าน อาตมาจึงเบี่ยงตัวหลบ แต่ก็ยังคงความสงสัยไว้ว่า ทำไม ?.

               เมื่อทำธุระเสร็จเดินกลับมา ก็เหมือนเดิมอีก คือยื่นมือออกมาจะจับ ครั้งนี้ อาตมาส่งสายตาไปสบตากับผู้โดยสารท่านนั้น เหมือนสายตาวิงวอนขอความช่วยเหลือจากอาตมา แปลกใจเหมือนกันไม่ใช่สายตาดุดัน แต่เหมือนขอความช่วยเหลือ.ลล

             เมื่อกลับมานั่งที่นั่งตน คิดทบทวน พิจารณาจากประสบการณ์ที่เคยอยู่ในเหตุการณ์ ผีสมชาย ที่เข้าสิงร่างน้องฟ้า และกว่าจะจัดการได้ตามหลักวิชชา ก็เล่นเอาเหนื่อยแต่ก็ได้ประสบการณ์และความรู้เรื่องเกี่ยวกับผีมาพอสมควร จากที่เคยกลัวผี ทำให้ไม่กลัว แต่ก็ไม่อยากเจอนะ 555.

              จึงคิดว่าเอาล่ะ หากมีวิญญาณเข้าร่างผู้โดยสารจริง แสดงว่าต้องการความช่วยเหลือ จึงหลับตานึกถึงบุญที่ตนได้ทำ และนึกถึงคุณของพระรัตนตรัย อาราธนามหาปูชนียาจารย์ โดยกำหนดนึกถึงพระไว้ในใจ พร้อมกล่าวว่า
  
              ขอให้วิญญาณที่ต้องการความช่วยเหลือนี้ ได้พ้นจากทุกข์และให้ได้รับผลบุญจากการที่ข้าพเจ้าจะได้ทำการอุทิศไปให้ด้วยเทอญ

              จากนั้นได้ ท่องมนต์กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล.บทที่เราคุ้นๆกัน แต่ไม่เคยรู้ หรือมีประสบการณ์กัน แต่ขอให้เชื่อมั่นว่า จริง และถึงแน่นอน
   
               ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา จันโท ปัณณะระโส ยะถา มะณิ โชติระโส ยะถา ฯ

                ห้วงน้ำเต็ม ย่อมยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ฉันใด ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วในโลกนี้ ย่อมสำเร็จประโยชน์ แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้ว ฉันนั้น ฯ 

                ขออิฏฐิผล ที่ท่านปรารถนาแล้ว ตั้งใจแล้ว จงสำเร็จโดยฉับพลัน ขอความดำริทั้งปวง จงเต็มที่ เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสว ควรยินดี ฯ

                 พอจบบทเท่านั้น ผู้โดยสารผู้ท่านนั้นอาการเหมือนผีออก จากที่ตัวเกร็งขัดขืนผู้คนที่กำลังจับมัด กลายเป็นหมดแรงหมดสติไปดื้อๆ เลย...ซึ่งอาตมาเองก็ยังทึ่งกับความศักดิ์สิทธิ์ของคาถากรวดน้ำ นี้เป็นครั้งที่ 2 กับเหตุการณ์ผีเข้า แล้วสวดบทกรวดน้ำให้ แล้วเกิดผลดังกล่าว.

                โม้เรื่องตนเองซะ มาเรื่องเพิร์ธนี่ กันบ้าง เธอเล่าว่า ด้วยความที่มือที่ยื่นโผล่มาจากกำแพงเยอะมาก เธอเองก็อดระทึกใจในเหตุการณ์ที่เห็น และเหมือนจะอยากให้เธอช่วย จึงกล่าวออกไปว่า ต้องการบุญใช่ไหม ? ฉันมีบุญมีเท่าไหร่ ยกให้หมดเลย . 
   
                 ไม่ใช่กล่าวเล่นๆ แต่กล่าวโดยมีเจตนา บนความปรารถนาดีเป็นที่ตั้ง อยากให้บุญจริงๆ เห็นจากสภาพคงหิวโหยมาก ยิ่งตอนนี้ ใจที่ผ่องใสของเธอ ที่เธอกำลังปลื้มอยู่กับดวงบุญที่เกิดจากธรรมปฏิบัติ ที่พึ่งปฎิบัติมาด้วยแล้ว อานิสงส์ยิ่งรวดเร็วและเร็วแรง.

                ปล.เพิร์ธนี่ เธอเองเป็นคนสัมมาทิฏฐิได้เรียนรู้ พระพุทธศาสนา และเป็นผู้ที่ปฎิบัติธรรมสม่ำเสมอ.

                พอสิ้นสุดเสียงความปรารถนาดีว่ายกบุญให้ เหมือนกำแพงที่กั้นเจ้าของมือเหล่านั้นพังลง ทั้งตัวเจ้าของมือ ก็วิ่งกรูกันออกมาจากกำแพงนั้นกันทันที 
   
                เพิร์ธนี่เองเธอโล่งใจ ระคนดีใจ ได้ช่วยปลดปล่อยเขาเหล่านั้น เหมือนเขื่อนหรือทำนบที่ขังน้ำไว้พังลง น้ำไหลทะลักออกจากเขื่อน เหมือนให้อิสระภาพแก่นกที่ถูกกักขังไว้ในกรง แต่จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ เธอต้องพบกับประสบการณ์ที่สำคัญอีกเหตุการณ์หนึ่ง.

               เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม Ep.3 ตอน ผีโลภมาก ได้คืบจะเอาศอก และจะอธิบายเรื่องการอุทิศบุญ เอาบุญมาฝาก และการแผ่เมตตา ต่างกันอย่างไร เร็วๆนี้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับเวลากับอารมณ์ บวกกับความนิยมและมีคนสนใจ.
   
                ปล.บทความเฉพาะผู้ที่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ตายแล้วไม่สูญ นรกสวรรค์มีจริง บุญบาปมีจริง ผลของทานและการอุทิศกุศลให้มีจริง ยังมีบุคคลที่เข้าถึงธรรมจริง.

สวัสดี/เจริญพร

มนวีโร ภิกฺขุ
14 มิถุนายน พุทธศักราช 2563
ณ วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี
#ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม