ระเบียงทัศนะ

ไม่มีอะไรผิด

.....อย่าเสียใจไปเลยนะครับ ถ้าสักวันหนึ่งคุณจะต้องพบกับความว่างเปล่า เพราะในความว่างเปล่านั้นใช่ว่าจะไม่มีอะไร ขอเพียงแต่ว่าในความว่างของคุณนั้นจะต้องเป็น ความว่างที่ปราศจากความคิด ปราศจากความกังวลจริงๆ เป็นความว่างที่ต้องการความหยุดนิ่ง หลุดพ้นจากความสับสนวุ่นวายในการดำเนินชีวิตการอยู่ร่วมกันในสังคมน้อยใหญ่ ล้วนแต่ต้องพึ่งพาอาศัยกัน เข้าใจกัน ยิ่งถ้าสังคมไหนใกล้ชิดกันมาก รักกันมาก ก็ต้องเข้าใจกันให้มาก พูดถึงความเข้าใจแล้วผมนึกถึงประโยคเด็ดที่เราใช้กันเสมอๆ โดยเฉพาะครูทั้งหลายชอบหยิบฉวยมาใช้กันจนคล่องปาก “เข้าใจไหม?” ถ้าคำตอบที่ได้เป็นการตอบรับเชิงบวกจะเป็นภาษาท่าทางหรือคำพูดที่หลุดจากปากของบรรดาศิษย์ ที่อยู่ตรงหน้าแล้วก็ล้วนแต่นำมาซึ่งความสุขใจของผู้เป็นครูทุกครั้งล่ะครับ
 

.....ความเข้าใจเป็นเรื่องไม่จำกัดอยู่เฉพาะกลุ่มและเวลาที่เราต้องเรียนรู้ในห้องเรียนเสียแล้ว เพราะเมื่อถึงเวลาที่เรากลับบ้านผิดเวลา เราก็คงต้องการความเข้าใจจากที่คนที่บ้านทุกครั้ง เหตุผลต่างๆ นานาที่เราต้องเตรียมเพื่อความเข้าใจ ถูกหยิบออกมาใช้ในทุกๆ ทฤษฎี ห้วงเวลาที่พ่อและแม่อยากให้ลูกเป็นคนดี อยากให้ลูกเดินหนทางที่ถูกที่ควร การตักเตือนพร่ำสอนอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย ก็หวังเพียงแค่ความเข้าใจที่ลูกจะมอบให้ด้วยการเชื่อฟังและปฏิบัติตามยิ่งการอยู่ร่วมกันของชีวิตคู่แล้ว ผมว่าความเข้าใจนี่แหละเป็นกล่องดวงใจที่ทั้งสามีและภรรยา ต้องพยายามรักษาและปกป้องไม่ให้เกิดอันตรายโดยเด็ดขาด ยิ่งรักกันมากก็ยิ่งต้องเข้าใจกันให้มาก ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งครับว่า ไม่มีอะไรที่จะช่วยประสานรอยร้าว กระชับความรักและปรารถนาดีกันได้เท่ากับ ”ความเข้าใจ”
 

.....การใช้ชีวิตด้วยเหตุด้วยผลเป็นสิ่งดีครับ แต่ต้องระมัดระวังเหตุและผลที่ต้องนำมาใช้ร่วมกันเพราะต่างฝ่ายต่าง ก็มีเหตุมีผลด้วยกันทั้งนั้น การใช้ชีวิตร่วมกันไม่ว่าจะเป็นชีวิตครอบครัว ชีวิตของเพื่อนฝูง ชีวิตของผู้ร่วมงาน หากเราได้ศึกษาเหตุและผลของแต่ละฝ่ายได้เข้าใจตรงกันถือว่าเป็น ความวิเศษสุดที่ทุกฝ่ายแสวงหาร่วมกันแต่ถ้าเข้าใจไปคนละทาง ฝ่ายหนึ่งคิดอย่างอีกฝ่ายหนึ่งเข้าใจไปอีกอย่าง ความคิดที่เรานึกไปเองตามประสบการณ์และการคาดการณ์ หรือจากการฟังคนรอบๆ ข้างทั้งที่หวังดี และหวังดีมากเกินไปนั้น จะไม่ช่วยให้ความเข้าใจของแต่ละฝ่ายกระจ่างแจ้งได้หรอกครับ มิหนำซ้ำเราอาจเข้าใจอะไรผิดๆ ไปได้ด้วย
สิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับการใช้ชีวิตร่วมกันไม่ว่า จะเป็นชีวิตในครอบครัว ชีวิตของครูและนักเรียน ชีวิตของผู้ร่วมงาน ชีวิตของเพื่อนพ้อง และชีวิตคู่ฉันสามีภรรยานั้นก็คือ ความเข้าใจผิดๆ
 

.....หากทุกคนกำลังแสวงหาความสุขให้กับชีวิต จงตรองเหตุและผลของแต่ละฝ่ายให้เข้าใจกันเถอะครับ เพื่อนหลายคนที่เราต้องเลิกคบหา สามีภรรยาหลายๆ คู่ต้องเลิกร้างกันทั้งที่ต่างฝ่ายก็ยืนยันในความถูกต้องของตน ถ้าเป็นอย่างนี้เชื่อเถอะว่า ไม่มีอะไรหรอกครับที่ผิด นอกจากความเข้าใจที่ เข้าใจไม่ตรงกัน เรียกง่ายๆว่า”เข้าใจผิด”นั้นแหละครับ