เมื่อใจนิ่งแน่นถูกส่วน ความเพียรจะเป็นอัตโนมัติ
เรามีเป้าหมายจะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม พักระหว่างทางที่ดุสิตบุรี เราก็ควรต้องขวนขวายในการสั่งสมบารมีทุกรูปแบบ ทั้งทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น อย่าให้ตก ๆ หล่น ๆ
ตอนนี้เราฝึกหยุดใจนิ่งๆ นุ่ม ๆ เบาๆ สบาย ๆ ด้วยใจที่ชื่นบาน สบาย ๆ ฝึกกันไปทุกวัน อย่าเกียจคร้านในระหว่างที่เรายังแข็งแรง เพราะการหยุดใจมีความสำคัญสำหรับชีวิต ก่อนที่เราจะถูกถอดกายไปสู่ปรโลกซึ่งเราต้องฝึกกันให้เป็น เราจะได้ตายก่อนตายได้ คือ ถอดกายออกไปได้ก่อนที่จะถึงช่วงหมดอายุขัย หรือ ตายพร้อมกับการหมดอายุขัยของเราด้วยใจที่ใสบริสุทธิ์ แล้วไปสู่เทวโลก ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ สิ่งนี้เป็นเรื่องที่เราจะต้องฝึกฝนและสอนตัวเราเองให้ได้ทุกวัน ให้เราขยันทำความเพียร อย่าเกียจคร้าน ต้องสอนตัวเองบอกกับตัวเองทุกวัน ที่ต้องสอนอย่างนี้เพราะมีเรื่องราวต่าง ๆ อีกมากที่จะดึงใจให้หลุดจากกลางได้ ใจมักจะแวบออกไปในเรื่องราวต่าง ๆ เพราะฉะนั้นจะต้องฝึกไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงในระดับที่ใจหยุดนิ่งได้สนิท ติดในกลางเข้าถึงดวงปฐมมรรคเป็นอย่างน้อย
เมื่อเราถึง ณ ตรงนั้น ความขยันจะมาเองจนมีความรู้สึกว่าอยากนั่งอย่างนี้ต่อไปเรื่อย ๆ อยากศึกษาอยากเรียนรู้ความรู้ภายในให้ยิ่งไปกว่านี้ซึ่งเป็นความรู้ที่มีอยู่ในพระไตรปิฎก เราก็อยากจะศึกษาด้วยตัวของเราเอง เพราะเมื่อใจนิ่งแน่นถูกส่วนเข้าถึงดวงปฐมมรรคแล้วจะเกิดแรงบันดาลใจ อยากจะเข้าไปศึกษาเอง ความเพียรก็จะเป็นอัตโนมัติ ใจของเราจะขยายจากสติเป็นมหาสติ ปัญญาเป็นมหาปัญญา แล้วการเรียนรู้ความรู้ภายในจะเริ่มต้นขึ้นเมื่อเข้าถึงดวงปฐมมรรคอย่างแนบแน่น แล้วดวงก็จะใสสว่างแล้วก็จะเคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน เข้าถึงดวงธรรมต่าง ๆ เข้าถึงกายภายใน กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม แล้วก็กายธรรม ซึ่งรอคอยเราอยู่ เป็นชีวิตระดับละเอียดที่ยกระดับขึ้นไปเรื่อย ๆ
แต่ทีนี้มันยากในตอนแรก ตอนที่จะประคองใจให้หยุดนิ่งที่ยากเพราะขี้เกียจนั่ง ถ้าขยันนั่งต้องได้ทุกคน ที่ทำไม่ได้มีเพียงผู้ที่เป็นบ้า เป็นโรคประสาท ปัญญาอ่อน อะไรประเภทอย่างนั้นถ้าเราขยันนั่งจะต้องทำได้ ใหม่ ๆ ก็ฟุ้ง มืด เมื่อย ถ้านั่งไปนาน ๆ สิ่งเหล่านั้นจะค่อยๆ หมดไป จิตจะค่อย ๆ บริสุทธิ์เพิ่มขึ้น ยิ่งบริสุทธิ์ก็ยิ่งมีความสุขมาก แล้วจะโล่ง โปร่งเบา สบายใจจะขยายบุญจะไหลผ่านเข้ามาในตัวเรา ยิ่งกระแสธารแห่งบุญไหลผ่านเข้ามา ก็จะยิ่งมีความสุขความบริสุทธิ์เพิ่มขึ้น กำลังใจที่จะสั่งสมความดีงามโดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคจะเกิดขึ้นเป็นอัตโนมัติเพราะฉะนั้นอยู่ที่เราต้องขยันและปรับปรุงวิธีการให้ดีทีเดียว
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๖
