ระเบียงทัศนะ

ไม่ไหวแล้วบางกอก

.....พูดถึงรสชาติของลอดช่องน้ำกะทิแล้วยังติดใจไม่หาย ทั้งหวานทั้งเย็นชื่นใจจริงๆ ครับ ยิ่งร้านค้าบางเจ้าเขาจะมีสูตรโบราณ คือตัวแป้งที่ทำลอดช่องจะใส่ใบเตย และน้ำกะทิก็จะนำไปอบเทียนหอม มันทำให้ลอดช่องน้ำกะทิถ้วยนี้มีเสน่ห์น่าลิ้มลองยิ่งนัก ถ้ายังไม่เคยก็ต้องหาโอกาสไปซื้อหามาชิมกันแล้วล่ะครับถ้าคำเชิญชวนของผมมันทำให้คุณอดใจที่จะลิ้มลองไม่ได้ผมขอแนะนำให้รับประทานลอดช่องให้หมดเสียก่อนแล้วค่อยอ่านเรื่องนี้ หรือไม่ก็รับประทานอย่างระมัดระวังนะครับ

.....เรื่องมีอยู่ว่ามีครอบครัวของเศรษฐีใหม่แห่งท้องทุ่งบ้านนา ที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกรุงเทพนัก ลูกชายเกิดความคิดว่าอยากให้พ่อของตนไปเปิดหูเปิดตาที่เมืองหลวงบ้าง จึงได้เชิญชวนให้พ่อเดินทางมาเที่ยวพักผ่อน ฝ่ายพ่อแม้ใจอยากจะไปแต่ก็เขินอาย เกรงจะทำอะไรไม่ถูกต้องตามแบบของคนกรุงเทพ ฝ่ายลูกชายเพิ่มความมั่นใจว่าไม่เห็นจะยาก พ่อเห็นเขาทำอะไร พ่อก็ทำตามอย่างเขาก็เป็นอันหมดปัญหา เมื่อพ่อได้ทางออกอย่างนั้นก้เลยตอบตกลง

.....อาหารค่ำมื้อแรกของการเดินทางมายังเมืองหลวงของพ่อ อาหารจานเด็ดวันนั้นก็เป็นไก่ทอดแสนอร่อย ชายหนุ่มเมืองกรุงที่พ่อตั้งใจจะยึดถือเขาเป็นแบบอย่างตักไก่ชิ้นพอดีคำเข้าปาก ทำท่าเคี้ยวสองสามครั้งก็เอากระดาษมาเช็ดปาก แล้วคายกระดูกไก่ออกมาอย่างมีมารยาท พ่อก็ทำตามนั้นแต่ไม่เหมือนทุกประการ คือพ่อทำท่าเช็ดปากแต่ก็ไม่ได้คายกระดูกใส่กระดาษเหมือนเขา เมื่อไม่ทราบหนทางกำจัดกระดูกจังตัดสินใจกลืนลงคอไปตามระเบียบ

.....แม้วิกฤตในการรับประทานอาหารได้ผ่านพ้นไปแล้วก็ตาม แต่ความค้างคาใจใจวิธีการรับประทานไก่พร้อมกระดูกของชาวบางกอกก็ยังคงอยู่ ขณะที่ทางโรงแรมเสริฟลอดช่องน้ำกะทิเป็นของหวานตบท้ายในอาหารมื้อนั้น และชายหนุ่มต้นแบบก็กำลังรับประทานอย่างเอร็ดอร่อยพ่อลุงตัดสินใจที่จะสอบถามเพื่อให้รู้กระจ่างชัดเจนไปเลยว่าทำไมคนบางกอกกินไก่แล้วจึงไม่คายกระดูก ชายหนุ่มต้นแบบก็นึกสงสัยว่าถ้าลุกแกไม่คายกระดูกแล้วทำอย่างไร ในเมื่อเขาเห็นว่าแก ก็ทำท่าคายกระดูกเหมือนเขา เมื่อพ่อลุงเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง และสารภาพว่าตนกลืนกระดูกเข้าไป เพราะไม่รู้วิธีการคายออกเท่านั้น เขาหัวเราะจนสำลักลอดช่องหลุดมาทางจมูก เรื่องเศร้าไม่หยุดแค่นั้น พ่อลุงลุกขึ้นท่าทางขึงขังทั้งๆ ทียังไม่ได้คำตอบ เขาบนพึมพำว่าไม่ไหวแล้วบางกอก ลำพังให้กินไก่พร้อมกระดูกก็พอทำได้หรอก แต่ถ้าให้กินลอดช่องแล้วออกทางจมูก ขอกลับบ้านดีกว่า ถ้าคุณอ่านไปกินไปแล้วนึกภาพตามได้ชัดเจน ก็ระวังสำลักก็แล้วกันนะครับ!

จีระ ศุภวัฒน์