ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม

ทำที่ท่าน ได้ที่เรา

               ภารกิจแรกที่โยมพ่อทำหลังจากหายป่วย คือ ใส่บาตรให้ทานด้วยความเคารพแด่คณะพระภิกษุสงฆ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศ พระท่านออกโปรดสาธุชนผู้ใคร่ในการสั่งสมบุญ สร้างเสบียงบุญเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางในวัฏสงสารอันยาวไกล เพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ ที่สุดแห่งธรรม

ขณะป่วย ก็สั่งให้ตัวแทนมาใส่บาตรทุกวัน จึงไม่แปลกใจ ตรวจร่างกายประจำปี มีแต่ร่างกายแข็งแรงไม่มีโรค จะมีก็หมดแรง อันเกิดจากความชราภาพของร่างกาย ตามอายุขัยวัยของท่าน แม้ยามป่วยไข้ อาการป่วยก็ไม่รุนแรง บุญมีจึงมีบุญ ป่วยเหมือนไม่ป่วย เจอยาดี หมอดี พยาบาลดี คนดีตลอดเวลา.

แบบนี้ บุญรักษา จริงๆ

การใส่บาตร ไม่ใช่!ประเพณี แต่ เป็นการสั่งสมบุญ สร้างภูมิคุ้มกัน ให้บุญรักษาตัวเรา ด้วยอานิสงส์ อายุ วรรณโณ สุขัง พลัง จะเป็นผู้มีอายุยืนยาว มีผิวพรรณวรรณผ่องใส มีความสุข และมีกำลังในการสั่งสมบุญสร้างบารมียิ่งๆขึ้นไป

ประโยคนี้ " ทำที่ท่าน(พระภิกษุสงฆ์) ได้ที่เรา " มีจริง ดีจริง ทำได้จริง บังเกิดผลมีอานิสงส์จริง นะจ๊ะ.

สวัสดี/เจริญพร

มนวีโร ภิกฺขุ
31 สิงหาคม พุทธศักราช 2564
ณ วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี
ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม