บทที่ ๒
เหตุที่ทําให้พระภิกษุสามเณรรุ่งเรืองอยู่ในพระศาสนา
ดอกบัวแย้มบานรับแสงอาทิตย์อุทัยในยามเช้า ย่อมงดงามด้วยเหตุ ๒ ประการ
ประการแรก บัวนั้นเป็นบัวพันธุ์ดี ดอกจึงมีสีที่งดงาม
ประการที่สอง บัวนั้นมีน้ำ และโคลนตมคอยหล่อเลี้ยง
พระภิกษุสามเณรในพระศาสนาก็เช่นกัน จะเจริญงอกงามในพระศาสนาด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ
ประการแรก พระภิกษุสามเณรมีความศรัทธาเลื่อมใสในพระรัตนตรัย และมีความตั้งใจที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง
ประการที่สอง พระภิกษุสามเณรต้องอาศัยปัจจัย ๔ อันควรแก่สมณะบริโภค ซึ่งท่านทานบดีผู้มีจิตเลื่อมใสศรัทธา นำมาอุปัฏฐากบำรุงเลี้ยง ท่านจึงมีเวลาศึกษาประพฤติปฏิบัติธรรม ฝึกฝนอบรมตนเอง จนเป็นเนื้อนาบุญให้แก่ชาวโลก
ด้วยเหตุสองประการนี้ จึงทำให้พระภิกษุสามเณรเจริญรุ่งเรืองเป็นอายุของพระศาสนา
ท่านทานบดีทั้งหลาย ทักษิณาทานอันประกอบด้วยศรัทธา ที่ท่านหลั่งรินลงในพระศาสนา จึงเป็นบุญใหญ่ เป็นกุศลอันเลิศ บุญนี้จะคอยสนับสนุนค้ำจุน ให้บุคคลผู้มีศรัทธามีแต่ความเจริญรุ่งเรือง แม้ละโลกไปแล้ว บุญนี้ก็ยังติดตามประดุจเงาที่ติดตามตัว ประคับประคองให้มีสุคติเป็นที่ไป
