น้อม..ตรึกระลึกนึกถึง พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
ด้วยทบทวน โอวาทคุณครูไม่ใหญ่ ...ตอนหนึ่งว่า...
"...ของจริงนั้นมีอยู่ เเต่คู่กับคนจริงเท่านั้นน่ะ คนจริง ทำจริงๆ ก็จะต้องได้บรรลุของจริงอย่างเเน่นอน เหลืออย่างเดียวทำให้ได้เท่านั้นเเหละ ถ้าทำให้มันจริงจัง ของจริงก็จะต้องบังเกิดขึ้นเเก่คนที่จริง จริงเเค่ไหน จริงเเค่ชีวิต
หลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านกล่าวเอาไว้ว่า จริงเเค่ชีวิตสิ เนื้อเลือดจะเเห้งเหือดหายไป เหลือเเต่กระดูก หนัง ช่างมัน ถ้าไม่ได้ก็ยอมตาย ถ้าไม่ได้ตายเถอะ ตายดีกว่า ถ้าไม่ได้ตายดีกว่าน่ะ เหมือนชายหนุ่ม รักหญิงสาว หญิงสาวรักชายหนุ่ม อุทิศชีวิตเพื่อความรักเลย บูชาความรัก ถ้าไม่ได้มาครอบครองตายดีกว่า
นี่ก็อีกเหมือนกัน เเต่เปลี่ยนเรื่องที่ควรจะรัก คือธรรมะ ที่เป็นที่พึ่งที่ระลึก ไม่ได้ตายเถอะ ตายดีกว่า ถ้าจริงเเบบนี้หลวงพ่อวัดปากน้ำยืนยัน จริงอย่างนี้เป็นทุกคน คำว่าทำเป็นทุกคน หมายความว่า เข้าถึงได้อย่างเเน่นอน หากเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์สมัยนี้ ก็ใช้คำว่าล้านเปอร์เซ็นต์ ถ้าถึงล้านเปอร์เซ็นต์ ถึงอย่างเเน่นอน ยืนยันได้ เเล้วท่านก็ยกตัวท่านเป็นตัวอย่างนะ
ฉันเองสองคราว คราวเเรกเรียนกับพระอาจารย์สิงห์ วันละครธรรม คราวที่สอง ที่โบสถ์วัดบางคูเวียง คราวเเรก ทำไม่ได้ตายเถอะ เขาทำได้ ทำดวงกัน ท่านได้ ท่านนิ่ง ปล่อยชีวิตเข้าถึงปฐมมรรค ดวงใส อีกคราวบรรลุวิชชาธรรมกาย ที่บางคูเวียง ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 เดือนกันยายน กลางพรรษา เมื่อท่านเข้าพรรษาที่ 11 ฉันเองสองคราว ถ้าไม่ได้ตายเถอะ เเล้วก็นิ่ง นิ่งเเล้วท่านก็พูดต่อไปอีก ว่าถึงเวลาก็ได้ เเล้วพูดต่อไปอีก ไม่ตายซักที เเล้วก็หัวเราะด้วยรื่นเริง ด้วยอาการที่ร่าเริงตามเเบบผู้ชนะ ตามเเบบผู้ประสบสำเร็จ ว่า...
อ้อ! ที่พญามารมันทำให้กลัวตายเรื่องการทำดีน่ะ ท่านชนะเเล้ว ชิตัง เม เเล้ว ชนะเเล้ว เอาชนะมาร มารหลอกไม่ได้เเล้ว หลอกให้กลัวตาย ทั้งๆกลัวก็ตาย ไม่กลัวก็ตาย เพราะฉะนั้นต้องไม่กลัว ทำให้นิ่ง ถ้าไม่ได้ตายเถอะ นิ่งเฉย ถูกส่วนไม่ตายสักที ได้เข้าถึง นี่ยืนยันว่าสองคราวทีเดียว
เเล้วก็พูดต่ออีกว่า ทำตามเเบบเเผนพระบรมศาสดาของเรา ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน วันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 นิ่ง เนื้อเลือดจะเเห้งเหือดหายไป เหลือเเต่กระดูกช่างมัน ถ้าไม่ได้ตายเถอะ นิ่ง ปล่อยชีวิตไปเลย ก็จะเข้าถึงของจริงที่มีอยู่เเล้วภายในตัวเรา มีดวงธรรม มีกายภายใน ที่ซ้อนๆกันอยู่ไปตามลำดับ กระทั่งหลุดร่อน หลุดจากสิ่งที่เขาบังคับ บัญชาเอาไว้ เป็นชั้นๆ เข้าไป เรื่องน่ะมันลึกซึ้งอย่างนี้
หลวงพ่อวัดปากน้ำภาษีเจริญน่ะ ท่านเป็นพยานในการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในเส้นทางสายกลางนี้ เมื่อท่านได้ปล่อยชีวิต เอาใจหยุดนิ่ง อยู่ภายใน ณ จุดที่หยุดนิ่งก็จะเกิดการเคลื่อนไหว เกิดการเดินทางเข้าไปสู่ภายใน นิ่งเเละเคลื่อนไหว ไปพร้อมกัน เมื่อใจหยุดนิ่ง ถูกส่วนก็จะมีการเคลื่อนเกิดขึ้น เคลื่อนเข้าไป เเล่นเข้าไป เเล่นเข้าไปสู่ภายใน เเล้วในที่สุด ท่านก็ได้พบของจริงที่มีอยู่ในตัว
ซึ่งไม่เคยรู้เรื่องรู้ราวกันมาก่อน ที่คำว่า รู้เห็นอะไรไปตามความเป็นจริง คือสิ่งที่เป็นจริง ที่ไม่ใช่มายาน่ะ มันอยู่ภายในมีมาดั้งเดิมเเล้ว ตั้งเเต่ดึกดำบรรพ์นู่น ตั้งเเต่เริ่มมีธาตุมีธรรม มีเห็นมีจำมีคิดมีรู้ พระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น ธาตุธรรมต่างๆ บังเกิดขึ้นมา มีมาดังเดิม คือดวงธรรมต่างๆ ซึ่งเป็นเครื่องกลั่นจิตไม่ใช่กรองอย่างเดียว กลั่นจิตให้บริสุทธิ์ ให้บริสุทธิ์ไปตามลำดับ บริสุทธิ์ระดับหนึ่งก็ทำให้หลุดพ้น ความบริสุทธิ์นั้นทำให้เคลื่อนต่อไปได้ ไปพบดวงธรรมต่างๆ ผุดซ้อนๆกันขึ้นมา บริสุทธิ์ระดับหนึ่งส่งให้ถึงความบริสุทธิ์อีกระดับหนึ่ง ที่ประณีตขึ้นไปเรื่อยๆ ด้วยอาการนิ่งเเละเคลื่อนไปพร้อมกัน คือใจที่หยุดนิ่งๆนั่นเเหละ เคลื่อนไปพร้อมๆกัน
จนกระทั่งเข้าไปถึงกายในกาย กายตั้งเเต่กิเลสบังคับ เบาบางกว่า กายมนุษย์หยาบ ที่ละเอียดเข้าไปเรื่อย กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม รูปพรหม จนกระทั่งถึงกายธรรม กายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดา กายธรรมพระสกิทา กายธรรมพระอนาคา หลุดไปจนกระทั่งถึงกายธรรมอรหัต หลุดหมดเลย ตั้งเเต่โลภะ โทสะ โมหะ ราคะ โทสะ โมหะ กามราคานุสัย ปฎิฆานุสัย อวิชชานุสัย สังโยชน์ตั้งเเต่ สักกายทิฎฐิ วิจิกิจฉา สีลพตปรามาส อะไรเหล่านี้เป็นต้น เรื่อยไปเลย มีชื่อเรียกต่างๆนาๆ เเต่กิเลสกองเดียวกัน ตระกูลเดียวกัน ต่างกันหยาบเเละละเอียด หลุดพ้นด้วยอาการนิ่งกับเคลื่อน ด้วยอาการพร้อมๆกัน นิ่งกับเคลื่อน เคลื่อนเข้าไปเรื่อยๆตามลำดับ
