คำพ่อคำเเม่
ตอน ความใฝ่ฝัน
ลูกรัก...
ทุกคนย่อมเคยใฝ่ฝันกันมา โดยเฉพาะสมัยเป็นเด็กมักจะใฝ่ฝันอยากเป็นนั่นเป็นนี่ ความใฝ่ฝันเป็นเรื่องดี คนที่ไม่ใฝ่ฝันอะไรเสียอีกออกจะไม่ค่อยดี ความใฝ่ฝันนั้นเป็นการจุดประกายเเละเป็นเเรงกระตุ้นให้คนเรามีความมุมานะ มีความมุ่งมั่นพยายามเพื่อให้ความใฝ่ฝันเป็นความจริง คนที่ใฝ่ฝันเเรงกล้ามักจะเเข็งเเกร่งเเละเป็นนักสู้ชีวิตที่ไม่ยอมเเพ้ง่ายๆ คนที่ได้รับความสำเร็จในชีวิตนั้นส่วนใหญ่เริ่มต้นมาจากความใฝ่ฝันทั้งสิ้น ตรงกันข้าม คนที่ไม่คิดใฝ่ฝันอะไรเลยมักจะเป็นคนเฉื่อยชา ขาดชีวิตชีวาเพราะขาดเเรงกระตุ้น ทำอะไรก็ทำเเบบไร้จุดหมายปลายทางจึงได้รับความสำเร็จน้อยหรือไม่ก็ล้มเหลวไปเลย เเต่ความใฝ่ฝันของคนเรานั้นก็มีข้อควรระวังอยู่ คือหากความใฝ่ฝันนั้นเป็นเพียงความเพ้อฝันหรือความทะเยอทะยาน ก็อาจทำให้ผิดหวังเสียเเรงเปล่าได้ หรืออาจเป็นเเรงกระตุ้นให้ทำในสิ่งที่ผิดเพื่อให้สำเร็จตามที่ต้องการก็ได้
ดังนั้น เมื่อเราจะใฝ่ฝันเรื่องอะไรก็ควรมีขอบเขต ดูความเป็นไปได้ เเละดูฐานะภาวะของตัวเองควบคู่ไปด้วย หากใฝ่ฝันจนเกินวิสัยหรือเกินภาวะของตัวเองก็อาจกลายเป็นเรื่องเพ้อฝันหรือความทะเยอทะยานไปได้ เมื่อเป็นเรื่องเพ้อฝัน โอกาสที่จะสมหวังก็มีน้อย เมื่อไม่สมหวังก็อาจทำให้เกิดความท้อเเท้ในชีวิตได้ ถึงกระนั้นก็ตาม เราก็ควรสร้างความใฝ่ฝันไว้ เพราะสิ่งที่ใฝ่ฝันไว้นั้นจะเป็นเสมือนจุดหมายในการดำเนินชีวิตให้เรา เป็นเป้าหมายให้เราเดินไปหา ดีกว่าเดินไปโดยไร้จุดหมายไร้ทิศทาง สำคัญอย่าให้ความใฝ่ฝันเป็นเรื่องเพ้อฝันไป
พระมหาโพธิวงศาจารย์
(ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙, ราชบัณฑิต)
