ปรับใจให้ตรงศูนย์กลางกายในทุกอิริยาบถ
การปฏิบัติธรรม..ให้หมั่นสังเกตเวลาที่เรานั่งเสร็จแล้วว่า เราทำอย่างไร วันนี้เราจึงรู้สึกว่าได้อารมณ์ดี แม้ยังไม่เห็นอะไรก็ตาม แต่ถ้าเรารู้สึกว่าเวลาหมดไปเร็ว นั่นก็แปลว่าเราทำถูกหลักวิชชาแล้ว ถูกวิธีแล้ว ก็ให้หมั่นทำบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านใช้คำว่า “ภาวิตา พหุลีกตา” ทำบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ จะได้ชำนาญ ทำซ้ำ ๆ แล้วก็ปรับไป เหมือนเวลาเขายิงปืนเขาจะเล็งไปที่เป้า ยิ่งไม่ถูกก็ปรับศูนย์ใหม่ ปรับศูนย์ปืนไป เล็งยิงปรับศูนย์ นี่ก็เหมือนกันเราก็ปรับใจของเราให้มันตรงศูนย์ในกลางท้อง นิ่ง นุ่ม เบา สบาย ต้องทำบ่อย ๆ นะ จึงจะจับจุดได้
เหมือนหลักวิชาสากลทั่ว ๆ ไปว่า สิ่งใดที่เราทำบ่อยๆ ก็จะชำนาญขึ้น ถ้านาน ๆ ทำทีก็ไม่ค่อยชำนาญ สิ่งใดเราไม่ใช้ก็จะหดหายไป ถ้าใช้บ่อย ๆ ก็จะใช้ได้คล่อง ชำนาญขึ้น การวางใจในศูนย์กลางกายก็เช่นเดียวกัน ต้องค่อย ๆ ฝึกฝนให้สม่ำเสมอ สติ สบาย สม่ำเสมอ สังเกต สมัครใจ ฝึกในทุกอิริยาบถ ให้เราฝึกไปเรื่อย ๆ นั่ง นอน ยืน เดินก็ฝึกกันไป เพราะเป็นงานที่แท้จริงของเรา และของมวลมนุษยชาติทั้งหลาย
โดยเฉพาะตัวเรานี่สำคัญ เกิดมาชาติหนึ่งควรเป็นอยู่ได้ด้วยตัวของเราเองดีที่สุด จะพึ่งพาอาศัยสิ่งใดก็ให้น้อยที่สุด พึ่งตัวเองได้ดีที่สุด เป็นอยู่ด้วยตัวของตัวเอง ก็จะไม่เหงา ไม่เศร้าสร้อย ไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดาย โศกเศร้า เสียใจ คับแค้นใจ พิไรรำพัน จะมีแต่ความสุขสดชื่น เบิกบานตลอด เมื่อเราเข้าถึงพระธรรมกายภายใน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