เพราะฉะนั้นเมื่อท่านพบเเล้ว ก็ออกมาสอบสวนกับคัมภีร์ในพระพุทธศาสนา พบว่าตรงกับคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้้งเเต่นั้นท่านก็เผยเเผ่วิชชาธรรมกายเรื่อยมา จนกระทั่งได้มาปกครองที่วัดปากน้ำภาษีเจริญ ก็ศึกษาค้นคว้ายิ่งๆขึ้นไป จนกระทั่งพบว่า ทุกข์ทั้งหลายล้วนมาจากเหตุ คือผลที่เกิดขึ้นนั้นน่ะ มันมาจากในเหตุ มันมีเเหล่งกำเนิด ที่เป็นฝ่ายเเหล่งผลิตความทุกข์ ครอบคลุมสรรพสัตว์ทั้งหลาย ตลอดมนุษย์ ทิพย์ ธรรม ครอบคลุมหมด สืบสาวขึ้นไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปพบต้นตอในระดับหนึ่งทีเดียว
พบว่าพญามารนั่นเเหละ เป็นผู้บังคับบัญชาสรรพสัตว์ทั้งหลาย ตลอดอากาสโลก ขันธโลก สัตวโลก ...สัตวโลก ได้เเก่ จิตใจ คือเห็นจำคิดรู้ของมนุษย์ ทิพย์ ธรรม ...ขันธโลก ได้เเก่ ขันธ์ต่างๆ ขันธ์5 ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ...อากาสโลกตั้งเเต่ ขันธ์5 ออกไป เรื่อยไปเลย เเต่บรรยากาศครอบคลุมไปตลอดจนกระทั่งภพที่อยู่อาศัย ตกอยู่ในบังคับบัญชาของพญามารทั้งสิ้น
ท่านก็ศึกษา ตรวจตรา ค้นคว้า กันเรื่อยไป เเล้วก็พบว่า ต้องไปถึงที่สุดเเห่งธรรม จับต้นไม่มีต้นตอไปของพญามารให้ได้นั่นเเหละ ทุกข์ทั้งหลายจึงจะดับสิ้นได้ เพราะฉะนั้นที่โลกเป็นทุกข์ อยู่ในปัจจุบันนี้น่ะ ก็เพราะว่ามันมีฉากหลังบังคับบัญชากันอยู่ เราจะเปลี่ยนเเปลงวิธีการปกครองกันอย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะให้มันพ้นทุกข์ เเต่หากความรู้ไม่สมบูรณ์ทำอย่างไร มันก็ไม่พ้น จะต้องเดินตามรอยพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงจะพ้นทุกข์ได้ในระดับหนึ่ง เเล้วจะให้พ้นทุกข์ได้โดยสิ้นเชิ้งทั้งหมดนั้นน่ะ จะต้องไปถึงที่สุดต้นในต้นไม่มีต้นตอไปของพญามารนั่นเเหละ จึงจะพ้นจากทุกข์ทั้งหลายได้ ไม่ได้พ้นเฉพาะในภพนี้เท่านั้น เเต่พ้นตลอดหมดเลย นิพพาน ภพสาม โลกันต์ ตลอดจนเเสนโกฏิจักรวาล อนันตจักรวาล จะหลุดพ้นจากบ่าวจากธาตุของพญามารหมดเลย..."
เนื่องในโอกาสพิเศษ.. วันเสาร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2563 ครบ 136 ปี วันคล้ายวันเกิดด้วยรูปกายเนื้อ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ที่ใกล้จะมาถึงนี้ ...ขอท่านผู้มีบุญพึงหมั่นตรึกระลึกนึกถึงท่านให้ได้ตลอดเวลา ครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย เพื่อที่ว่าเราจะได้เอาท่านเป็นต้นบุญ เเละก็ต้นเเบบในการดำเนินชีวิตของเราต่อไป
